Öneri Formu
Hadis Id, No:
66403, HM017868
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ عَنْ جَرِيرِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَدِيُّ بْنُ عَدِيٍّ قَالَ أَخْبَرَنِي رَجَاءُ بْنُ حَيْوَةَ وَالْعُرْسُ ابْنُ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِيهِ عَدِيٍّ قَالَ
خَاصَمَ رَجُلٌ مِنْ كِنْدَةَ يُقَالُ لَهُ امْرُؤُ الْقَيْسِ بْنُ عَابِسٍ رَجُلًا مِنْ حَضَرَمَوْتَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي أَرْضٍ فَقَضَى عَلَى الْحَضْرَمِيِّ بِالْبَيِّنَةِ فَلَمْ تَكُنْ لَهُ بَيِّنَةٌ فَقَضَى عَلَى امْرِئِ الْقَيْسِ بِالْيَمِينِ فَقَالَ الْحَضْرَمِيُّ إِنْ أَمْكَنْتَهُ مِنْ الْيَمِينِ يَا رَسُولَ اللَّهِ ذَهَبَتْ وَاللَّهِ أَوْ وَرَبِّ الْكَعْبَةِ أَرْضِي فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ كَاذِبَةٍ لِيَقْتَطِعَ بِهَا مَالَ أَخِيهِ لَقِيَ اللَّهَ وَهُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ قَالَ رَجَاءُ وَتَلَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
{ إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا }
فَقَالَ امْرُؤُ الْقَيْسِ مَاذَا لِمَنْ تَرَكَهَا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ الْجَنَّةُ قَالَ فَاشْهَدْ أَنِّي قَدْ تَرَكْتُهَا لَهُ كُلَّهَا
Tercemesi:
Bize Yahya b. Said, ona Cerîr b. Hâzim, ona Adiy b. Adiy, ona Racâ b. Hayve ve el-Urs b. Amîre ona da babası Adiy rivayet ederek dedi: Kendisine İmru'l-Kays b. Âbis denilen Kinde kabilesine mensup bir adam, Hadramevt bölgesinden bir adam hakkında Resulullah'a (sav) gelerek bir arazi konusunda davacı oldu. Hz. Peygamber, Hadramevt'li adamın delili olmadığı için onun delil getirmesine, İmru'l-Kays b. Âbis'in de yemin etmesine hükmetti. Bunun üzerine Hadramevt'li adam Ya Resulallah şayet ona yemin etme hakkı verirsen Allah'a ya da Kabe'nin rabbine yemin olsun ki benim arazim elimden gider. Bunun üzerine Resulullah (sav) şöyle buyurdu: "Kim kardeşinin malını elde etmek için yalan yere yemin ederse, Allah'ın huzuruna O'nun gazabına uğramış halde gider." Daha sonra Resulullah (sav) şu ayeti okudu: {Onlar ki Allah'a verdikleri ahdi ve yeminleri az bir para karşılığında satan kimselerdir.} (Ali İmran, 3/77) ayetini okudu. Bunun üzerine İmru'l-Kays, Ya Resulallah neyi kim için terk edenler diye sordu, Resulullah da cenneti diyince, İmru'l-Kays öyleyse arazinin tamamını o adama bıraktığıma şahit ol, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Adî b. Umeyra el-Kindî 17868, 6/81
Senetler:
1. Adî b. Amire el-Kindi (Adî b. Amire b. Ferve v. Zürare)
2. Raca' b. Hayve el-Kindî (Raca' b. Hayve b. Cervel b. Ahnef b. Semt)
2. Urs b. Amira el-Kindi (Urs b. Amira)
3. Ebu Ferve Adî b. Adî el-Kindî (Adî b. Adî b. Amîra)
4. Ebu Nadr Cerîr b. Hazım el-Ezdî (Cerir b. Hâzim b. Zeyd b. Abdullah b. Şucâ')
5. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
Konular:
Allah İnancı, kızması / gazabı/ buğzetmesi ve sebepleri
Arazi, toprak anlaşmazlıkları
Kur'an, Ayet Yorumu
Yargı, Davayı ispat, iki şahid, beyyine, yemin vs.
