Hadis - Hadis Veritabani

24

71 --> 80 / 122

حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ عَبْدِ الْوَارِثِ حَدَّثَنَا سليمُ بْنُ حَيَّانَ قَالَ سَمِعْتُ مَرْوَانَ الأَصْفَرَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ عَلِيًّا قَدِمَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْيَمَنِ فَقَالَ « بِمَ أَهْلَلْتَ » . قَالَ أَهْلَلْتُ بِمَا أَهَلَّ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ « لَوْلاَ أَنَّ مَعِى هَدْيًا لأَحْلَلْتُ » . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 15276, T000956 Hadis: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ عَبْدِ الْوَارِثِ حَدَّثَنَا سليمُ بْنُ حَيَّانَ قَالَ سَمِعْتُ مَرْوَانَ الأَصْفَرَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ عَلِيًّا قَدِمَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْيَمَنِ فَقَالَ « بِمَ أَهْلَلْتَ » . قَالَ أَهْلَلْتُ بِمَا أَهَلَّ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ « لَوْلاَ أَنَّ مَعِى هَدْيًا لأَحْلَلْتُ » . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ . Tercemesi: Bize Abdülvâris b. Abdüssamed b. Abdülvâris, ona Suleym b. Hayyân’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Mervan el-Asfar’ı kendisine Enes b. Mâlik’in şu rivayetini zikrederken dinledim: Ali Yemen’den Rasulullah’ın (sav) huzuruna geldiğinde, ona: “Hangi niyetle ihrama girdin?” dedi. O: Ben Rasulullah’ın (sav) ihrama girerken yaptığı niyetin aynısını yaparak girdim, dedi. Rasulullah (sav): “Eğer beraberimde hediyelik kurbanlık getirmemiş olsaydım şüphesiz ihramdan çıkacaktım” buyurdu. Ebu İsa (Tirmizi) dedi ki: Bu hadis bu yolla hasen garip bir hadistir. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Hac 109, 3/290 Senetler: ()
Konular: Hac, İhram
Hac, İhramdan çıkmak

15276 T000956 Tirmizi, Hac, 109

Tirmizî Sünen-i Tirmizî Hac 109, 3/290

Senedi ve Konuları

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ أَنَّهُ بَلَغَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَلَّ هُوَ وَأَصْحَابُهُ بِالْحُدَيْبِيَةِ فَنَحَرُوا الْهَدْىَ وَحَلَقُوا رُءُوسَهُمْ وَحَلُّوا مِنْ كُلِّ شَىْءٍ قَبْلَ أَنْ يَطُوفُوا بِالْبَيْتِ وَقَبْلَ أَنْ يَصِلَ إِلَيْهِ الْهَدْىُ ثُمَّ لَمْ يُعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَمَرَ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِهِ وَلاَ مِمَّنْ كَانَ مَعَهُ أَنْ يَقْضُوا شَيْئًا وَلاَ يَعُودُوا لِشَىْءٍ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 36017, MU000801 Hadis: وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ أَنَّهُ بَلَغَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَلَّ هُوَ وَأَصْحَابُهُ بِالْحُدَيْبِيَةِ فَنَحَرُوا الْهَدْىَ وَحَلَقُوا رُءُوسَهُمْ وَحَلُّوا مِنْ كُلِّ شَىْءٍ قَبْلَ أَنْ يَطُوفُوا بِالْبَيْتِ وَقَبْلَ أَنْ يَصِلَ إِلَيْهِ الْهَدْىُ ثُمَّ لَمْ يُعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَمَرَ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِهِ وَلاَ مِمَّنْ كَانَ مَعَهُ أَنْ يَقْضُوا شَيْئًا وَلاَ يَعُودُوا لِشَىْءٍ . Tercemesi: O (Yahya) bana, ona Mâlik’in rivayet ettiğine göre kendisine şu haber ulaşmıştır: Rasulullah’ın (sav) kendisi de ashabı da Hudeybiye’de ihramdan çıktılar, kurbanlarını kestiler, saçlarını tıraş ettiler ve Beyt’i tavaf etmeden, gönderdikleri hediyelik kurbanlıkları da Beyt’e ulaşmadan önce de ihramları dolayısıyla kendilerine haram olan her bir şey (ihramdan çıkmak suretiyle) kendilerine helal oldu. Bundan sonra ise Rasulullah‘ın (sav) ashabından herhangi bir kimseye de, beraberinde bulananlardan herhangi bir kişiye de herhangi bir şeyi kaza etmelerini, herhangi bir şeyi tekrar yapmalarını emrettiğine dair de hiçbir şey bilinmemektedir. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 801, 1/129 Senetler: ()
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihramdan kurbanla çıkmak

36017 MU000801 Muvatta, Hacc, 31

İmam Mâlik Muvatta' Hac 801, 1/129

Senedi ve Konuları

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ أَنَّهُ بَلَغَهُ عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهَا كَانَتْ تَقُولُ الْمُحْرِمُ لاَ يُحِلُّهُ إِلاَّ الْبَيْتُ .

