Öneri Formu
Hadis Id, No:
71664, HM014786
Hadis:
حَدَّثَنَا مُوسَى حَدَّثَنَا ابْنُ لَهِيعَةَ عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ أَنَّهُ سَأَلَ جَابِرًا أَسَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ إِذَا دَخَلَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ يُسَلِّمُ
Tercemesi:
Bize Musa, ona İbn Lehi’a İbnü’z-Zübeyr’in Cabir’e şu soruyu sorduğunu rivayet etti: Sen Rasul-i Ekrem’in “Bir kimse evine girince (ev halkına) selam verir” dediğini duydun mu?
Açıklama:
mütabileriyle sahihtir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Cabir b. Abdullah el-Ensarî 14786, 5/144
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
3. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Lehîa el-Hadramî (Abdullah b. Lehîa b. Ukbe)
4. Ebu Abdullah Musa b. Davud ed-Dabbî (Musa b. Davud)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
72117, HM014971
Hadis:
حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْمُنْكَدِرِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ أَتَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَدَقَقْتُ الْبَابَ فَقَالَ مَنْ هَذَا قُلْتُ أَنَا قَالَ أَنَا أَنَا كَأَنَّهُ كَرِهَهُ
Tercemesi:
Bize Affan, ona Şu’be, ona Muhammed b. el-Münkedir Cabir’in şöyle anlattığını rivayet etti: Hz. Peygamber’e geldim ve kapısını çaldım. Rasulullah (sav) “Kim o?” dedi. Ben de “Benim” dedim. Hz. Peygamber verdiğim cevaptan hoşlanmamışçasına “Benim, benim” diye sözümü tekrarladı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Cabir b. Abdullah el-Ensarî 14971, 5/184
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Abdullah Muhammed b. Münkedir el-Kuraşî (Muhammed b. Münkedir b. Abdullah b. Hüdeyr)
3. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
4. Ebu Osman Affân b. Müslim el-Bahilî (Affân b. Müslim b. Abdullah)
Konular:
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
131172, MŞ026188
Hadis:
26188- حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدٍ الْقُرَشِيُّ أَبُو زُكَيْرٍ سَمِعَ زَيْدَ بْنَ أَسْلَمَ يَقُولُ : بَعَثَنِي أَبِي إلَى ابْنِ عُمَرَ فَقُلْت : أَلِجُ ؟ فَقَالَ : لاَ تَقُلْ هَكَذَا ، وَلَكِنْ قُلْ : السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ ، فَإِذَا قِيلَ وَعَلَيْكُمْ , فَادْخُلْ.
Tercemesi:
Bize Yahya b. Muhammed el-Kuraşi Ebu Zükeyr, Zeyd b. Eslem’in şöyle anlattığını rivayet etti: Babam beni İbn Ömere göndermişti. (Evine ulaşınca) “Girebilir miyim?” dedim. İbn Ömer bana “Böyle söyleme! Fakat ‘es-Selamu aleykum!’ de. Sana (içeriden) ‘Ve aleykum (selam)’ denilirse gir” dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Edeb 26188, 13/172
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Üsame Zeyd b. Eslem el-Kuraşî (Zeyd b. Eslem)
3. Ebu Muhammed Yahya b. Muhammed el-Muharibî (Yahya b. Muhammed b. Kays)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
157587, BS020286
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَنْبَأَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ الصَّفَّارُ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِلْحَانَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ حَدَّثَنِى اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَنَّهُ قَالَ أَخْبَرَنِى مَالِكُ بْنُ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ النَّصْرِىُّ وَكَانَ مُحَمَّدُ بْنُ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ ذَكَرَ لِى ذِكْرًا مِنْ حَدِيثِهِ ذَلِكَ فَانْطَلَقْتُ حَتَّى دَخَلْتُ عَلَى مَالِكِ بْنِ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ الْحَدِيثِ فَقَالَ لِى مَالِكٌ : بَيْنَا أَنَا جَالِسٌ فِى أَهْلِى حِينَ مَتَعَ النَّهَارُ إِذَا رَسُولُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ أَجِبْ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَانْطَلَقْتُ مَعَهُ حَتَّى إِذَا دَخَلْتُ عَلَى عُمَرَ فَإِذَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى رِمَالِ سَرِيرٍ لَيْسَ بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ فِرَاشٌ مُتَّكِئٌ عَلَى وِسَادَةٍ مِنْ أَدَمٍ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ثُمَّ جَلَسْتُ فَقَالَ لِى هَا هُنَا يَا مَالِ يَعْنِى يَا مَالِكُ إِنَّهُ قَدْ قَدِمَ أَهْلُ أَبْيَاتٍ مِنْ قَوْمِكَ وَقَدْ أَمَرْتُ لَهُمْ فَأَقْسِمْ بَيْنَهُمْ قَالَ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَوْ أَمَرْتَ بِهِ غَيْرِى قَالَ فَاقْبِضْهُ أَيُّهَا الْمَرْءُ قَالَ فَبَيْنَا أَنَا جَالِسٌ عِنْدَهُ إِذْ جَاءَهُ حَاجِبُهُ يَرْفَأُ فَقَالَ هَلْ لَكَ فِى عُثْمَانَ وَعَبْدِ الرَّحْمَنِ وَالزُّبَيْرِ وَسَعْدٍ يَسْتَأْذِنُونَ عَلَيْكَ قَالَ نَعَمْ فَأَذِنَ لَهُمْ قَالَ فَدَخَلُوا فَسَلَّمُوا قَالَ ثُمَّ لَبِثَ يَرْفَأُ قَلِيلاً فَقَالَ لِعُمَرَ : هَلْ لَكَ فِى عَلِىٍّ وَالْعَبَّاسِ قَالَ نَعَمْ ائْذَنْ لَهُمَا فَلَمَّا دَخَلاَ سَلَّمَا وَجَلَسَا فَقَالَ عَبَّاسٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنِى وَبَيْنَ هَذَا فَقَالَ الرَّهْطُ عُثْمَانُ وَأَصْحَابُهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنَهُمَا وَأَرِحْ أَحَدَهُمَا مِنَ الآخَرِ. رَوَاهُ الْبُخَارِىُّ فِى الصَّحِيحِ عَنْ يَحْيَى بْنِ بُكَيْرٍ.
Tercemesi:
Bize Ebü’l-Hasen Ali b. Ahmed b. Abdan ona Ahmed b. Ubeyd es-Saffar, ona Ahmed b. İbrahim b. Milhan, ona Yahya b. Abdullah b. Bükeyr, ona Leys, ona Ukayl, ona İbn Şihab, Malik b. Evs b. el-Hadesan en-Nasri’nin şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. Cübeyr b. Mut’im bana Malik b. Evs’in hadisinden söz etti. Bunun üzerine yola çıktım ve Malik b. Evs b. el-Hadesan’ın huzuruna girdim ve bu hadisi sordum. Malik bana şöyle anlattı: (Bir gün) ailemle birlikte oturuyordum. Gün yükselmişti. Birden Ömer b. el-Hattab’ın elçisi çıkageldi ve “müminlerin emir seni çağırıyor” dedi. Onunla birlikte yola çıktık ve Ömer’in huzuruna girdiğimde bir de ne göreyim hurma dallarından örülmüş bir sedir üzerinde oturuyordu ve üzerinde de her hangi bir örtü yoktu. Ömer, deriden yapılmış (içi lifle doldurulmuş) bir yastığa dayanmıştı. Ona selam verdim ve oturdum. Bana “Malik buraya otur. Senin kavminden bazıları geldiler ve ben onlar için bir şeyler verilmesini emrettim. (Al bunu) aralarında böl” dedi. Dedim ki: “Ey müminlerin emiri! Keşke benden başkasına emretseydiniz.” Bana “Al onu be adam!” dedi. Ömer’in huzurunda otururken muhafızı Yerfe’ geldi ve “Osman, Abdurrahman, Zübeyr ve Sa’d içeri girmek için izin istiyorlar. Müsaade eder misiniz?” dedi. Ömer “Evet” dedi ve onlara izin verdi. İçeri girince selam verdiler. Sonra aradan biraz zaman geçinde Yerfe’ Ömer’e “ Ali ve Abbas’a izin var mı?” diye sordu. Ömer “Evet. İzin ver onlara” dedi. Bunlar da içeri girince selam verip oturdular. Abbas “Ey müminlerin emiri! Bununla benim aramda hüküm ver” dedi. Orada bulunanlar yani Osman ve arkadaşları “Ey mü’minlerin emiri! Onların arasında hüküm ver! (Anlaşmazlığı çözerek) her ikisini de rahatlat” dediler. Hadisi Buhari Sahih’inde Yahya b. Bükeyr’den rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Edebü'l-kâdî 20286, 20/294
