حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ حَدَّثَنَا خُصَيْفٌ الْجَزَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عُبَيْدَةَ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ عَلَّمَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ التَّشَهُّدَ وَأَمَرَهُ أَنْ يُعَلِّمَ النَّاسَ التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

Bize Muhammed b. Fudayl, ona Husayf el-Cezerî, ona Ebu Ubeyde b. Abdullah, ona da Abdullah b. Mes‘ûd şöyle demiştir: Rasulullah (sav), kendisine teşehhüdü şöyle öğretmiş ve insanlara da öğretmesini emretmiştir:. "Et-tahiyyâtu lillâhi, ve'ssalavâtu ve'ttayyibât. Es-selâmü aleyke eyyühe'n-Nebiyyü ve rahmetullâhi ve berakâtuh. Es-selâmü aleynâ ve alâ ibâdillâhi’s-sâlihîn. Eşhedu en lâ ilâhe illallâh, ve eşhedu enne Muhammeden abdühû ve rasûlüh." "Tahıyyat (selam ve saygı), salavat (dua ve yöneliş) ve tayyibat (temiz güzel olan her şey) Allah'adır. Ey Peygamber! Selam, Allah'ın rahmeti ve bereketleri senin üzerine olsun. Selam bizim üzerimize ve Alah'ın salih kulları üzerine olsun. Ben şahidim ki Allah'tan başka ilah yoktur, yine şahidim ki Muhammed Allah'ın Rasulüdür."

---

Açıklama: hadisin senedindede bulunan inkıtadan dolayı zayıftır, mütabileriyle birlikte sahihtir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Mes'ud 3562, 2/9

عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنِ الثَّوْرِيِّ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ عُمَيْرِ بْنِ سَعْدٍ، عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ، أَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمُ التَّشَهُّدَ، ثُمَّ يَقُولُ: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنَ الْخَيْرِ كُلِّهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذَ بِهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ، رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا، وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا، وَتَوَفَّنَا مَعَ الأَبْرَارِ، رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ، وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ القِيَامَةِ، إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ.

Abdurrezzâk, ona Sevrî, ona A‘meş, ona Umeyr b. Sa'd şöyle rivayet etmiştir: İbn Mesûd onlara teşehhüdü öğretir, sonra da şöyle derdi: "Allah’ım! Bildiğim ve bilmediğim bütün hayırların tamamını Senden ister, bildiğim ve bilmediğim bütün şerlerin tamamından da Sana sığınırım. Allah’ım! salih kullarının Senden istedikleri hayırları, ben de Senden ister ve salih kullarının Sana sığındıkları bütün şerlerden Sana sığınırım. Allah’ım! Rabbimiz! Bize dünyada ve ahirette iyilik ver ve bizi cehennem azabından koru. Rabbimiz! Günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi ört, bizi iyilerle birlikte vefat ettir. Rabbimiz! Rasullerinin aracılığıyla bize vaat ettiğini, bize ver ve bizi kıyamet günü utandırma. Şüphesiz ki Sen, vaadinden asla dönmezsin."

---

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Salât 3082, 2/206