Öneri Formu

36020 MU000804 Muvatta, Hacc, 32

İmam Mâlik Muvatta' Hac 804, 1/130

Senedi ve Konuları

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ أَنَّ مَوْلاَةً لِعَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ يُقَالُ لَهَا رُقَيَّةُ أَخْبَرَتْهُ أَنَّهَا خَرَجَتْ مَعَ عَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ إِلَى مَكَّةَ قَالَتْ فَدَخَلَتْ عَمْرَةُ مَكَّةَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ وَأَنَا مَعَهَا فَطَافَتْ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ دَخَلَتْ صُفَّةَ الْمَسْجِدِ فَقَالَتْ أَمَعَكِ مِقَصَّانِ فَقُلْتُ لاَ . فَقَالَتْ فَالْتَمِسِيهِ لِى . فَالْتَمَسْتُهُ حَتَّى جِئْتُ بِهِ فَأَخَذَتْ مِنْ قُرُونِ رَأْسِهَا فَلَمَّا كَانَ يَوْمُ النَّحْرِ ذَبَحَتْ شَاةً .

Öneri Formu Hadis Id, No: 36088, MU000872 Hadis: وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ أَنَّ مَوْلاَةً لِعَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ يُقَالُ لَهَا رُقَيَّةُ أَخْبَرَتْهُ أَنَّهَا خَرَجَتْ مَعَ عَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ إِلَى مَكَّةَ قَالَتْ فَدَخَلَتْ عَمْرَةُ مَكَّةَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ وَأَنَا مَعَهَا فَطَافَتْ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ دَخَلَتْ صُفَّةَ الْمَسْجِدِ فَقَالَتْ أَمَعَكِ مِقَصَّانِ فَقُلْتُ لاَ . فَقَالَتْ فَالْتَمِسِيهِ لِى . فَالْتَمَسْتُهُ حَتَّى جِئْتُ بِهِ فَأَخَذَتْ مِنْ قُرُونِ رَأْسِهَا فَلَمَّا كَانَ يَوْمُ النَّحْرِ ذَبَحَتْ شَاةً . Tercemesi: O (Yahya) bana, ona Mâlik, ona Abdullah b. Ebu Bekr’in rivayet ettiğine göre Abdurrahman kızı Amre’nin Rukayye adındaki azatlı bir cariyesi kendisine şunu haber vermişti: Abdurrahman kızı Amre ile birlikte Mekke’ye gitmişti. (Amre’nin azatlısı) dedi ki: Amre, terviye (Zilhiccenin sekizinci) günü Mekke’ye vardım. Ben de onunla beraberdim. Beyt’i tavaf etti, Safa ile Merve arasında sa’y yaptı, sonra Mescidin avlusuna girerek yanında makas var mı? dedi. Ben: Hayır dedim. O halde bana bir makas bul, dedi. Ben de makas arayıp buldum, onu getirdim, makasla örgülerinin uçlarından bir miktar kesti. Nahr (kurban bayramı birinci) günü gelince de bir koyun kesti. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 872, 1/140 Senetler: ()
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihramdan kurbanla çıkmak
Hac, Sa'y etmek
Hac, traş olma

36088 MU000872 Muvatta, Hacc, 51

İmam Mâlik Muvatta' Hac 872, 1/140

Senedi ve Konuları

حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ اللَّهُمَّ ارْحَمِ الْمُحَلِّقِينَ. قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ اللَّهُمَّ ارْحَمِ الْمُحَلِّقِينَ. قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ وَالْمُقَصِّرِينَ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 36108, MU000892 Hadis: حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ اللَّهُمَّ ارْحَمِ الْمُحَلِّقِينَ. قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ اللَّهُمَّ ارْحَمِ الْمُحَلِّقِينَ. قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ وَالْمُقَصِّرِينَ . Tercemesi: Bana Yahya, ona Mâlik, ona Nâfi, ona da Abdullah b. Ömer’in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav): “Allah’ım, saçlarını tıraş edenlere rahmet buyur” dedi. Ashab: Kısaltanlara da (rahmet buyurması için dua et), ey Allah’ın Rasulü, dediler. O: “Allah’ım, saçlarını tıraş edenlere rahmet buyur” dedi. Onlar: Kısaltanlara da (rahmet buyurmasını dile), ey Allah’ın Rasulü, dediler. Bu sefer O: “Kısaltanlara da” buyurdu. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 892, 1/144 Senetler: ()
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, traş olma

36108 MU000892 Muvatta, Hacc, 60

İmam Mâlik Muvatta' Hac 892, 1/144

Senedi ve Konuları

أَخْبَرَنَا سَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« مَنْ أَهَلَّ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ كَفَاهُ لَهُمَا طَوَافٌ وَاحِدٌ ، ثُمَّ لاَ يَحِلُّ حَتَّى يَحِلَّ مِنْهُمَا ».