Yemin, Allah ya da başkası adına ya da Allah'ın adı geçmeyen
Öneri Formu
Hadis Id, No:
68629, HM020548
Hadis:
حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا نَافِعُ بْنُ عُمَرَ الْجُمَحِيُّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ أَبِي بَزَّةَ
فِي قَوْلِهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى
{ وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ }
قَالَ لَا تُعْطِي شَيْئًا تَطْلُبُ أَكْثَرَ مِنْهُ
Tercemesi:
Bize Davud b. Amr, ona Nafi' b. Ömer el-Cumahî, ona Kasım b. Ebu Bezze Allah Tebareke ve Tealanın, 'Yaptığın iyiliği çok görerek başa kakma' (Müddessir, 74/6) ayetini 'karşılığında ondan daha çok şey almadıkça bir şey vermez' diyerek açıkladı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Üsame b. Umeyr 20548, 6/788
Senetler:
()
Konular:
İyilik, yapılan iyiliği başa kakmamak
Kur'an, Ayet Yorumu
أخبرنا عبد الرزاق عن معمر عن قتادة في قوله : (ولكل جعلنا موالي) قال : هم الاولياء ، قال : (والذين عاقدت أيمانكم) قال : كان الرجل في الجاهلية يعاقد الرجل فيقول : دمي دمك ، وهدمي هدمك ، وترثني وأرثك ، وتطلب بدمي وأطلب بدمك ، فلما جاء الاسلام بقي منهم ناس فأمروا أن يؤتوهم نصيبهم من الميراث وهو السدس ، ثم نسخ ذلك بالميراث بعد ، فقال : (وأولوا الارحام بعضهم اولى ببعض) .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
86723, MA019197
Hadis:
أخبرنا عبد الرزاق عن معمر عن قتادة في قوله : (ولكل جعلنا موالي) قال : هم الاولياء ، قال : (والذين عاقدت أيمانكم) قال : كان الرجل في الجاهلية يعاقد الرجل فيقول : دمي دمك ، وهدمي هدمك ، وترثني وأرثك ، وتطلب بدمي وأطلب بدمك ، فلما جاء الاسلام بقي منهم ناس فأمروا أن يؤتوهم نصيبهم من الميراث وهو السدس ، ثم نسخ ذلك بالميراث بعد ، فقال : (وأولوا الارحام بعضهم اولى ببعض) .
Tercemesi:
Bize Abdürrezzak, ona Ma'mer ona da Katâde (Biz onlardan her biri için varisler kıldık,Nisa 4/33) ayeti hakkında rivayet ederek dedi: 'Onlar varislerdir, (Kendileriyle sözleşme yaptığınız kimselerin de paylarını verin/Nisâ, 4/33). Ravi dedi: Cahiliye döneminde bir adam başka bir adamla sözleşme yaparak şöyle diyordu: Kanım senin kanın, elbisem senin elbisedir, sen bana varis olursun ben de sana varis olurum, benden kanımı istersin ben de senden kanını isterim. İslam dini geldiğinde bu antlaşmayı yapan bazı insanlar kalmıştı ve onlar mirastan payları olan altıda birin kendilerine verilmesini salık veriyorlardı. Daha sonra bu uygulama miras ayetiyle birlikte ortadan kaldırıldı. Zira Allah (cc) şöyle buyurdu: (Akraba olanlar [mirasçılık bakımından] birbirlerine daha yakındırlar, Ahzab/6).
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Ferâiz 19197, 10/305
Senetler:
()
Konular:
Antlaşma, anlaşmalara dayalı ilişkiler
cahiliye, âdetleri
Kur'an, Ayet Yorumu
Miras, kimlere ve ne kadar düştüğü
Nesh
Yargı, miras Hukuku
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا الثوري عن منصور عن مجاهد في قوله : (ولكل جعلنا موالي) ، قال : هم الاولياء (والذين عاقدت أيمانكم) قال : كان هذا حلفا في الجاهلية ، فلما جاء الاسلام أمروا أن يؤتوهم نصيبهم من النصر ، والولاء ، والمشورة ، ولا ميراث .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
86727, MA019198
Hadis:
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا الثوري عن منصور عن مجاهد في قوله : (ولكل جعلنا موالي) ، قال : هم الاولياء (والذين عاقدت أيمانكم) قال : كان هذا حلفا في الجاهلية ، فلما جاء الاسلام أمروا أن يؤتوهم نصيبهم من النصر ، والولاء ، والمشورة ، ولا ميراث .
