Hadis - Hadis Veritabani

24

1 --> 2 / 2

حَدَّثَنَا بِذَلِكَ مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ أَنَّهُ سَمِعَ طَاوُسًا يُحَدِّثُ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ يَرْفَعَانِ الْحَدِيثَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْحَدِيثِ .
حَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ رضى الله عنهما حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا الْحَدِيثِ عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ قَالُوا: مَنْ وَهَبَ هِبَةً لِذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا. وَمَنْ وَهَبَ هِبَةً لِغَيْرِ ذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا مَا لَمْ يُثَبْ مِنْهَا . وَهُوَ قَوْلُ الثَّوْرِىِّ . وَقَالَ الشَّافِعِىُّ لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ . وَاحْتَجَّ الشَّافِعِىُّ بِحَدِيثِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ » .

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona İbn Ebu Adî, ona Hüseyin el-Muallim, ona Amr b. Şuayb, ona Tavus, ona İbn Ömer ve İbn Abbas Hz. Peygamber'den bir önceki hadisi nakletmişlerdir.

İbn Abbas'ın hadisi, hasen sahihtir. Sahabe ve sonraki kuşaklardan bazı alimler bu hadise göre amel etmişlerdir. Onlara göre kim mahremi olan bir yakınına bir şeyi hibe ederse artık onu geri alma hakkı olmaz. Mahremi olmayan birine (herhangi bir şey karşılığı) bir şey hibe eder, ama umduğu şey eline geçmezse hibe ettiği şeyi geri alabilir. Nitekim Sevrî de bu görüştedir. Şâfiî ise “Hiç kimse bağışladığı şeyi geri alamaz, sadece baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir.” demiştir. Şâfiî, İbn Ömer'in Rasulullah'tan (sav) naklettiği "Hiç kimsenin bağışladığı şeyi geri alma hakkı yoktur. Ancak bir baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir." hadisini delil edinmiştir.

Açıklama: Hadisin tam metni için T001298 numaralı rivayete bakınız.

Öneri Formu Hadis Id, No: 18151, T001299 Hadis: حَدَّثَنَا بِذَلِكَ مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ أَنَّهُ سَمِعَ طَاوُسًا يُحَدِّثُ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ يَرْفَعَانِ الْحَدِيثَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْحَدِيثِ .
حَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ رضى الله عنهما حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا الْحَدِيثِ عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ قَالُوا: مَنْ وَهَبَ هِبَةً لِذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا. وَمَنْ وَهَبَ هِبَةً لِغَيْرِ ذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا مَا لَمْ يُثَبْ مِنْهَا . وَهُوَ قَوْلُ الثَّوْرِىِّ . وَقَالَ الشَّافِعِىُّ لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ . وَاحْتَجَّ الشَّافِعِىُّ بِحَدِيثِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ » . Tercemesi: Bize Muhammed b. Beşşâr, ona İbn Ebu Adî, ona Hüseyin el-Muallim, ona Amr b. Şuayb, ona Tavus, ona İbn Ömer ve İbn Abbas Hz. Peygamber'den bir önceki hadisi nakletmişlerdir.

İbn Abbas'ın hadisi, hasen sahihtir. Sahabe ve sonraki kuşaklardan bazı alimler bu hadise göre amel etmişlerdir. Onlara göre kim mahremi olan bir yakınına bir şeyi hibe ederse artık onu geri alma hakkı olmaz. Mahremi olmayan birine (herhangi bir şey karşılığı) bir şey hibe eder, ama umduğu şey eline geçmezse hibe ettiği şeyi geri alabilir. Nitekim Sevrî de bu görüştedir. Şâfiî ise “Hiç kimse bağışladığı şeyi geri alamaz, sadece baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir.” demiştir. Şâfiî, İbn Ömer'in Rasulullah'tan (sav) naklettiği "Hiç kimsenin bağışladığı şeyi geri alma hakkı yoktur. Ancak bir baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir." hadisini delil edinmiştir. Açıklama: Hadisin tam metni için T001298 numaralı rivayete bakınız. Yazar, Kitap, Bölüm: Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Buyû' 62, 3/593 Senetler: 1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)
5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular: Bağış, verilen bağışı geri almak
Sadaka, verenin geri satın alması

18151 T001299 Tirmizi, Buyu, 62

Tirmizî Sünen-i Tirmizî Buyû' 62, 3/593

Senedi ve Konuları

1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)

3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)

4. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)

5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)

6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)

حَدَّثَنَا بِذَلِكَ مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ أَنَّهُ سَمِعَ طَاوُسًا يُحَدِّثُ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ يَرْفَعَانِ الْحَدِيثَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْحَدِيثِ .
ابْنِ عَبَّاسٍ رضى الله عنهما حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا الْحَدِيثِ عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ قَالُوا: مَنْ وَهَبَ هِبَةً لِذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا. وَمَنْ وَهَبَ هِبَةً لِغَيْرِ ذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا مَا لَمْ يُثَبْ مِنْهَا . وَهُوَ قَوْلُ الثَّوْرِىِّ . وَقَالَ الشَّافِعِىُّ لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ . وَاحْتَجَّ الشَّافِعِىُّ بِحَدِيثِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ » .

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona İbn Ebu Adî, ona Hüseyin el-Muallim, ona Amr b. Şuayb, ona Tavus, ona İbn Ömer ve İbn Abbas Hz. Peygamber'den bir önceki hadisi nakletmişlerdir.

İbn Abbas'ın hadisi, hasen sahihtir. Sahabe ve sonraki kuşaklardan bazı alimler bu hadise göre amel etmişlerdir. Onlara göre kim mahremi olan bir yakınına bir şeyi hibe ederse artık onu geri alma hakkı olmaz. Mahremi olmayan birine (herhangi bir şey karşılığı) bir şey hibe eder, ama umduğu şey eline geçmezse hibe ettiği şeyi geri alabilir. Nitekim Sevrî de bu görüştedir. Şâfiî ise “Hiç kimse bağışladığı şeyi geri alamaz, sadece baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir.” demiştir. Şâfiî, İbn Ömer'in Rasulullah'tan (sav) naklettiği "Hiç kimsenin bağışladığı şeyi geri alma hakkı yoktur. Ancak bir baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir." hadisini delil edinmiştir.

Açıklama: Hadisin tam metni için T001298 numaralı rivayete bakınız.

Öneri Formu Hadis Id, No: 282875, T001299-2 Hadis: حَدَّثَنَا بِذَلِكَ مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ أَنَّهُ سَمِعَ طَاوُسًا يُحَدِّثُ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ يَرْفَعَانِ الْحَدِيثَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْحَدِيثِ .
ابْنِ عَبَّاسٍ رضى الله عنهما حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا الْحَدِيثِ عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ قَالُوا: مَنْ وَهَبَ هِبَةً لِذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا. وَمَنْ وَهَبَ هِبَةً لِغَيْرِ ذِى رَحِمٍ مَحْرَمٍ فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا مَا لَمْ يُثَبْ مِنْهَا . وَهُوَ قَوْلُ الثَّوْرِىِّ . وَقَالَ الشَّافِعِىُّ لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ . وَاحْتَجَّ الشَّافِعِىُّ بِحَدِيثِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ يَحِلُّ لأَحَدٍ أَنْ يُعْطِىَ عَطِيَّةً فَيَرْجِعَ فِيهَا إِلاَّ الْوَالِدَ فِيمَا يُعْطِى وَلَدَهُ » . Tercemesi: Bize Muhammed b. Beşşâr, ona İbn Ebu Adî, ona Hüseyin el-Muallim, ona Amr b. Şuayb, ona Tavus, ona İbn Ömer ve İbn Abbas Hz. Peygamber'den bir önceki hadisi nakletmişlerdir.

İbn Abbas'ın hadisi, hasen sahihtir. Sahabe ve sonraki kuşaklardan bazı alimler bu hadise göre amel etmişlerdir. Onlara göre kim mahremi olan bir yakınına bir şeyi hibe ederse artık onu geri alma hakkı olmaz. Mahremi olmayan birine (herhangi bir şey karşılığı) bir şey hibe eder, ama umduğu şey eline geçmezse hibe ettiği şeyi geri alabilir. Nitekim Sevrî de bu görüştedir. Şâfiî ise “Hiç kimse bağışladığı şeyi geri alamaz, sadece baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir.” demiştir. Şâfiî, İbn Ömer'in Rasulullah'tan (sav) naklettiği "Hiç kimsenin bağışladığı şeyi geri alma hakkı yoktur. Ancak bir baba çocuğuna bağışladığı bir şeyi geri alabilir." hadisini delil edinmiştir. Açıklama: Hadisin tam metni için T001298 numaralı rivayete bakınız. Yazar, Kitap, Bölüm: Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Buyû' 62, 3/593 Senetler: 1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)
5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular: Bağış, verilen bağışı geri almak
Sadaka, verenin geri satın alması

282875 T001299-2 Tirmizi, Buyu, 62

Tirmizî Sünen-i Tirmizî Buyû' 62, 3/593

Senedi ve Konuları

1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)

2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)

3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)

4. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)

5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)

6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)

Gelişmiş Arama