Öneri Formu Hadis Id, No: 42487, DM001886 Hadis: أَخْبَرَنَا سَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« مَنْ أَهَلَّ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ كَفَاهُ لَهُمَا طَوَافٌ وَاحِدٌ ، ثُمَّ لاَ يَحِلُّ حَتَّى يَحِلَّ مِنْهُمَا ». Tercemesi: Bize Saîd b. Mansur, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Ubeydullah b. Ömer, ona Nâfi, ona da İbn Ömer’in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Kim hac ve umre için birlikte niyet edip ihrama girerse her ikisi için tek bir tavaf yapması yeterlidir. Sonra da her ikisinin ihramından çıkacağı vakte kadar ihramdan çıkmaz.” Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 29, 2/1163 Senetler: 1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Ubeydullah b. Ömer el-Adevî (Ubeydullah b. Ömer b. Hafs b. Asım b. Ömer b. Hattab)
4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
5. Said b. Mansur el-Horasânî (Ebû Osman Said b Mansur b. Şu'be)
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihramlının telbiye ve tehlili
Hac, Tavaf, Kabe'yi tavaf etmek

42487 DM001886 Darimi, Menasik, 29

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 29, 2/1163

Senedi ve Konuları

1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)

2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')

3. Ubeydullah b. Ömer el-Adevî (Ubeydullah b. Ömer b. Hafs b. Asım b. Ömer b. Hattab)

4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)

5. Said b. Mansur el-Horasânî (Ebû Osman Said b Mansur b. Şu'be)

حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَافِعٍ - مَوْلَى أُمِّ سَلَمَةَ - قَالَ سَأَلْتُ الْحَجَّاجَ بْنَ عَمْرٍو عَنْ حَبْسِ الْمُحْرِمِ فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ كُسِرَ أَوْ مَرِضَ أَوْ عَرِجَ فَقَدْ حَلَّ وَعَلَيْهِ الْحَجُّ مِنْ قَابِلٍ » . قَالَ عِكْرِمَةُ فَحَدَّثْتُ بِهِ ابْنَ عَبَّاسٍ وَأَبَا هُرَيْرَةَ فَقَالاَ صَدَقَ . قَالَ عَبْدُ الرَّزَّاقِ فَوَجَدْتُهُ فِى جُزْءِ هِشَامٍ صَاحِبِ الدَّسْتَوَائِىِّ فَأَتَيْتُ بِهِ مَعْمَرًا فَقَرَأَ عَلَىَّ أَوْ قَرَأْتُ عَلَيْهِ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 274417, İM003078-3 Hadis: حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَافِعٍ - مَوْلَى أُمِّ سَلَمَةَ - قَالَ سَأَلْتُ الْحَجَّاجَ بْنَ عَمْرٍو عَنْ حَبْسِ الْمُحْرِمِ فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ كُسِرَ أَوْ مَرِضَ أَوْ عَرِجَ فَقَدْ حَلَّ وَعَلَيْهِ الْحَجُّ مِنْ قَابِلٍ » . قَالَ عِكْرِمَةُ فَحَدَّثْتُ بِهِ ابْنَ عَبَّاسٍ وَأَبَا هُرَيْرَةَ فَقَالاَ صَدَقَ . قَالَ عَبْدُ الرَّزَّاقِ فَوَجَدْتُهُ فِى جُزْءِ هِشَامٍ صَاحِبِ الدَّسْتَوَائِىِّ فَأَتَيْتُ بِهِ مَعْمَرًا فَقَرَأَ عَلَىَّ أَوْ قَرَأْتُ عَلَيْهِ . Tercemesi: Bize Seleme b. Şebib, ona Abdürrezzak, ona Ma‘mer, Yahya b. Ebu Kesir, ona İkrime, ona da Ümmü Seleme’nin azatlısı Abdullah b. Râfi’in şöyle dediğini rivayet etti: El-Haccac b. Amr’a ihramlı kimsenin engellenmesi hali hakkında soru sordum. O şu cevabı verdi: Rasulullah (sav): “Kimin (bir kemiği) kırılır, hastalanır yahut topallayacak hale gelirse, o, ihramdan çıkmış olur ve ertesi sene hac yapmakla mükellef olur.” İkrime dedi ki: Ben bu hadisi İbn Abbas ve Ebu Hureyre’ye rivayet ettim, her ikisi de, (Haccâc)doğru söylemiştir, dediler. Abdürrezzak dedi ki: Ben bu hadisi ed-Destevâî’nin arkadaşı Hişam’a ait bir cüz içinde (yazılmış) buldum, onu Ma‘mer’e götürdüm ve ya o bana ya da ben ona okudum. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 85, /501 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Ebu Nasr Yahya b. Ebu Kesir et-Tâî (Yahya b. Salih b. Mütevekkil)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Ebu Abdurrahman Seleme b. Şebîb el-Mismeî' (Seleme b. Şebîb)
Konular: Hac, İhram
Hac, İhramdan çıkmak

274417 İM003078-3 İbn Mâce, Menâsik, 85

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 85, /501

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)

3. Ebu Nasr Yahya b. Ebu Kesir et-Tâî (Yahya b. Salih b. Mütevekkil)

4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)