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Said Malik b. Evs en-Nasrî (Malik b. Evs b. Hadesân b. Nasr b. Muaviye)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Halid Ukayl b. Halid el-Eylî (Ukayl b. Halid b. Ukayl)
5. Yahya b. Bükeyr el-Kuraşî (Yahya b. Abdullah b. Bükeyr)
6. Ebu Abdullah Ahmed b. İbrahim el-Belhi (Ahmed b. İbrahim b. Milhan)
7. Ahmed b. Ubeyd es-Saffâr (Ahmed b. Ubeyd b. İsmail)
8. Ali b. Ahmed eş-Şîrâzî (Ali b. Ahmed b. Abdân b. Muhammed b. el-Ferec b. Said)
Konular:
Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Yargı, hakemlik, bir olayı çözmek için
Yönetici, sorumlulukları
Yönetim, yönetici olmada istekli olmamak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
131336, MŞ026352
Hadis:
26352- حَدَّثَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ ، عَنْ عَمْرٍو ، عَنْ عِكْرِمَةَ ، قَالَ : إذَا دَخَلْت بَيْتًا لَيْسَ فِيهِ أَحَدٌ فَقُلْ : السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ.
Tercemesi:
Bize İbn Uyeyne, ona Amr İkrime’nin şöyle dediğini rivayet etti: Bir eve girdiğin zaman içeride kimse yoksa “es-Selamu aleyna ve alâ ibadi’s-alihin (selam bizim ve Allah’ın salih kullarının üzerine olsun) de.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Edeb 26352, 13/223
Senetler:
1. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
2. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
3. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
131337, MŞ026353
Hadis:
26353- حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَعْدٍ ، عَنْ نَافِعٍ ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ ؛ فِي الرَّجُلِ يَدْخُلُ فِي الْبَيْتِ ، أَوْ فِي الْمَسْجِدِ لَيْسَ فِيهِ أَحَدٌ ، قَالَ : يَقُولُ : السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ.
Tercemesi:
Bize Humeyd b. Abdurrahman, ona Hişam b. Sa’d, ona Nafi’ İbn Ömer’in bir eve veya mescide giren bir kişinin içeride kimse yoksa “es-Selamu aleyna ve alâ ibadillahi’s-alihin (selam bizim ve Allah’ın salih kullarının üzerine olsun)” demesi (gerektiğini)” söylediğini rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Edeb 26353, 13/223
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Ebu Abbad Hişam b. Sa'd el-Kuraşî (Hişam b. Sa'd)
4. Ebu Avf Humeyd b. Abdurrahman er-Ruâsî (Humeyd b. Abdurrahman b. Humeyd)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
131341, MŞ026357
Hadis:
26357- حَدَّثَنَا وَكِيعٌ ، عَنْ سُفْيَانَ ، عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ ، عَنْ مُجَاهِدٍ ، قَالَ : إِذَا دَخَلْتَ بَيْتًا ، لَيْسَ فِيهِ أَحَدٌ ، فَقُلْ بِسْمِ اللهِ ، الْحَمْدُ لِلَّهِ ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا ، وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ.
Tercemesi:
Bize Veki’, ona Süfyan, ona Abdulkerim Mücahid’in şöyle dediğini rivayet etti: Bir eve girdiğin zaman içeride kimse yoksa “Bismillahi, el-hamdulillahi, es-selamu aleyna ve alâ ibadillahi’s-salihin (Allah’ın adıyla! el-hamdulillah! Allah’ın selamı üzerimize ve onun salih kullarının üzerine olsun!” de.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Edeb 26357, 13/224
Senetler:
1. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
2. Ebu Said Abdülkerim b. Malik el-Cezerî (Abdülkerim b. Malik el-Cezerî)
3. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
131342, MŞ026358
Hadis:
26358- حَدَّثَنَا ابْنُ فُضَيْلٍ ، عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ ، عَنْ عَطَاءٍ ، قَالَ : إذَا لَمْ يَكُنْ فِيهِ أَحَدٌ فَقُلْ : السَّلاَمُ عَلَيْنَا مِنْ رَبِّنَا.