Tercemesi:
Bize Abdürrezzak, ona es-Sevrî, ona Mansur ona da Mücahid (Biz onlardan her biri için varisler kıldık/Nisa 4/33) ayeti hakkında rivayet ederek dedi: 'Onlar varislerdir, (Kendileriyle sözleşme yaptığınız kimselerin de paylarını verin/Nisâ, 4/33). Bu durum Cahiliye döneminde bir antlaşmaydı, İslamiyet gelince onlara zaferden, antlaşmadan ve istişareden paylarının verilmesini emretti, mirastan değil.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Ferâiz 19198, 10/306
Senetler:
()
Konular:
Antlaşma, anlaşmalara dayalı ilişkiler
Kur'an, Ayet Yorumu
Miras, engelleri
Yargı, miras Hukuku
عبد الرزاق ، ثم كانت وقعة الاحزاب بعد وقعة أحد بسنتين ، وذلك يوم الخندق ، ورسول الله صلى اله عليه وسلم جانب المدينة ، ورأس المشركين يومئذ أبو سفيان ، فحاصر رسول الله صلى الله عليه وسلم وأصحابه بضع عشرة ليلة ، حتى خلص إلى كل امرئ منهم الكرب ، وحتى قال النبي صلى الله عليه وسلم - كما أخبرني ابن المسيب - : اللهم إني أنشدك عهدك ووعدك ، اللهم إن إن تشأ أن لاتعبد ، فبينا هم على ذلك [ إذ ] أرسل النبي صلى الله عليه وسلم إلى عيينة بن حصن بن بدر الفزاري وهو يومئذ رأس المشركين من غطفان ، وهو مع أبي سفيان : أرأيت إن جعلت لك ثلث ثمر الانصار أترجع بمن معك من غطفان ؟ وتخذل بين الاحزاب ؟ فأرسل إليه عيينة : إن جعلت لي الشطر فعلت ، فأرسل إلى سعد بن معاذ وهو سيد الاوس ، وإلى سعد بن عبادة وهو سيد الخزرج ، فقال لهما : إن عيينة بن حصن قد سألني نصف ثمر كما على أن ينصرف بمن معه من غطفان ، ويخذل بين الاحزاب ، وإني قد أعطيته الثلث ، فأبى إلا الشطر ، فماذا تريان ؟ قالا : يا رسول الله ! إن كنت أمرت بشئ فامض لامر الله ، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لو كنت أمرت بشئ لم أستأمر كما ، ولكن هذا رأيي ، أعرضه عليكما ، قالا : فإنا لا نرى أن نعطيه إلا السيف ، قال : فنعم إذا ، قال معمر : فأخبرني ابن أبي نجيح أنهما قالا له : والله يا رسول
الله ! لقد كان أفلان حين جاء الله بالاسلام نعطيهم ذلك ، قال النبي صلى الله عليه وسلم : فنعم إذا.
قال الزهري في حديثه عن ابن المسيب : فبيناهم كذلك إذ جاءهم نعيم بن مسعود الاشجعي ، وكان يأمنه الفريقان ، كان موادعا لهما ، فقال : إني كنت عند غيبنة وأبي سفيان إذ جاءهم رسول بني قريظة : أن اثبتوا ، فإنا سنخالف المسلمين إلى بيضتهم ، قال النبي صلى الله عليه وسلم : فلعلنا أمرناهم بذلك ، وكان نعيم رجلا لايكتم الحديث ، فقام بكلمة النبي صلى الله عليه وسلم ، فجاءه عمر فقال : يا رسول الله ، إن كان هذا الامر من الله فأمضه ، وإن كان رأيا منك فإن شأن قريش وبني قريظة أهون من أن يكون لاحد عليك فيه مقال ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : علي الرجل ، ردوه ! فردوه ، فقال : انظر الذي ذكرنا لك ، فلاتذكره لاحد ، فإنما أغراه ، فانطلق حتى أتى عيينة وأبا سفيان ، فقال : هل سمعتم من محمد يقول قولا إلا كان حقا ؟ قالا : لا ، قال : فإني لما ذكرت له شأن قريظة ، قال : فلعلنا أمرناهم بذلك ، قال أبو سفيان : سنعلم ذلك إن كان مكرا ، فأرسل إلى بني قريظة أنكم قد أمرتمونا أن نثبت ، وأنكم ستخالفون المسلمين إلى بيضتهم ، فأعطونا بذلك رهينة ، فقالوا : إنها قد دخلت ليلة السبت ، وإنا لا نقضي في السبت شيئا ، فقال أبو سفيان : إنكم في مكر من بني قريظة ، فارتحلوا ، وأرسل الله عليهم الريح ، وقذف في قلوبهم الرعب ، فأطفأت نيرانهم ، وقطعت أرسان خيولهم ، وانطلقوا منهزمين من غير قتال ، قال : فذلك حين يقول : * (وكفى اللهه المؤمنين القتال وكان الله قويا عزيزا) * ، قال : فندب النبي صلى الله عليه وسلم أصحابه في طلبهم ، فطلبوهم حتى بلغوا حمراء الاسد ، قال : فرجعوا ، قال : فوضع النبي صلى الله عليه وسلم لامته ، واغتسل ، واستجمر ، فنادى النبي صلى الله عليه وسلم جبريل : عذيرك من محارب ، ألا أراك قد وضعت اللامة ؟ ولم نضعها نحن بعد ، فقام النبي صلى الله عليه وسلم فزعا ، فقال لاصحابه : عزمت عليكم ألا تصلوا العصر حتى تأتوا بني قريظة ، فغربت الشمس قبل أن يأتوها ، فقالت طائفة من المسلمين : إن النبي صلى الله عليه وسلم لم يرد أن تدعوا الصلاة ، فصلوا ، وقالت طائفة : إنا لفي عزيمة رسول الله صلى الله عليه وسلم ، وما علينا من بأس ، فصلت طائفة إيمانا واحتسابا ، [ وتركت طائفة إيماناا واحتسابا ] قال : فلم يعنف النبي صلى الله عليه وسلم واحدا من الفريقين ، وخرج النبي صلى الله عليه وسلم فمر بمجالس بينه وبين بني قريظة ، فقال : هل مر بكم من أحد ؟ فقالوا : نعم ، مر علينا دحية الكلبي على بغلة شهباء تحته قطيفة ديباج ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : ليس ذلك ، ولكنه جبريل ، أرسل إلى بني قريظة ، ليزلزل حصونهم ، ويقذف في قلوبهم الرعب ، فحاصرهم أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم ، فلما انتهى أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم [ أمرهم ] أن يستروه بجحفهم ليقوه الحجارة ، حتى يسمع كلامهم ، ففعلوا ، فناداهم : يا إخوة القردة والخنازير ! فقالوا : يا أبا القاسم ! ما كنت فاحشا ، فدعاهم إلى الاسلام ، قبل أن يقاتلهم ، فأبوا أن يجيبوه إلى الاسلام ، فقاتلهم رسول الله صلى الله عليه وسلم ومن معه من المسلمين ، حتى نزلوا على حكم سعد بن معاذ ، وأبوا أن ينزلوا على حكم النبي صلى الله عليه وسلم ، فنزلوا على داء فأقبلوا بهم ، وسعد بن معاذ أسيرا على أتان ، حتى انتهوا إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فأخذت قريظة تذكره بحلفهم ، وطفق سعد بن معاذ ينفلت إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم مستأمرا ، ينتظره فيما يريد أن يحكم به ، فيجيب به رسول الله صلى الله عليه وسلم ، يريد أن يقول : انفر بما أنا حاكم ، وطفق رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول : بقول نعم ، قال سعد : فإني أحكم بأن يقتل مقاتلتهم ، وتقسم أموالهم ، وتسبى ذراريهم ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : أصاب الحكم ، قال : وكانوا حيي من أخطب استجاش المشركين على رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فجلاك لبني قريظة ، فاستفتح عليهم ليلا ، فقال سيدهم : إن هذا رجل مشئوم ، فلا يشأمنكم حيي ، فناداهم : يا بني قريظة ! ألا تستجيبوا ؟ ألا تلحقوني ؟ ألا تضيفوني ؟ فإني جامع مغرور ، فقالت بنو قريظة : والله لنفتحن له ، فلم يزالوا حتى فتحوا له ، فلما دخل عليهم أطمهم ، قال : يا بني قريظة جئتكم في عز الدهر ، جئتكم في عارض برد لا يقوم لسبيله شئ ، فقال له سيدهم : أتعدنا عارضا بردا ينكشف عنا ، وتدعنا عند بحر دائم لا يفارقنا ، إنما تعدنا الغرور ، قال : فواثقهم وعاهدهم لان انفضت جموع الاحزاب أن يجئ حتى يدخل معهم أطمهم ، فأطاعوه حينئذ بالغدر بالنبي صلى الله عليه وسلم والمسلمين ، فلما فض الله جموع الاحزاب ، انطلق حتى إذا كان بالروحاء ، ذكر العهد والميثاق الذي أعطاهم ، فرجع حتى دخل معهم ، فلما أقبلت بنو قريظة أتي به مكتوفا بقد ، فقال حيي للنبي صلى الله عليه وسلم : أما والله ما لمت نفسي في عداوتك ، ولكنه من يخذل الله يخذل .