5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)

6. Ebu Abdurrahman Seleme b. Şebîb el-Mismeî' (Seleme b. Şebîb)

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ أَنَّ مَعْبَدَ بْنَ حُزَابَةَ الْمَخْزُومِىَّ صُرِعَ بِبَعْضِ طَرِيقِ مَكَّةَ وَهُوَ مُحْرِمٌ فَسَأَلَ مَنْ يَلِى عَلَى الْمَاءِ الَّذِى كَانَ عَلَيْهِ فَوَجَدَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ وَمَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ فَذَكَرَ لَهُمُ الَّذِى عَرَضَ لَهُ فَكُلُّهُمْ أَمَرَهُ أَنْ يَتَدَاوَى بِمَا لاَ بُدَّ لَهُ مِنْهُ وَيَفْتَدِىَ فَإِذَا صَحَّ اعْتَمَرَ فَحَلَّ مِنْ إِحْرَامِهِ ثُمَّ عَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَيُهْدِى مَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ . قَالَ مَالِكٌ وَعَلَى هَذَا الأَمْرُ عِنْدَنَا فِيمَنْ أُحْصِرَ بِغَيْرِ عَدُوٍّ وَقَدْ أَمَرَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ أَبَا أَيُّوبَ الأَنْصَارِىَّ وَهَبَّارَ بْنَ الأَسْوَدِ حِينَ فَاتَهُمَا الْحَجُّ وَأَتَيَا يَوْمَ النَّحْرِ أَنْ يَحِلاَّ بِعُمْرَةٍ ثُمَّ يَرْجِعَا حَلاَلاً ثُمَّ يَحُجَّانِ عَامًا قَابِلاً وَيُهْدِيَانِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِى الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعَ إِلَى أَهْلِهِ . قَالَ مَالِكٌ وَكُلُّ مَنْ حُبِسَ عَنِ الْحَجِّ بَعْدَ مَا يُحْرِمُ إِمَّا بِمَرَضٍ أَوْ بِغَيْرِهِ أَوْ بِخَطَإٍ مِنَ الْعَدَدِ أَوْ خَفِىَ عَلَيْهِ الْهِلاَلُ فَهُوَ مُحْصَرٌ عَلَيْهِ مَا عَلَى الْمُحْصَرِ . قَالَ يَحْيَى سُئِلَ مَالِكٌ عَمَّنْ أَهَلَّ مِنْ أَهْلِ مَكَّةَ بِالْحَجِّ ثُمَّ أَصَابَهُ كَسْرٌ أَوْ بَطْنٌ مُتَحَرِّقٌ أَوِ امْرَأَةٌ تَطْلُقُ . قَالَ مَنْ أَصَابَهُ هَذَا مِنْهُمْ فَهُوَ مُحْصَرٌ يَكُونُ عَلَيْهِ مِثْلُ مَا عَلَى أَهْلِ الآفَاقِ إِذَا هُمْ أُحْصِرُوا . قَالَ مَالِكٌ فِى رَجُلٍ قَدِمَ مُعْتَمِرًا فِى أَشْهُرِ الْحَجِّ حَتَّى إِذَا قَضَى عُمْرَتَهُ أَهَلَّ بِالْحَجِّ مِنْ مَكَّةَ ثُمَّ كُسِرَ أَوْ أَصَابَهُ أَمْرٌ لاَ يَقْدِرُ عَلَى أَنْ يَحْضُرَ مَعَ النَّاسِ الْمَوْقِفَ . قَالَ مَالِكٌ أَرَى أَنْ يُقِيمَ حَتَّى إِذَا بَرَأَ خَرَجَ إِلَى الْحِلِّ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى مَكَّةَ فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ وَيَسْعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ يَحِلُّ ثُمَّ عَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ . قَالَ مَالِكٌ فِيمَنْ أَهَلَّ بِالْحَجِّ مِنْ مَكَّةَ ثُمَّ طَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ مَرِضَ فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَحْضُرَ مَعَ النَّاسِ الْمَوْقِفَ . قَالَ مَالِكٌ إِذَا فَاتَهُ الْحَجُّ فَإِنِ اسْتَطَاعَ خَرَجَ إِلَى الْحِلِّ فَدَخَلَ بِعُمْرَةٍ فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ لأَنَّ الطَّوَافَ الأَوَّلَ لَمْ يَكُنْ نَوَاهُ لِلْعُمْرَةِ فَلِذَلِكَ يَعْمَلُ بِهَذَا وَعَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ . فَإِنْ كَانَ مِنْ غَيْرِ أَهْلِ مَكَّةَ فَأَصَابَهُ مَرَضٌ حَالَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْحَجِّ فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ حَلَّ بِعُمْرَةٍ وَطَافَ بِالْبَيْتِ طَوَافًا آخَرَ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ لأَنَّ طَوَافَهُ الأَوَّلَ وَسَعْيَهُ إِنَّمَا كَانَ نَوَاهُ لِلْحَجِّ وَعَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 36023, MU000807 Hadis: وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ أَنَّ مَعْبَدَ بْنَ حُزَابَةَ الْمَخْزُومِىَّ صُرِعَ بِبَعْضِ طَرِيقِ مَكَّةَ وَهُوَ مُحْرِمٌ فَسَأَلَ مَنْ يَلِى