أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حُمَيْدِ بْنِ نَافِعٍ عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أُمِّهَا:
"أَنَّ امْرَأَةً أَتَتِ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَتْهُ عَنِ ابْنَتِهَا مَاتَ زَوْجُهَا وَهِىَ تَشْتَكِى. قَالَ قَدْ كَانَتْ إِحْدَاكُنَّ تَحِدُّ السَّنَةَ، ثُمَّ تَرْمِى الْبَعْرَةَ عَلَى رَأْسِ الْحَوْلِ. وَإِنَّمَا هِىَ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا."

Bize Muhammed b. Abdullah b. Yezid, ona Süfyan, ona Yahya b. Said, ona Humeyd, ona Nâfi, ona Ebu Seleme'nin kızı Zeynep, ona da annesi şöyle rivayet etmiştir:
"Bir kadın Nebî'ye (sav) gelip, kocası ölen kızının (gözlerinden) rahatsızlandığından bahsetti (ve sürme kullanabilmesi için izin istedi). Allah Rasulü de (sav) 'Sizden biriniz (cahiliye döneminde) bir sene yas tutar, sonra da sene bitiminde bir parça tezeği fırlatır (ve yasından öyle çıkardı). Şimdi ise bekleyeceği süre, dört ay on günden ibarettir' buyurdu (ve izin vermedi)."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Talak 67, /2321