فأمر به النبي صلى الله عليه وسلم ، فضربت عنقه.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
80760, MA009737
Hadis:
عبد الرزاق ، ثم كانت وقعة الاحزاب بعد وقعة أحد بسنتين ، وذلك يوم الخندق ، ورسول الله صلى اله عليه وسلم جانب المدينة ، ورأس المشركين يومئذ أبو سفيان ، فحاصر رسول الله صلى الله عليه وسلم وأصحابه بضع عشرة ليلة ، حتى خلص إلى كل امرئ منهم الكرب ، وحتى قال النبي صلى الله عليه وسلم - كما أخبرني ابن المسيب - : اللهم إني أنشدك عهدك ووعدك ، اللهم إن إن تشأ أن لاتعبد ، فبينا هم على ذلك [ إذ ] أرسل النبي صلى الله عليه وسلم إلى عيينة بن حصن بن بدر الفزاري وهو يومئذ رأس المشركين من غطفان ، وهو مع أبي سفيان : أرأيت إن جعلت لك ثلث ثمر الانصار أترجع بمن معك من غطفان ؟ وتخذل بين الاحزاب ؟ فأرسل إليه عيينة : إن جعلت لي الشطر فعلت ، فأرسل إلى سعد بن معاذ وهو سيد الاوس ، وإلى سعد بن عبادة وهو سيد الخزرج ، فقال لهما : إن عيينة بن حصن قد سألني نصف ثمر كما على أن ينصرف بمن معه من غطفان ، ويخذل بين الاحزاب ، وإني قد أعطيته الثلث ، فأبى إلا الشطر ، فماذا تريان ؟ قالا : يا رسول الله ! إن كنت أمرت بشئ فامض لامر الله ، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لو كنت أمرت بشئ لم أستأمر كما ، ولكن هذا رأيي ، أعرضه عليكما ، قالا : فإنا لا نرى أن نعطيه إلا السيف ، قال : فنعم إذا ، قال معمر : فأخبرني ابن أبي نجيح أنهما قالا له : والله يا رسول
الله ! لقد كان أفلان حين جاء الله بالاسلام نعطيهم ذلك ، قال النبي صلى الله عليه وسلم : فنعم إذا.
قال الزهري في حديثه عن ابن المسيب : فبيناهم كذلك إذ جاءهم نعيم بن مسعود الاشجعي ، وكان يأمنه الفريقان ، كان موادعا لهما ، فقال : إني كنت عند غيبنة وأبي سفيان إذ جاءهم رسول بني قريظة : أن اثبتوا ، فإنا سنخالف المسلمين إلى بيضتهم ، قال النبي صلى الله عليه وسلم : فلعلنا أمرناهم بذلك ، وكان نعيم رجلا لايكتم الحديث ، فقام بكلمة النبي صلى الله عليه وسلم ، فجاءه عمر فقال : يا رسول الله ، إن كان هذا الامر من الله فأمضه ، وإن كان رأيا منك فإن شأن قريش وبني قريظة أهون من أن يكون لاحد عليك فيه مقال ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : علي الرجل ، ردوه ! فردوه ، فقال : انظر الذي ذكرنا لك ، فلاتذكره لاحد ، فإنما أغراه ، فانطلق حتى أتى عيينة وأبا سفيان ، فقال : هل سمعتم من محمد يقول قولا إلا كان حقا ؟ قالا : لا ، قال : فإني لما ذكرت له شأن قريظة ، قال : فلعلنا أمرناهم بذلك ، قال أبو سفيان : سنعلم ذلك إن كان مكرا ، فأرسل إلى بني قريظة أنكم قد أمرتمونا أن نثبت ، وأنكم ستخالفون المسلمين إلى بيضتهم ، فأعطونا بذلك رهينة ، فقالوا : إنها قد دخلت ليلة السبت ، وإنا لا نقضي في السبت شيئا ، فقال أبو سفيان : إنكم في مكر من بني قريظة ، فارتحلوا ، وأرسل الله عليهم الريح ، وقذف في قلوبهم الرعب ، فأطفأت نيرانهم ، وقطعت أرسان خيولهم ، وانطلقوا منهزمين من غير قتال ، قال : فذلك حين يقول : * (وكفى اللهه المؤمنين القتال وكان الله قويا عزيزا) * ، قال : فندب النبي صلى الله عليه وسلم أصحابه في طلبهم ، فطلبوهم حتى بلغوا حمراء الاسد ، قال : فرجعوا ، قال : فوضع النبي صلى الله عليه وسلم لامته ، واغتسل ، واستجمر ، فنادى النبي صلى الله عليه وسلم جبريل : عذيرك من محارب ، ألا أراك قد وضعت اللامة ؟ ولم نضعها نحن بعد ، فقام النبي صلى الله عليه وسلم فزعا ، فقال لاصحابه : عزمت عليكم ألا تصلوا العصر حتى تأتوا بني قريظة ، فغربت الشمس قبل أن يأتوها ، فقالت طائفة من المسلمين : إن النبي صلى الله عليه وسلم لم يرد أن تدعوا الصلاة ، فصلوا ، وقالت طائفة : إنا لفي عزيمة رسول الله صلى الله عليه وسلم ، وما علينا من بأس ، فصلت طائفة إيمانا واحتسابا ، [ وتركت طائفة إيماناا واحتسابا ] قال : فلم يعنف النبي صلى الله عليه وسلم واحدا من الفريقين ، وخرج النبي صلى الله عليه وسلم فمر بمجالس بينه وبين بني قريظة ، فقال : هل مر بكم من أحد ؟ فقالوا : نعم ، مر علينا دحية الكلبي على بغلة شهباء تحته قطيفة ديباج ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : ليس ذلك ، ولكنه جبريل ، أرسل إلى بني قريظة ، ليزلزل حصونهم ، ويقذف في قلوبهم الرعب ، فحاصرهم أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم ، فلما انتهى أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم [ أمرهم ] أن يستروه بجحفهم ليقوه الحجارة ، حتى يسمع كلامهم ، ففعلوا ، فناداهم : يا إخوة القردة والخنازير ! فقالوا : يا أبا القاسم ! ما كنت فاحشا ، فدعاهم إلى الاسلام ، قبل أن يقاتلهم ، فأبوا أن يجيبوه إلى الاسلام ، فقاتلهم رسول الله صلى الله عليه وسلم ومن معه من المسلمين ، حتى نزلوا على حكم سعد بن معاذ ، وأبوا أن ينزلوا على حكم النبي صلى الله عليه وسلم ، فنزلوا على داء فأقبلوا بهم ، وسعد بن معاذ أسيرا على أتان ، حتى انتهوا إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فأخذت قريظة تذكره بحلفهم ، وطفق سعد بن معاذ ينفلت إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم مستأمرا ، ينتظره فيما يريد أن يحكم به ، فيجيب به رسول الله صلى الله عليه وسلم ، يريد أن يقول : انفر بما أنا حاكم ، وطفق رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول : بقول نعم ، قال سعد : فإني أحكم بأن يقتل مقاتلتهم ، وتقسم أموالهم ، وتسبى ذراريهم ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : أصاب الحكم ، قال : وكانوا حيي من أخطب استجاش المشركين على رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فجلاك لبني قريظة ، فاستفتح عليهم ليلا ، فقال سيدهم : إن هذا رجل مشئوم ، فلا يشأمنكم حيي ، فناداهم : يا بني قريظة ! ألا تستجيبوا ؟ ألا تلحقوني ؟ ألا تضيفوني ؟ فإني جامع مغرور ، فقالت بنو قريظة : والله لنفتحن له ، فلم يزالوا حتى فتحوا له ، فلما دخل عليهم أطمهم ، قال : يا بني قريظة جئتكم في عز الدهر ، جئتكم في عارض برد لا يقوم لسبيله شئ ، فقال له سيدهم : أتعدنا عارضا بردا ينكشف عنا ، وتدعنا عند بحر دائم لا يفارقنا ، إنما تعدنا الغرور ، قال : فواثقهم وعاهدهم لان انفضت جموع الاحزاب أن يجئ حتى يدخل معهم أطمهم ، فأطاعوه حينئذ بالغدر بالنبي صلى الله عليه وسلم والمسلمين ، فلما فض الله جموع الاحزاب ، انطلق حتى إذا كان بالروحاء ، ذكر العهد والميثاق الذي أعطاهم ، فرجع حتى دخل معهم ، فلما أقبلت بنو قريظة أتي به مكتوفا بقد ، فقال حيي للنبي صلى الله عليه وسلم : أما والله ما لمت نفسي في عداوتك ، ولكنه من يخذل الله يخذل .
فأمر به النبي صلى الله عليه وسلم ، فضربت عنقه.
Tercemesi:
(Bize) Abdürrezzak rivayet etti: Uhud savaşından iki yıl sonra Hendek gününde Hizipler savaşı yapılmıştı. Savaş esnasında Resulullah (sav) Medine tarafındaydı. Müşriklerin o günkü komutanı Ebu Süfyan'dı. Resulullah (sav) ve ashabı, bütün Müslümanlar üzerindeki sıkıntılar ortadan kalkıncaya kadar küsür gece kuşatma yapmıştı. Öyle ki -İbn el-Müsayyeb'in rivayet ettiği göre- Resulullah (sav) şöyle buyurmuştu: " Ey Allah'ım, ahdini ve vaadini yerine getirmeni istiyorum. Ey Allah'ım (müminlerin hezimetini) dilersen sana kulluk edilmeyecek". Müslümanlar, müşriklere durumu izah ettiler. [Zira] Hz. Peygamber (sav), o gün Ebu Süfyan'la birlikte olan ve Ğatafân kabilesinden müşriklerin komutanı olan Uyeyne b. Hısn b. Bedr el-Fezârî'ye haber gönderdi: Ensar'ın ürünlerinin üçte birini sana versem seninle beraber olan Ğatafan'lılarla birlikte geri döner misin? Hizipleri yüzüstü bırakır mısın? Uyeyne
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Meğâzî 9737, 5/367
Senetler:
()
Konular:
Antlaşma, anlaşmalara dayalı ilişkiler
Hz. Peygamber, Cebraille ilişkisi
Hz. Peygamber, duaları
Kur'an, Ayet Yorumu
Mesh, maymun ve domuz suretine vd. tebdil
Müslüman, Anlaşmalara riayet etmek, ahde vefa
Savaş, Esirlere nasıl muamele edileceği
Savaş, ilan etme ve savaş hukuku
Savaş, ordu komutanlığı, komutanlar
Siyer, Ben-i Kurayza, gazvesi ve diğer şeyler
Siyer, Evs kabilesi
Siyer, Gatafan (Beni Gatafan kabilesi)
Siyer, Hazrec kabilesi
Siyer, Hendek günü
Tebliğ, dine davet ve tebliğde metot
Yardım, Müslümanlara nasip olan ilahi yardımlar
Öneri Formu
Hadis Id, No:
17234, D002771
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ ثَابِتٍ الْمَرْوَزِىُّ حَدَّثَنِى عَلِىُّ بْنُ حُسَيْنٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَزِيدَ النَّحْوِىِّ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ "(لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ)" الآيَةَ نَسَخَتْهَا الَّتِى فِى النُّورِ "(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ)" إِلَى قَوْلِهِ "(غَفُورٌ رَحِيمٌ)."