عَلَى الْمَاءِ الَّذِى كَانَ عَلَيْهِ فَوَجَدَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ وَمَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ فَذَكَرَ لَهُمُ الَّذِى عَرَضَ لَهُ فَكُلُّهُمْ أَمَرَهُ أَنْ يَتَدَاوَى بِمَا لاَ بُدَّ لَهُ مِنْهُ وَيَفْتَدِىَ فَإِذَا صَحَّ اعْتَمَرَ فَحَلَّ مِنْ إِحْرَامِهِ ثُمَّ عَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَيُهْدِى مَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ . قَالَ مَالِكٌ وَعَلَى هَذَا الأَمْرُ عِنْدَنَا فِيمَنْ أُحْصِرَ بِغَيْرِ عَدُوٍّ وَقَدْ أَمَرَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ أَبَا أَيُّوبَ الأَنْصَارِىَّ وَهَبَّارَ بْنَ الأَسْوَدِ حِينَ فَاتَهُمَا الْحَجُّ وَأَتَيَا يَوْمَ النَّحْرِ أَنْ يَحِلاَّ بِعُمْرَةٍ ثُمَّ يَرْجِعَا حَلاَلاً ثُمَّ يَحُجَّانِ عَامًا قَابِلاً وَيُهْدِيَانِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِى الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعَ إِلَى أَهْلِهِ . قَالَ مَالِكٌ وَكُلُّ مَنْ حُبِسَ عَنِ الْحَجِّ بَعْدَ مَا يُحْرِمُ إِمَّا بِمَرَضٍ أَوْ بِغَيْرِهِ أَوْ بِخَطَإٍ مِنَ الْعَدَدِ أَوْ خَفِىَ عَلَيْهِ الْهِلاَلُ فَهُوَ مُحْصَرٌ عَلَيْهِ مَا عَلَى الْمُحْصَرِ . قَالَ يَحْيَى سُئِلَ مَالِكٌ عَمَّنْ أَهَلَّ مِنْ أَهْلِ مَكَّةَ بِالْحَجِّ ثُمَّ أَصَابَهُ كَسْرٌ أَوْ بَطْنٌ مُتَحَرِّقٌ أَوِ امْرَأَةٌ تَطْلُقُ . قَالَ مَنْ أَصَابَهُ هَذَا مِنْهُمْ فَهُوَ مُحْصَرٌ يَكُونُ عَلَيْهِ مِثْلُ مَا عَلَى أَهْلِ الآفَاقِ إِذَا هُمْ أُحْصِرُوا . قَالَ مَالِكٌ فِى رَجُلٍ قَدِمَ مُعْتَمِرًا فِى أَشْهُرِ الْحَجِّ حَتَّى إِذَا قَضَى عُمْرَتَهُ أَهَلَّ بِالْحَجِّ مِنْ مَكَّةَ ثُمَّ كُسِرَ أَوْ أَصَابَهُ أَمْرٌ لاَ يَقْدِرُ عَلَى أَنْ يَحْضُرَ مَعَ النَّاسِ الْمَوْقِفَ . قَالَ مَالِكٌ أَرَى أَنْ يُقِيمَ حَتَّى إِذَا بَرَأَ خَرَجَ إِلَى الْحِلِّ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى مَكَّةَ فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ وَيَسْعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ يَحِلُّ ثُمَّ عَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ . قَالَ مَالِكٌ فِيمَنْ أَهَلَّ بِالْحَجِّ مِنْ مَكَّةَ ثُمَّ طَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ مَرِضَ فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَحْضُرَ مَعَ النَّاسِ الْمَوْقِفَ . قَالَ مَالِكٌ إِذَا فَاتَهُ الْحَجُّ فَإِنِ اسْتَطَاعَ خَرَجَ إِلَى الْحِلِّ فَدَخَلَ بِعُمْرَةٍ فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ لأَنَّ الطَّوَافَ الأَوَّلَ لَمْ يَكُنْ نَوَاهُ لِلْعُمْرَةِ فَلِذَلِكَ يَعْمَلُ بِهَذَا وَعَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ . فَإِنْ كَانَ مِنْ غَيْرِ أَهْلِ مَكَّةَ فَأَصَابَهُ مَرَضٌ حَالَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْحَجِّ فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ حَلَّ بِعُمْرَةٍ وَطَافَ بِالْبَيْتِ طَوَافًا آخَرَ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ لأَنَّ طَوَافَهُ الأَوَّلَ وَسَعْيَهُ إِنَّمَا كَانَ نَوَاهُ لِلْحَجِّ وَعَلَيْهِ حَجُّ قَابِلٍ وَالْهَدْىُ . Tercemesi: O (Yahya) bana, ona Mâlik, ona Yahya b. Saîd, ona Süleyman b. Yesâr’ın rivayet ettiğine göre Ma‘bed b. Huzâbe el-Mahzûmî ihramlı olduğu halde Mekke yolunun bir yerinde sara nöbetine yakalandı. Onun yakınında bulunduğu suyun civarında bulunan kimselere sordu. Abdullah b. Ömer, Abdullah b. ez-Zübeyr ve Mervan b. el-Hakem’i buldu. Onlara, karşı karşıya kaldığı durumu anlattı. Hepsi de ona zorunlu olduğu kadarıyla tedavi olmasını ve fidye vermesini söylediler. Ayrıca sağlığına kavuştuktan