أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مَسْعُودٍ حَدَّثَنَا خَالِدٌ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا سَلَمَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ قَالَتْ:
"مَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى كَانَ أَكْثَرُ صَلاَتِهِ قَاعِدًا إِلاَّ الْفَرِيضَةَ، وَكَانَ أَحَبُّ الْعَمَلِ إِلَيْهِ أَدْوَمَهُ وَإِنْ قَلَّ."

Bize İsmail b. Mesud, ona Hâlid, ona Şu'be, ona Ebû İshak, ona Ebû Seleme, ona da Ümmü Seleme (r.anhâ)şöyle demiştir:
"Allah Rasülü (sav) ölmeden önce farz namazlar dışındaki namazlarının çoğunu oturarak kılmıştır. Ona en sevimli gelen amel, az da olsa devamlı surette yaptıkları idi."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Kıyâmü'l-leyl ve tatavvu'ü'n-nehâr 19, /2198