حَدَّثَنَا سُوَيْدٌ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِى مِجْلَزٍ أَنَّ رَجُلاً قَعَدَ وَسْطَ حَلْقَةٍ فَقَالَ حُذَيْفَةُ: مَلْعُونٌ عَلَى لِسَانِ مُحَمَّدٍ أَوْ لَعَنَ اللَّهُ عَلَى لِسَانِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم - مَنْ قَعَدَ وَسْطَ الْحَلْقَةِ . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ وَأَبُو مِجْلَزٍ اسْمُهُ لاَحِقُ بْنُ حُمَيْدٍ .

Bize Süveyd, ona Abdullah, ona Şu'be, ona Katâde, ona da Ebu Miclez'in rivayet ettiğine göre bir adam bir toplantı halkasının ortasına oturmuştu. Bunun üzerine Huzeyfe şöyle dedi "Böyle bir sohbet halkasının ortasına gelip oturan Hz. Muhammed'in (sav) diliyle lanetlenmiştir veya Allah (cc), ona Muhammed'in (sav) diliyle lanette bulunmuştur."
Ebu İsa (Tirmizî) şöyle demiştir: Bu, hasen-sahih bir hadistir. Ebu Miclez'in adı Lâhık b. Humeyd'dir.

Açıklama: Lahik b. Humeyd ile Huzeyfe b. Yeman arasında inkıta' vardır.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Edeb 12, 5/90