sonra umresini yapmasını ve ihramından çıkmasını, ertesi sene hac etmesini ve kolayına gelen bir kurbanı hediye olarak göndermesini de emrettiler. Mâlik dedi ki: İşte düşman dışında bir sebeple (hac etmesi) alıkonulan kişi hakkında durum bize göre böyledir. Ömer b. el-Hattâb da, Ebu Eyyûb el-Ensarî ve Hebbâr b. el-Esved’e haccı kaçırıp Nahr (kurban bayramı birinci) günü geldikleri vakit aynısını emrederek, bir umre yapıp ihramdan çıkmalarını, sonra da ihramsız olarak dönmelerini, ertesi bir sene de hac edip kurban hediye etmelerini emretti. Hediye edecek kurban bulamayan bir kimse hac günlerinde üç, ailesinin yanına döndüğü vakit de yedi gün oruç tutmalıdır. Mâlik dedi ki: İhrama girdikten sonra ister hastalık, ister başka bir sebep, ister günleri hesap etmesindeki hatası, ister hilâli göremediği için hac edemeyen herkes “muhsar (hacdan alıkonulmuş)” demektir ve “muhsar” denilene düşen yükümlülük neyse ona da aynısı düşer. Yahya dedi ki: Mâlik’e Mekke halkından olup hac niyetiyle ihrama girdikten sonra bir tarafı kırılan yahut şiddetli karın ağrısına yakalanan ya da doğum sancısı tutan kadının durumuna dair soru sorulmuş ve şu cevabı vermiştir: Sayılan bu durumlardan birisi ile karşı karşıya kalanlar (kim olursa olsun) muhsar birisi demektir. Onlar da tıpkı Mekke dışından gelen (afâkî)lerin, muhsar kalmaları (alıkonulmaları) halindeki yükümlülüklerin aynısı ile yükümlü olurlar. Mâlik’e hac aylarında umre yapmak üzere gelip umresini bitirdikten sonra Mekke’den hac niyeti ile ihrama giren sonra da bir tarafı kırılan yahut diğer hacılarla birlikte vakfede bulunacak imkânı vermeyen bir hal ile karşılaşan kişinin durumu ile ilgili sorulan soruya, Mâlik şu cevabı vermiştir: Benim görüşüme göre, iyileşinceye kadar Mekke’de kalmaya devam eder. İyileştikten sonra Harem bölgesinin dışına çıkar, sonra (ihrama girerek) Mekke’ye dönerek, Beyt’i tavaf edip, Safa ile Merve arasında sa’y yaptıktan sonra ihramdan çıkar. Ertesi sene de hac etmesi ve hediyelik kurban göndermesi de ona farz olur. Mâlik Mekke’den hac niyeti ile ihrama girdikten sonra Beyt’i tavaf edip, Safa ile Merve arasında sa’y eden, sonra hastalandığı için diğer hacılarla birlikte vakfede hazır bulunamayan kişinin durumu hakkında şunları söylemiştir: Haccı kaçırması halinde eğer gücü yeterse, Harem bölgesinin dışına çıkıp, bir umre (niyeti) ile girer, Beyt’i tavaf eder, Safa ile Merve arasında sa’y yapar. Çünkü yapmış olduğu o ilk tavafını umre niyetiyle yapmamıştı. Bu sebeple o, bunu yapar, ayrıca ertesi sene hac edip, kurban hediye etmekle yükümlü olur. Şayet Mekke halkından olmayıp, hac etmesini engelleyecek bir hastalığa düçar olursa, o zaman Beyt’i tavaf eder, Safa ile Merve arasında sa’y yapar ve bir umre ile ihramdan çıkar. Sonra Beyt’i bir daha tavaf eder ve Safa ile Merve arasında yine sa’y yapar. Çünkü onun ilk tavafı ve ilk sa’yini hac niyeti ile yapmıştı, ayrıca ertesi sene hac edip hediyelik kurban kesmekle de mükelleftir. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 807, 1/130 Senetler: 0. Mevkuf (Mevkuf)
1. Ebu Bekir Abdullah b. Zübeyr el-Esedî (Abdullah b. Zübeyr b. Avvam)
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Türâb Süleyman b. Yesar el-Hilâlî (Süleyman b. Yesar el-Hilâlî)
3. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
Konular: Hac, ihrama girmek
Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihsar/muhsar

