أَخْبَرَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ أَبِى زَائِدَةَ قَالَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ سَمِعْتُ الْحَجَّاجَ يَقُولُ لاَ تَقُولُوا سُورَةُ الْبَقَرَةِ قُولُوا السُّورَةُ الَّتِى يُذْكَرُ فِيهَا الْبَقَرَةُ . فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لإِبْرَاهِيمَ فَقَالَ أَخْبَرَنِى عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ يَزِيدَ أَنَّهُ كَانَ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ حِينَ رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ فَاسْتَبْطَنَ الْوَادِىَ وَاسْتَعْرَضَهَا يَعْنِى الْجَمْرَةَ فَرَمَاهَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ وَكَبَّرَ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ فَقُلْتُ إِنَّ أُنَاسًا يَصْعَدُونَ الْجَبَلَ . فَقَالَ هَا هُنَا وَالَّذِى لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ رَأَيْتُ الَّذِى أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ رَمَى .

Bize Yakub b. İbrahim, ona İbn Ebu Zâide, ona da A'meş şöyle demiştir:,

"Ben Haccac’ı 'Bakara Suresi demeyiniz, bunun yerine 'İçinde Bakara’dan söz edilen sure' deyiniz' derken işittim ve bunu İbrahim’e aktardım bana şöyle dedi: Abdurrahman b. Yezid’in bana haber verdiğine göre, kendisi Akabe cemresine taş attığı zaman Abdullah (b. Mesud) ile birlikte idi. (Abdullah) vadinin iç tarafına geçti ve cemreye yöneldi. Oraya yedi küçük taş attı, attığı her bir taş ile birlikte 'Allahu Ekber' dedi. Ben 'Bir takım kimseler dağa çıkıp (vadinin üst tarafından taş atıyorlar)' dedim. Bunun üzerine Abdullah b. Mesud 'Kendisinden başka hiçbir ilah olmayana yemin ederim ki Bakara Suresi kendisine inen zatın, buradan taş attığını görmüşümdür' dedi."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Menâsiku'l-hacc 226, /2285