Giriş

Bize Abdullah b. Cafer b. Yahya b. Halid, ona Ma'n, ona Malik, ona Ebu Nadr, ona Ubeyd b. Huneyn, ona da Ebu Said şöyle rivayet etti: "Rasulullah (sav) minberin üzerine oturdu ve 'Allah bir kulunu, dünya nimetlerinin göz alıcı süsleri ile kendi katındaki nimetler arasında serbest bıraktı; o kul da Allah’ın katında olanı tercih etti' buyurdu. Bunun üzerine Ebû Bekir ağladı, hıçkıra hıçkıra ağladı ve 'Sana babalarımızı, annelerimizi feda ettik' dedi. Ebu Said der ki: Muhayyer bırakılan kişi Rasulullah (sav) idi. Ebu Bekir de bunu en iyi bilenimiz idi. Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:" "Şüphesiz ki, bana malı ve arkadaşlığı hususunda insanların en cömerdi Ebu Bekir'dir. Ben dost edinecek olsaydım mutlaka Ebu Bekir'i dost edinirdim. Lâkin İslam kardeşliği (daha değerlidir). Mescidde Ebu Bekir'in kapısından başka hiç bir kapı bırakılmayacaktır."


    Öneri Formu
7246 M006170 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 2


    Öneri Formu
7436 M006295 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 86

Bize Kuteybe b. Said, ona Malik b. Enes, ona Hişam b. Urve, ona Abbad b. Abdullah b. Zübeyir, ona da Aişe şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'ın (sav) vefatından önce Aişe, kulağını onun göğsü­ne dayayıp dinlediğinde, Hz. Peygamber'in (sav); "Allah'ım beni bağışla, bana acı ve beni peygamberler cemaatine kat" buyurduğunu işitmiştir.


    Öneri Formu
7434 M006293 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 85


    Öneri Formu
7260 M006179 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 10


    Öneri Formu
7249 M006171 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 2


    Öneri Formu
7438 M006297 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 87


    Öneri Formu
7457 M006313 Müslim, Fadâilu's Sahabe, 98