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Muhammed b. Sabit el-Mervezî, ona Ali b. Hüseyin, ona babası (Hüseyin b. Vâkid), ona Yezid en-Nahvi, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle demiştir:
"Allah'a ve Ahiret gününe iman etmiş kimseler (savaşa katılmamak için) senden izin istemezler" ayetini Nûr suresindeki "Müminler ancak Allah'a ve Rasulüne iman etmiş kimselerdir" kısmından "(Allah), bağışlayıcı ve merhametlidir" kısmına kadar olan ayet neshetmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Cihâd 171, /643
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Ebu Hasan Yezid b. Ebu Said en-Nahvi (Yezid b. Abdullah)
4. Hüseyin b. Vâkid el-Mervezî (Hüseyin b. Vâkid)
5. Ali b. Hüseyin el-Kuraşî (Ali b. Hüseyin b. Vakıd)
6. Ebu Hasan Ahmed b. Şebbuye el-Huzaî (Ahmed b. Muhammed b. Sabit)
Konular:
Kur'an, Ayet Yorumu
Nesh, mensuh ayetler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
75645, HM026857
Hadis:
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ حَدَّثَنَا ابْنُ أَخِي ابْنِ شِهَابٍ فَذَكَرَ بَعْضَ حَدِيثِ الْحُدَيْبِيَةِ قَالَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ فَأَخْبَرَنِي عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ أَنَّ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْبَرَتْهُ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَمْتَحِنُ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِ مِنْ الْمُؤْمِنَاتِ بِهَذِهِ الْآيَةِ بِقَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى
{ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ }
قَالَ عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ قَالَتْ عَائِشَةُ فَمَنْ أَقَرَّ بِهَذَا الشَّرْطِ مِنْ الْمُؤْمِنَاتِ قَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدْ بَايَعْتُكِ كَلَامًا وَلَا وَاللَّهِ مَا مَسَّتْ يَدُهُ يَدَ امْرَأَةٍ قَطُّ فِي الْمُبَايَعَةِ مَا بَايَعَهُنَّ إِلَّا بِقَوْلِهِ قَدْ بَايَعْتُكِ عَلَى ذَلِكَ
Tercemesi:
Bize Yakup, ona İbn Ehî İbn Şihâb - Hudeybiye hadisinin bir kısmını zikretti-, ona Muhammed b. Müslim, ona Urve b. Zübeyr, ona da Nebî'nin (sav) hanımı Aişe (r. anha) şöyle rivayet etmiştir:
Mümin kadınlar Rasulullah'a (sav) hicret ettiklerinde Allah Teâla'nın 'Ey peygamber! Mümin kadınlar Allah'a bir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak ve zina etmemek üzere sana biat etmek için geldiklerinde' ayeti gereğince imtihana tabi tutulurlardı. Urve b. Zübeyr, Aişe'den (r. anha) şöyle rivayet etmiştir: Mümin kadınlardan bunları kabul edenler imtihanı geçmiş sayılırdı. Rasulullah (sav) da bu şartları sözleriyle kabul ettiklerini bildiren kadınlara; sözlü olarak "ben de sizlerle biatleşmiş oldum!" buyururdu. Allah yemin olsun ki, biatleşme esnasında Rasulullah'ın eli bir kadının eline asla değmemiştir. Kadınlardan her ne zaman biat alsa onlara sözlü olarak "bu hususta sizlerle biatleştim" buyururdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Aişe bt. Ebubekir 26857, 8/536
Senetler:
()
Konular:
Biat, kadınların
kadın, mahrem olmayan/namahrem
Kur'an, Ayet Yorumu
Tesettür, erkeğin ve kadının avret durumu
عبد الرزاق عن ابن عيينة قال : حدثنا محمد بن سوقة قال : سمعت رجلا قال عطاء قال : رجل أسره الديلم فقالوا : نرسلك وتعطيان عهدا وميثاقا على أن تبعث إلينا كذا وكذا ، فإن لم يفعل أتاهم بنفسه ، وإنه لا يجد ، فكيف تأمره ؟ قال : يذهب إليهم ، قال : إنهم أهل شرك.
