281 Kayıt Bulundu.
Bize Müsedded, ona Bişr b. Mufaddal, ona el-Cüreyrî, ona Abdurrahman b. Ebu Bekre, ona babası (Ebu Bekre) (ra) şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) “büyük günahların en büyüğünü size haber vereyim mi” diye üç kez seslendi. Sahabe de “Evet, Ya Rasulallah” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) “Allah'a ortak koşmak ve anne-babaya isyan etmektir” dedi, ardından arkasına yaslanmış iken oturdu ve “dikkat edin bir de yalan söylemektir” buyurdu. Bu son sözü o kadar çok tekrar etti ki artık biz “keşke sukut buyursa” demeye başladık." [Bu rivayet İsmail b. İbrahim, ona el-Cüreyrî, ona Abdurrahman'ın naklettiği tarikle de gelmiştir.]
Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile İsmail b. Uleyye arasında inkıta vardır.
Bize Muhammed b. Mükâtil, ona Nadr, ona Şube, ona Firas, ona eş-Şa'bî, ona Abdullah b. Amr'ın söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak ve yalan yere yemin etmek büyük günahlardandır."
Bize Muhammed b. Abdüla'la, ona Halid, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes Rasulalah'ın (sav) şöyle buyurduğunu söylemiştir; (T) Bize İshak b. İbrahim, ona Nadr b. Şümeyl, ona Şube Ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak, yalan söylemek büyük günahtır."
Bize Abde b. Abdurrahim, ona İbn Şümeyl, ona Şu'be, ona Firas, eş-Şa'bî, ona Abdullah b. Amr'ın söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak ve yalan yere yemin etmek büyük günahlardandır."
Bana Muhammed b. Hüseyin b. İbrahim, ona Ubeydullah, ona Şeybân, ona Firâs, ona eş-Şa'bî, ona Abdullah b. Amr şöyle söylemiştir: "Hz. Peygamber'e (sav) bir bedevi gelerek “Ya Rasulallah! Büyük günahlar nelerdir?” diye sordu. Hz. Peygamber (sav) “Allah'a ortak koşmaktır” buyurdu. Bedevi “sonra nedir?” diye sordu. Hz. Peygamber (sav) “Anne-babaya isyan etmektir” buyurdu. Bedevi “sonra nedir?” diye sordu. Hz. Peygamber (sav) “Yemin-i ğâmus” buyurdu. Abdullah b. Amr der ki: “Yemin-i gamus nedir?” diye sordum. Hz. Peygamber (sav) de “Yemin-i gamus, bir Müslümanın malını yalan söyleyerek koparıp almandır” buyurdu."
Bize İshak b. İbrahim, ona Nadr b. Şümeyl, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur; (T) Bize Muhammed b. Abdüla'la, ona Halid, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak ve yalan söylemek büyük günahtır."
Bize Abde b. Abdürrahim, ona İbn Şümeyl, ona Şube, ona Firas, ona eş-Şa'bî, ona Abdullah b. Amr'ın söylediğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak ve yalan yere yemin etmek büyük günahlardandır."
Bize Muhammed b. Abdüla'la, ona Halid, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes Rasulalah'ın (sav) şöyle buyurduğunu söylemiştir; (T) Bize İshak b. İbrahim, ona Nadr b. Şümeyl, ona Şube Ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak, yalan söylemek büyük günahtır."
Bize İshak b. İbrahim, ona Nadr b. Şümeyl, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur; (T) Bize Muhammed b. Abdüla'la, ona Halid, ona Şube, ona Ubeydullah b. Ebu Bekir, ona Enes'in söylediğine göre Rasulullah şöyle buyurmuştur: "Allah'a ortak koşmak, anne-babaya isyan etmek, cana kıymak ve yalan söylemek büyük günahtır."
Bize Humeyd b. Mesade, ona Bişr b. Mufaddal, ona el-Cüreyrî, ona Abdurrahman b. Ebu Bekre, ona babası (Ebu Bekre) (ra) şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) “büyük günahların en büyüğünü size haber vereyim mi” buyurdu. Sahabe de “Evet, ey Allah'ın Rasulü” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) “Allah'a ortak koşmak ve anne-babaya isyan etmektir” buyurdu, ardından arkasına yaslanmış iken oturdu ve “bir de yalan yere şahitlik etmek ya da yalan söylemek” dedi. Bu son sözü o kadar çok tekrar etti ki, artık biz “keşke sükut buyursa” demeye başladık." [Ebu İsa der ki: Bu konuda Ebu Said'den de hadis nakledilmiştir. Bu hadis hasen-sahih bir hadistir. Ebu Bekre'nin ismi Nüfey b. Haris'tir.]