1770 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ebu Ya'lâ, ona Ebu Hayseme, ona Cerîr b. Abdülhamîd, ona Fudayl b. Ğazvân, ona Ebu Hâzim, ona da Ebu Hüreyre (ra), şunu nakletmiştir: Bir adam Rasulullah'a (sav) gelerek şöyle dedi "Ben açlıktan bittim tükendim." Bunu duyan Rasulullah (sav), eşlerinden birine adam gönderdi, o Hz. Peygamber'in eşi da "Seni hak ile gönderene yemin olsun ki, bende sudan başka bir şey yok" diye cevap verdi. Sonra bir diğer eşine adam gönderdi; o da aynı cevabı verdi. Sonunda tüm hanımlarından aynı cevabı alınca Rasulullah'a (sav) şöyle buyurdu "Bu gece kim misafir kabul ederse, Allah onu esirgesin!" Ensardan bir adam ayağa kalkarak "Ben, ey Allah'ın Rasulü" dedi ve adamı alıp evine götürdü. Hanımına "Yiyecek bir şeyin var mı?" diye sordu. O da "Hayır, çocukların azığından başka bir şey yok" diye cevap verince, adam "O zaman sen çocukları bir şeylerle oyala, misafir geldiğinde kandili yak, ona yediğimizi göster biz yer gibi yapalım, adam yemeğe dalınca kalk kandili söndürüver" dedi. Ravi, "Böylece oturdular ve sadece misafir yemek yedi. Sabah olunca ev sahibi Hz. Peygamber'in (sav) yanına gittiğinde, Allah'ın Rasulü (sav) şöyle buyurdu "Allah, ikinizin senin ve eşinin bu gece misafirinize yaptığınızdan çok memnun oldu."
Bize Abdullah b. Muhammed el-Ezdî, ona İshak b. İbrahim haber verdi: Ebû Üsâme'ye dedim ki: Size Ebû Hayyân, o Ebû Zur'a'dan, o da Ebû Hureyre'den (ra) naklen, bir sabah namazı sırasında Rasûlullah'ın (sav) şöyle dediğini rivâyet etti mi?
"Ya Bilâl! İslâm'da yapmış olduğun ve sana en çok fayda vereceğini umduğun amelin hangisidir? Çünkü ben bu gece, cennette önümde senin ayak seslerini işittim." Bilâl cevaben;
"Bana en çok fayda vereceğini ümit ettiğim amelim şu olabilir: Ben gece veya gündüz tam olarak temizlenip abdest aldığım her seferde, mutlaka Cenâb-ı Hakk'ın benim için takdir buyurduğu kadar namaz kılarım."
Râvî Ebû Üsâme, bu rivâyeti tasdik ederek "Evet dedi.
Bize Abdullah b. Recâ, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona Abdurrahman b. Yezid şöyle rivayet etmiştir:
Abdullah (ra) ile birlikte Mekke’ye gitmek üzere yola çıktık, sonra Müzdelife’ye vardık. Abdullah her birinde ezan okuyup kamet getirerek, arada akşam yemeğini de yemek suretiyle ile iki vakit namaz kıldı. Daha sonra fecir doğduğu zaman sabah namazını kıldı. Öyle ki kimisi fecir attı derken, bir başkası hayır fecir henüz doğmadı, diyeceği bir vakitte idi. Sonra (Abdullah b. Mesud) şöyle dedi: Rasulullah (sav) "Şüphesiz bu iki namaz, Akşam ve yatsı namazı, bu mekânda vakitlerinden başka bir vakte geçirilmişlerdir. Dolayısıyla İnsanlar yatsıdan önce Müzdelife’ye gelmesinler, diğeri ise bu saatte kılınan sabah namazıdır" buyurdu. Sonra Abdullah ortalık aydınlanıncaya kadar vakfe yaptı, ardından “eğer müminlerin emiri şu an (Müzdelife’den) ayrılırsa, sünneti isabet ettirmiş olur” dedi. Ravi der ki: Onun bu sözü söylemesi mi, yoksa Osman’ın (ra) (Müzdelife’den) ayrılması mı daha önceydi, bilemiyorum. Sonra Nahr (kurban bayramı birinci) günü Akabe cemresine taş atıncaya kadar telbiye getirmeye devam etti.