Giriş


Açıklama: Açıklanan ayet, Nur Suresi 61. ayet-i kerimesidir.

    Öneri Formu
271273 MA019447-2 Musannef-i Abdurrezzak, X, 388


    Öneri Formu
87392 MA019447 Musannef-i Abdurrezzak, X, 388


    Öneri Formu
67294 MA005348 Musannef-i Abdurrezzak, III, 207


    Öneri Formu
67296 MA005350 Musannef-i Abdurrezzak, III, 207

Bize İbn Nümeyr, ona Abdülmelik, ona Atâ, ona da Cabir şöyle demiştir: Rasulullah’ın (sav) döneminde, oğlu İbrahim’in vefat ettiği gün güneş tutulması oldu. İnsanlar “güneş, İbrahim’in ölümü sebebiyle tutuldu” dediler. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (sav) kalktı ve insanlara altı rüku ve dört secdeden oluşan bir namaz kıldırdı. Tekbir aldı, oldukça uzun okudu, ardından neredeyse kıyamı kadar uzun bir rükû yaptı, Rükudan kalktı, yine uzun bir kıraat yaptı ama bu, ilkinden daha kısaydı, sonra tekrar kıyamı kadar uzun rükûa yaptı, sonra rükudan kalkıp, bir kez daha kıraat yaptı, bu da öncekinden daha kısaydı, Sonra tekrar rükû yaptı, ardından secdeye vardı ve İki secde yaptı. Sonra tekrar kalktı ve yine üç rüku yaptı Bu üç rükuun her biri, kendisinden önceki rükudan daha kısa idi. Ancak rükûları neredeyse kıyamları kadar uzundu. Namaz sırasında, Rasulullah (sav) geri çekildi, cemaat de onunla birlikte geri çekildi. Sonra tekrar öne geçti, saflar da onunla birlikte öne geçti. Namazı tamamladığında güneş yeniden açılmıştı. Sonra şöyle buyurdu: "Ey insanlar! Güneş ve ay, Allah’ın ayetlerinden iki ayettir. Bunlar, hiçbir insanın ölümü veya doğumundan dolayı tutulmaz. Böyle bir şey gördüğünüzde güneş açılıncaya kadar namaz kılın."


    Öneri Formu
100044 MŞ008390 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Salavât, 748


    Öneri Formu
80213 MA012800 Musannef-i Abdurrezzak, VII, 206


    Öneri Formu
83593 MA013928 Musannef-i Abdurrezzak, VII, 469


    Öneri Formu
142691 BS005934 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 328


    Öneri Formu
145694 BS008943 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, V, 30


    Öneri Formu
288391 BS008943-2 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, V, 30