36023 MU000807 Muvatta, Hacc, 32

İmam Mâlik Muvatta' Hac 807, 1/130

Senedi ve Konuları

0. Mevkuf (Mevkuf)

1. Ebu Bekir Abdullah b. Zübeyr el-Esedî (Abdullah b. Zübeyr b. Avvam)

1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)

2. Ebu Türâb Süleyman b. Yesar el-Hilâlî (Süleyman b. Yesar el-Hilâlî)

3. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ خَالِدٍ الْمَخْزُومِىِّ عَنْ أَبِى أَسْمَاءَ مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ أَنَّهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ فَخَرَجَ مَعَهُ مِنَ الْمَدِينَةِ فَمَرُّوا عَلَى حُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ وَهُوَ مَرِيضٌ بِالسُّقْيَا فَأَقَامَ عَلَيْهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ حَتَّى إِذَا خَافَ الْفَوَاتَ خَرَجَ وَبَعَثَ إِلَى عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ وَأَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ وَهُمَا بِالْمَدِينَةِ فَقَدِمَا عَلَيْهِ ثُمَّ إِنَّ حُسَيْنًا أَشَارَ إِلَى رَأْسِهِ فَأَمَرَ عَلِىٌّ بِرَأْسِهِ فَحُلِّقَ ثُمَّ نَسَكَ عَنْهُ بِالسُّقْيَا فَنَحَرَ عَنْهُ بَعِيرًا . قَالَ يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ وَكَانَ حُسَيْنٌ خَرَجَ مَعَ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ فِى سَفَرِهِ ذَلِكَ إِلَى مَكَّةَ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 36091, MU000875 Hadis: وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ خَالِدٍ الْمَخْزُومِىِّ عَنْ أَبِى أَسْمَاءَ مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ أَنَّهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ فَخَرَجَ مَعَهُ مِنَ الْمَدِينَةِ فَمَرُّوا عَلَى حُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ وَهُوَ مَرِيضٌ بِالسُّقْيَا فَأَقَامَ عَلَيْهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ حَتَّى إِذَا خَافَ الْفَوَاتَ خَرَجَ وَبَعَثَ إِلَى عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ وَأَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ وَهُمَا بِالْمَدِينَةِ فَقَدِمَا عَلَيْهِ ثُمَّ إِنَّ حُسَيْنًا أَشَارَ إِلَى رَأْسِهِ فَأَمَرَ عَلِىٌّ بِرَأْسِهِ فَحُلِّقَ ثُمَّ نَسَكَ عَنْهُ بِالسُّقْيَا فَنَحَرَ عَنْهُ بَعِيرًا . قَالَ يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ وَكَانَ حُسَيْنٌ خَرَجَ مَعَ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ فِى سَفَرِهِ ذَلِكَ إِلَى مَكَّةَ . Tercemesi: O (Yahya) bana, ona Mâlik, ona Yahya b. Saîd, ona Yakub b. Hâlid el-Mahzumî, ona Abdullah b. Cafer’in azatlısı Ebu Esmâ’nın haber verdiğine göre kendisi Abdullah b. Cafer ile birlikte idi. Onunla beraber Medine’den yola çıktı, es-Sukyâ denilen yerde hasta olan Hüseyin b. Ali’ye uğradılar. Abdullah b. Cafer onun yanında kaldı. Haccı kaçırmaktan korkunca kendisi yola çıktı ve –Medine’de bulunan- Ali b. Ebu Talib ile Esmâ bint Umeys’e haber gönderdi. Ali ve Esmâ onun yanına geldiler. Daha sonra Hüseyin, onun başına işaret etti. Ali’nin verdiği emir üzerine saçları kesildi, sonra da es-Sukyâ’da onun adına bir deve kurban kesti. Yahya b. Saîd dedi ki: O seferi esnasında Hüseyin, Osman b. Affân ile birlikte Mekke’ye gitmek üzere yola çıkmıştı. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 875, 1/141 Senetler: ()
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihsar/muhsar
Hac, traş olma

