حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنْ أَشْعَثَ بْنِ أَبِى الشَّعْثَاءِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مَسْرُوقٍ أَنَّ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ دَخَلَ عَلَىَّ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَعِنْدِى رَجُلٌ ، قَالَ « يَا عَائِشَةُ مَنْ هَذَا » . قُلْتُ أَخِى مِنَ الرَّضَاعَةِ . قَالَ « يَا عَائِشَةُ ، انْظُرْنَ مَنْ إِخْوَانُكُنَّ ، فَإِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ الْمَجَاعَةِ » . تَابَعَهُ ابْنُ مَهْدِىٍّ عَنْ سُفْيَانَ .

Bize Muhammed b. Kesîr, ona Süfyân, ona Eş'as b. Ebu Şa'sâ, ona babası (Ebu Şa'sâ Süleym b. Esved), ona Mesrûk, ona da Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Bir gün yanımda bir adam varken Peygamber (sav) içeriye girdi ve "ey Âişe, bu adam kim?" diye sordu. Ben de “süt kardeşim” dedim. Peygamber de "süt kardeşlerinizin kim olduğunu iyi düşünüp dikkat edi­niz. Çünkü süt emme ancak açlıktan olur" buyurdu. Bu hadisi Sufyân'dan rivayet etmede Abdurrahman b. Mehdî, Muhammed ibn Kesîr'e mutâbaat etmiştir.

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile Abdurrahman b. Mehdî arasında inkıta vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 7, 1/716

حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ الأَشْعَثِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ عَلَيْهَا وَعِنْدَهَا رَجُلٌ ، فَكَأَنَّهُ تَغَيَّرَ وَجْهُهُ ، كَأَنَّهُ كَرِهَ ذَلِكَ فَقَالَتْ إِنَّهُ أَخِى . فَقَالَ « انْظُرْنَ مَا إِخْوَانُكُنَّ ، فَإِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ الْمَجَاعَةِ » .

Bize Ebu Velid Hişam b. Abdülmelik, ona Şube b. Haccâc, ona Eşas b. Ebu Şa'sâ, ona Süleym b. Esved, ona da Mesruk b. Ecda', Aişe’nin (r.anha) şöyle dediğini rivayet etmiştir: Peygamber (sav) (Aişe'nin) yanında bir adam varken içeri girdi. Sanki yüzü değişti ve bunu hoş görmediği gibi geldi. Bunun üzerine Aişe şöyle “bu benim (süt) kardeşimdir” Hz Peygamber (sav) de "kardeşlerinizin kim olduğuna iyi bakınız. Çünkü süt emme, ancak açlıktan olur" buyurdu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Nikah 21, 2/332

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنْ أَشْعَثَ بْنِ أَبِى الشَّعْثَاءِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مَسْرُوقٍ أَنَّ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ دَخَلَ عَلَىَّ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَعِنْدِى رَجُلٌ ، قَالَ « يَا عَائِشَةُ مَنْ هَذَا » . قُلْتُ أَخِى مِنَ الرَّضَاعَةِ . قَالَ « يَا عَائِشَةُ ، انْظُرْنَ مَنْ إِخْوَانُكُنَّ ، فَإِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ الْمَجَاعَةِ » . تَابَعَهُ ابْنُ مَهْدِىٍّ عَنْ سُفْيَانَ .

Bize Muhammed b. Kesîr, ona Süfyân, ona Eş'as b. Ebu Şa'sâ, ona babası (Ebu Şa'sâ Süleym b. Esved), ona Mesrûk, ona da Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Bir gün yanımda bir adam varken Peygamber (sav) içeriye girdi ve "ey Âişe, bu adam kim?" diye sordu. Ben de “süt kardeşim” dedim. Peygamber de "süt kardeşlerinizin kim olduğunu iyi düşünüp dikkat edi­niz. Çünkü süt emme ancak açlıktan olur" buyurdu. Bu hadisi Sufyân'dan rivayet etmede Abdurrahman b. Mehdî, Muhammed ibn Kesîr'e mutâbaat etmiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 7, 1/716

أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَشْعَثَ بْنِ سُلَيْمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- دَخَلَ عَلَيْهَا وَعِنْدَهَا رَجُلٌ فَتَغَيَّرَ وَجْهُهُ وَكَأَنَّهُ كَرِهَ ذَلِكَ ، فَقَالَتْ : إِنَّهُ أَخِى فَقَالَ :« انْظُرْنَ مَنْ إِخْوَانِكُنَّ؟ فَإِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ الْمَجَاعَةِ ».