قال : يفي بالعهد ، قال : إنهم أهل شرك ، قال : يفي بالعهد لهم * (إن العهد كان مسئولا) * .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
80631, MA009714
Hadis:
عبد الرزاق عن ابن عيينة قال : حدثنا محمد بن سوقة قال : سمعت رجلا قال عطاء قال : رجل أسره الديلم فقالوا : نرسلك وتعطيان عهدا وميثاقا على أن تبعث إلينا كذا وكذا ، فإن لم يفعل أتاهم بنفسه ، وإنه لا يجد ، فكيف تأمره ؟ قال : يذهب إليهم ، قال : إنهم أهل شرك.
قال : يفي بالعهد ، قال : إنهم أهل شرك ، قال : يفي بالعهد لهم * (إن العهد كان مسئولا) * .
Tercemesi:
(Bize) Abdürrezzak, ona İbn Uyeyne ona da Muhammed b. Sûka rivayet ederek dedi: İşittim ki bir adam Atâ şöyle söyledi dedi: ed-Deylem'in esir aldığı bir adam, şöyle dediler: Biz seni göndereceğiz ve siz ikiniz bize şunları şunları göndereceğinize dair ahd edip söz vereceksiniz. Eğer yapmazsa onlara bizzat kendisi gelecek. Bulamadığı taktirde ona nasıl emredeceksin? Onlara giderek, dedi. Fakat onlar şirk ehli kimseler, dedi. Sözünü yerine getirir, dedi. Onlara verdiği sözü yerine getirir, dedi. (Çünkü verilen söz, sorumluluğu gerektirir.)
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Cihâd 9714, 5/309
Senetler:
()
Konular:
Antlaşma, anlaşmalara dayalı ilişkiler
Hz. Peygamber, müşriklerle ilişkileri
Kur'an, Ayet Yorumu
Müslüman, Anlaşmalara riayet etmek, ahde vefa
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا معمر عن أيوب عن أبي قلابة عن زهدم قال : كنا عند ابن عباس بوما ، فقال : والله لاحدثنكم بحديث ما هو بسر ولا علانية ، ما هو بسر فأكتمكموه ، ولا علانية فأخطب به ، وإنه لما وثب على عثمان فقتل ، قلت لابن أبي طالب : اجتنب هذا الامر فستكفاه ، فعصاني ، وما أراه يظفر ، وأيم الله ليظهرن عليكم ابن أبي سفيان ، لان الله قال : (ومن قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا) وأيم الله لتسيرن فيكم قريش بسيرة فارس والروم ، قال : قلنا : فما تأمرنا يا ابن عباس إن أدركنا ذلك ؟ قال : من أخذ منكم بما يعرف نجا ، ومن ترك - وأنتم تاركون - كان كبعض هذه القرون التي هلكت.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
90278, MA020969
Hadis:
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا معمر عن أيوب عن أبي قلابة عن زهدم قال : كنا عند ابن عباس بوما ، فقال : والله لاحدثنكم بحديث ما هو بسر ولا علانية ، ما هو بسر فأكتمكموه ، ولا علانية فأخطب به ، وإنه لما وثب على عثمان فقتل ، قلت لابن أبي طالب : اجتنب هذا الامر فستكفاه ، فعصاني ، وما أراه يظفر ، وأيم الله ليظهرن عليكم ابن أبي سفيان ، لان الله قال : (ومن قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا) وأيم الله لتسيرن فيكم قريش بسيرة فارس والروم ، قال : قلنا : فما تأمرنا يا ابن عباس إن أدركنا ذلك ؟ قال : من أخذ منكم بما يعرف نجا ، ومن ترك - وأنتم تاركون - كان كبعض هذه القرون التي هلكت.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Câmi' 20969, 11/448
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Zehdem b. Mudarrib el-Ezdi (Zehdem b. Mudarrib)
Konular:
Kur'an, Ayet Yorumu
حدثنا وكيع عن سفيان عن منصور عن مجاهد عن ابن عباس (أقم الصلاة لدلوك الشمس إلى غسق الليل) قال دلوكها غروبها.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
96738, MŞ006331
Hadis:
حدثنا وكيع عن سفيان عن منصور عن مجاهد عن ابن عباس (أقم الصلاة لدلوك الشمس إلى غسق الليل) قال دلوكها غروبها.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Salât 6331, 4/353
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
Konular:
Kur'an, Ayet Yorumu
Namaz, Beş Vakit Namaz, namaz vakitleri