36091 MU000875 Muvatta, Hacc, 52

İmam Mâlik Muvatta' Hac 875, 1/141

Senedi ve Konuları

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ كَانَ يَدْخُلُ مَكَّةَ لَيْلاً وَهُوَ مُعْتَمِرٌ فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ وَيُؤَخِّرُ الْحِلاَقَ حَتَّى يُصْبِحَ . قَالَ وَلَكِنَّهُ لاَ يَعُودُ إِلَى الْبَيْتِ فَيَطُوفُ بِهِ حَتَّى يَحْلِقَ رَأْسَهُ . قَالَ وَرُبَّمَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَأَوْتَرَ فِيهِ وَلاَ يَقْرَبُ الْبَيْتَ . قَالَ مَالِكٌ التَّفَثُ حِلاَقُ الشَّعَرِ وَلُبْسُ الثِّيَابِ وَمَا يَتْبَعُ ذَلِكَ . قَالَ يَحْيَى سُئِلَ مَالِكٌ عَنْ رَجُلٍ نَسِىَ الْحِلاَقَ بِمِنًى فِى الْحَجِّ هَلْ لَهُ رُخْصَةٌ فِى أَنْ يَحْلِقَ بِمَكَّةَ قَالَ ذَلِكَ وَاسِعٌ وَالْحِلاَقُ بِمِنًى أَحَبُّ إِلَىَّ . قَالَ مَالِكٌ الأَمْرُ الَّذِى لاَ اخْتِلاَفَ فِيهِ عِنْدَنَا أَنَّ أَحَدًا لاَ يَحْلِقُ رَأْسَهُ وَلاَ يَأْخُذُ مِنْ شَعَرِهِ حَتَّى يَنْحَرَ هَدْيًا إِنْ كَانَ مَعَهُ وَلاَ يَحِلُّ مِنْ شَىْءٍ حَرُمَ عَلَيْهِ حَتَّى يَحِلَّ بِمِنًى يَوْمَ النَّحْرِ وَذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى قَالَ وَلاَ تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْىُ مَحِلَّهُ

Öneri Formu Hadis Id, No: 36109, MU000893 Hadis: وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ كَانَ يَدْخُلُ مَكَّةَ لَيْلاً وَهُوَ مُعْتَمِرٌ فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ وَيُؤَخِّرُ الْحِلاَقَ حَتَّى يُصْبِحَ . قَالَ وَلَكِنَّهُ لاَ يَعُودُ إِلَى الْبَيْتِ فَيَطُوفُ بِهِ حَتَّى يَحْلِقَ رَأْسَهُ . قَالَ وَرُبَّمَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَأَوْتَرَ فِيهِ وَلاَ يَقْرَبُ الْبَيْتَ . قَالَ مَالِكٌ التَّفَثُ حِلاَقُ الشَّعَرِ وَلُبْسُ الثِّيَابِ وَمَا يَتْبَعُ ذَلِكَ . قَالَ يَحْيَى سُئِلَ مَالِكٌ عَنْ رَجُلٍ نَسِىَ الْحِلاَقَ بِمِنًى فِى الْحَجِّ هَلْ لَهُ رُخْصَةٌ فِى أَنْ يَحْلِقَ بِمَكَّةَ قَالَ ذَلِكَ وَاسِعٌ وَالْحِلاَقُ بِمِنًى أَحَبُّ إِلَىَّ . قَالَ مَالِكٌ الأَمْرُ الَّذِى لاَ اخْتِلاَفَ فِيهِ عِنْدَنَا أَنَّ أَحَدًا لاَ يَحْلِقُ رَأْسَهُ وَلاَ يَأْخُذُ مِنْ شَعَرِهِ حَتَّى يَنْحَرَ هَدْيًا إِنْ كَانَ مَعَهُ وَلاَ يَحِلُّ مِنْ شَىْءٍ حَرُمَ عَلَيْهِ حَتَّى يَحِلَّ بِمِنًى يَوْمَ النَّحْرِ وَذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى قَالَ وَلاَ تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْىُ مَحِلَّهُ Tercemesi: O (Yahya) bana, ona Mâlik, ona Abdurrahman b. el-Kâsım’ın, babasından rivayet ettiğine göre umre yaparken geceleyin Mekke’ye girer, Beyt’i tavaf eder, Safa ile Merve arasında sa’y yapar, tıraş olmayı da sabah oluncaya kadar geciktirirdi. (Devamla) dedi ki: Fakat o, başını tıraş etmeden tekrar Beyt’e dönüp tavaf yapmazdı. Bazı hallerde mescide girer, vitir namazı kılar, fakat Beyt’i tavaf etmezdi. Mâlik dedi ki: Tefes (ihramlının üzerindeki kir), saçların tıraş edilmesi, elbise giymek ve buna bağlı olan diğer hususlardır. Yahya dedi ki: Mâlik’e, hac sırasında Minâ’da tıraş olmayı unutan kimse için Mekke’de tıraş olmasına ruhsat var mı? diye soruldu. Mâlik: Bu hususta genişlik vardır, bununla birlikte Minâ’da tıraş olmasını daha çok severim, demiştir. Mâlik dedi ki: Bize göre hakkında görüş ayrılığı bulunmayan husus şudur: Hiçbir kimse, eğer beraberinde varsa, kurbanını kesmedikçe ne başını tıraş edebilir ne de saçını kısaltabilir. Nahr (kurban bayramı birinci) günü Minâ’da ihramdan çıkıncaya kadar (ihramdan ötürü) kendisine haram olmuş hiçbir şey ona helal olmaz. Çünkü şanı mübarek ve yüce Allah: “Kurban yerine (Minâ’ya) varıncaya kadar başlarınızı tıraş etmeyin” (Bakara, 2/196) buyurmaktadır. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İmam Mâlik, Muvatta', Hac 893, 1/144 Senetler: ()
Konular: Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihramdan kurbanla çıkmak
Hac, traş olma

36109 MU000893 Muvatta, Hacc, 60

İmam Mâlik Muvatta' Hac 893, 1/144

Senedi ve Konuları

Gelişmiş Arama