Giriş

Bize Ravh b. Ubade, ona Muhammed b. Ebu Hafsa, ona İbn Şihab, ona Said b. Müseyyeb ve Abbad b. Temim, ona da amcası Rasulullah'ın (sav) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Koku hissetmedikçe veya ses işitmedikçe abdest almak gerekmez.


Açıklama: Hadis sahihtir. İsnadında yer alan Muhammed b. Ebî Hafsa her nekadar zayıf olsada burada mütâbi'dir.

    Öneri Formu
65293 HM016556 İbn Hanbel, IV, 39

Bize Süfyan, ona Amr, ona Atâ, ona da Âiş b. Enes şöyle rivayet etmiştir: Küfe'de minberin üzerinden Ali'nin (ra) şöyle dediğini işittim: Ben mezisi gelen bir kişi idim. Kızı benim nikahımda olduğu için bu durumu Rasulullah'a (sav) sormaya utandım. Ben durumumu Ammar'a anlattım o da Hz. Peygamber'e (sav) sordu. Hz. Peygamber (sav), "Mezi için abdest almak yeterlidir" dedi.


Açıklama: Sahih li ğayrihi'dir. Bu isnad Âiş b. Enes (el-Bekrî)'nin cehaletinden dolayı zayıftır. Atâ b. Ebî Rebâh'tan başkası ondan rivayet etmemiştir. Zehebî onu "el-Mizân"ında meçhul saymıştır. İbn Hibbân ise -âdeti olduğu üzere- meçhulleri tevsîk ettiği "es-Sikât"ında onu zikretmiştir.

    Öneri Formu
66716 HM019098 İbn Hanbel, IV, 321

Bize Ebu Muaviye, ona A'meş, ona Abdullah b. Abdullah, ona Abdurrahman b. Ebu Leyla, ona Bera b. Azib (ra) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'a (sav) 'deve etinden dolayı abdest gerekir mi?' diye sorulunca, "Evet, ondan dolayı abdest alın!" dedi. 'Develerin çöktüğü yerde namaz kılma durumu sorulunca', "Orada namaz kılmayın, zira onlar şeytani (tabiata sahip) varlıklardandır" dedi. Koyunların ağıllarında namaz kılma durumu sorulunca da, "Orada namaz kılabilirsiniz, zira onlar bereket (sebebi)dir" buyurdu.


Açıklama: Develerin çöktüğü yerde/ahır namaz kılmanın yasaklamasının nedenlerinden biri de onlardan gelecek zararı engellemektir. Develer için söylenen "onlar şeytandandır" sözü onlardan gelebilecek tehlikelere işaret etmektedir.

    Öneri Formu
67356 HM018737 İbn Hanbel, IV, 289

Bize Muhammed b. Mukatil el-Mervezî, ona Abbad b. Avvam, ona Haccac, ona Abdullah b. Abdullah Mevla Benu Haşim -Sika bir ravidir. Hakem kendisinden hadis alırdı.-, ona Abdurrahman b. Ebu Leyla, ona da Üseyd b. Hudayr (ra) şöyle dedi: Hz. Peygamber'e (sav), 'develerin sütü' hakkında soruldunca, "Onların sütünü içtiğinizde abdest alın!" dedi. Koyunlann sütü sorulunca, "Onların sütünü içtiğinizde ise abdest almayın!" dedi.


Açıklama: Bu isnad Haccac b. Ertât'ın zaafından dolayı zayıftır. Ayrıca Abdurrahmn b. Ebî Leylâ, Useyd b. Hudayr'dan işitmemiştir.

    Öneri Formu
67639 HM019307 İbn Hanbel, IV, 353

Bize Yakup, ona Babası, ona İbn Şihâb, ona Cafer b. Amr b. Ümeyye, ona da babası Amr b. Ümeyye (ra) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'ı (sav) bir koyun küreğinden (et) kesip yerken gördüm, sonra Peygamber (sav) namaza çağrıldı; (yeniden) abdest almadan namaz kıldı.


    Öneri Formu
64950 HM017382 İbn Hanbel, IV, 139

Bize Süfyan, ona Zührî,ona Abbad b. Temim, ona da amcası, Rasulullah'a (sav), bir kişinin namazda (abdestinin bozulmuş) olduğundan şüphelenmesi durumunu anlattı/şikayet etti. Rasulullah, "Bir ses işitmedikçe veya bir koku hisstmedikçe namazını bırakmasın!" dedi.


    Öneri Formu
65334 HM016564 İbn Hanbel, IV, 41

Bize Abdurrahman b. Mehdî, ona Muaviye b. Salih, ona Süleyman Ebu Rebi', ona da Kasım Mevla Muaviye şöyle rivayet etmiştir: Dımeşk mescidine girdim, gördüm ki insanlar toplanmış ve bir şeyh de onlara hadis naklediyordu. 'Bu kişi kimdir?' diye sorunca, 'Sehl b. Hanzaliyye' dediler. Onun (Sehl'in) şöyle dediğini işittim: 'Ben Rasulullah'ın (sav) "Kim et yerse yeniden abdest alsın!" dediğini duydum.


    Öneri Formu
66063 HM017771 İbn Hanbel, IV, 180

Bize Hasan b. Musa, ona İbn Lehîa, ona Süleyman b. Ziyad, ona da Abdullah b. Haris b. Cez' ez-Zübeydî, şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'la (sav) beraber mescitte kebap şeklinde pişirilmiş et yedik, namaz için kamet getirilince ellerimizi kumlara sürüp (temizledik), sonra [yeniden] abdest almadan namaz kılmak için kalktık.


    Öneri Formu
66311 HM017854 İbn Hanbel, IV, 190


    Öneri Formu
97769 MŞ000415 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Taharat, 45


    Öneri Formu
100725 MŞ001770 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Taharat, 202