Bize Ebu Velid et-Tayâlisî, ona Şu'be, ona Eş'as b. Süleym, ona babası (Süleym b. Esved), ona Mesrûk, ona da Aişe şöyle demiştir: Rasulullah (sav) Aişe'nin yanına girdi. Âişe'nin yanında bir adam gördü. Bunun üzerine sanki bu durumdan hoşnut almamış gibi yüzü asıldı. Aişe “O benim kardeşimdir” dedi Rasulullah (sav) da "Kardeşlerinizin kim olduğunu iyi araştırın. Süt kardeşliği ancak açlığı gidermek suretiyle olandır." buyurdu.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nikah 52, 3/1447

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ عَنْ عَمْرَةَ أَنَّ عَائِشَةَ أَخْبَرَتْهَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ عِنْدَهَا وَإِنَّهَا سَمِعَتْ صَوْتَ رَجُلٍ يَسْتَأْذِنُ فِى بَيْتِ حَفْصَةَ. قَالَتْ عَائِشَةُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا رَجُلٌ يَسْتَأْذِنُ فِى بَيْتِكَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أُرَاهُ فُلاَنًا." لِعَمِّ حَفْصَةَ مِنَ الرَّضَاعَةِ. فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ كَانَ فُلاَنٌ حَيًّا - لِعَمِّهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ - دَخَلَ عَلَىَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "نَعَمْ إِنَّ الرَّضَاعَةَ تُحَرِّمُ مَا تُحَرِّمُ الْوِلاَدَةُ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' 3568, /583

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ ح وَحَدَّثَنِى أَبُو مَعْمَرٍ إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْهُذَلِىُّ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ هَاشِمِ بْنِ الْبَرِيدِ جَمِيعًا عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ عَنْ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "يَحْرُمُ مِنَ الرَّضَاعَةِ مَا يَحْرُمُ مِنَ الْوِلاَدَةِ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' 3569, /583

وَحَدَّثَنِيهِ إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِى بَكْرٍ بِهَذَا الإِسْنَادِ [عَنْ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ.] مِثْلَ حَدِيثِ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ [قَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "يَحْرُمُ مِنَ الرَّضَاعَةِ مَا يَحْرُمُ مِنَ الْوِلاَدَةِ."]

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' 3570, /583

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا أَخْبَرَتْهُ "أَنَّ أَفْلَحَ - أَخَا أَبِى الْقُعَيْسِ - جَاءَ يَسْتَأْذِنُ عَلَيْهَا وَهُوَ عَمُّهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ بَعْدَ أَنْ أُنْزِلَ الْحِجَابُ قَالَتْ فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ فَلَمَّا جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَخْبَرْتُهُ بِالَّذِى صَنَعْتُ فَأَمَرَنِى أَنْ آذَنَ لَهُ عَلَىَّ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' 3571, /583

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَتَانِى عَمِّى مِنَ الرَّضَاعَةِ أَفْلَحُ بْنُ أَبِى قُعَيْسٍ. فَذَكَرَ بِمَعْنَى حَدِيثِ مَالِكٍ [أَنَّهَا أَخْبَرَتْهُ أَنَّ أَفْلَحَ - أَخَا أَبِى الْقُعَيْسِ - جَاءَ يَسْتَأْذِنُ عَلَيْهَا وَهُوَ عَمُّهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ بَعْدَ أَنْ أُنْزِلَ الْحِجَابُ قَالَتْ فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ فَلَمَّا جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَخْبَرْتُهُ بِالَّذِى صَنَعْتُ فَأَمَرَنِى أَنْ آذَنَ لَهُ عَلَىَّ] وَزَادَ قُلْتُ إِنَّمَا أَرْضَعَتْنِى الْمَرْأَةُ وَلَمْ يُرْضِعْنِى الرَّجُلُ قَالَ "تَرِبَتْ يَدَاكِ أَوْ يَمِينُكِ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' , /

وَحَدَّثَنِى حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ أَنَّ عَائِشَةَ أَخْبَرَتْهُ أَنَّهُ جَاءَ أَفْلَحُ أَخُو أَبِى الْقُعَيْسِ يَسْتَأْذِنُ عَلَيْهَا بَعْدَ مَا نَزَلَ الْحِجَابُ - وَكَانَ أَبُو الْقُعَيْسِ أَبَا عَائِشَةَ مِنَ الرَّضَاعَةِ - قَالَتْ عَائِشَةُ فَقُلْتُ وَاللَّهِ لاَ آذَنُ لأَفْلَحَ حَتَّى أَسْتَأْذِنَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَإِنَّ أَبَا الْقُعَيْسِ لَيْسَ هُوَ أَرْضَعَنِى وَلَكِنْ أَرْضَعَتْنِى امْرَأَتُهُ - قَالَتْ عَائِشَةُ - فَلَمَّا دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَفْلَحَ أَخَا أَبِى الْقُعَيْسِ جَاءَنِى يَسْتَأْذِنُ عَلَىَّ فَكَرِهْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ حَتَّى أَسْتَأْذِنَكَ - قَالَتْ - فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "ائْذَنِى لَهُ." [قَالَ عُرْوَةُ فَبِذَلِكَ كَانَتْ عَائِشَةُ تَقُولُ حَرِّمُوا مِنَ الرَّضَاعَةِ مَا تُحَرِّمُونَ مِنَ النَّسَبِ.]

• Müslim Sahîh-i Müslim Radâ' 3573, /583