Tercemesi:
Bize İbn Fadayl, ona Abdulmelik Atâ’nın şöyle dediğini rivayet etti: “İçeride kimse yoksa ‘es-Selamu aleyna min rabbina (Selam rabbimizden üzerimize olsun)’ de.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ebî Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe, Edeb 26358, 13/224
Senetler:
1. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
2. Ebu Süleyman Abdülmelik b. Meysera el-Fezârî (Abdülmelik b. Meysera)
3. Ebu Abdurrahman Muhammed b. Fudayl ed-Dabbî (Muhammed b. Fudayl b. Ğazvan b. Cerîr)
Konular:
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
160483, MK000697
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن مُحَمَّدٍ التَّمَّارُ الْبَصْرِيُّ ، حَدَّثَنَا مُوسَى بن إِسْمَاعِيلَ ، حَدَّثَنَا أَعْيَنُ الْجَرَامِيزِيُّ ، قَالَ : أَتَيْتُ أَنَسَ بن مَالِكٍ وَهُوَ فِي دِهْلِيزِهِ ، فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ، قُلْتُ : أَأَدْخُلُ ؟ ، قَالَ : هَذَا مَكَانٌ لا يُسْتَأْذَنُ فِيهِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Muhammed et-Temmâr, ona Musa b. İsmail, A’yen el-Cerâmîzî’nin şöyle dediğini rivayet etti: Enes b. Malik’in yanına gitmiştim. Enes, evinin girişindeydi. Kendisine selam verdim ve “Girebilir miyim?” dedim. Bana “Bu mekanda (evin girişinde) izin istemeye gerek yoktur” dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Taberânî, Mu'cem-i kebîr, Enes b. Malik el-Ensarî 697, 1/210
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Yahya A'yen el-Hârezmî (A'yen)
3. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
4. Muhammed b. Muhammed et-Temmâr (Muhammed b. Muhammed b. Hayyân)
Konular:
Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271309, BS017725-2
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ هُوَ الشَّيْبَانِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شَاذَانَ حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ ح قَالَ وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ أَبِى طَالِبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عُمَرَ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنِى يَزِيدُ بْنُ خُصَيْفَةَ عَنْ بُسْرِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ قَالَ : اسْتَأْذَنَ أَبُو مُوسَى عَلَى عُمَرَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ فَانْصَرَفَ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ : مَا لَكَ لَمْ تَأْتِنِى؟ قَالَ : قَدْ جِئْتُ فَاسْتَأْذَنْتُ ثَلاَثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لِى فَرَجَعْتُ وَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« مَنِ اسْتَأْذَنَ ثَلاَثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ فَلْيَرْجِعْ ». فَقَالَ لَهُ عُمَرُ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ : أَقِمْ عَلَى ذَا بَيِّنَةً وَإِلاَّ أَوْجَعْتُكَ. فَقَالَ أَبُو سَعِيدٍ فَأَتَانَا أَبُو مُوسَى مَذْعُورًا أَوْ فَزِعًا قَالَ : جِئْتُ أَسْتَشْهِدُكُمْ. قَالَ أُبَىُّ بْنُ كَعْبٍ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ : اجْلِسْ لاَ يَقُومُ مَعَكَ إِلاَّ أَصْغَرُ الْقَوْمِ قَالَ أَبُو سَعِيدٍ فَكُنْتُ أَصْغَرَهُمْ فَقُمْتُ فَشَهِدْتُ لَهُ عِنْدَ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« مَنِ اسْتَأْذَنَ ثَلاَثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ فَلْيَرْجِعْ ». رَوَاهُ الْبُخَارِىُّ فِى الصَّحِيحِ عَنْ عَلِىِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سُفْيَانَ وَرَوَاهُ مُسْلِمٌ عَنْ قُتَيْبَةَ وَابْنِ أَبِى عُمَرَ.
Tercemesi:
Bize Ebu Abdullah el-Hafız, ona Muhammed b. Yakub eş-Şeybani, ona Muhamed b. Şazan, ona Kuteybe b. Sa’id’in (Tahvil), Bize Ali b. İsa, ona İbrahim b. Ebu Talib, ona İbn Ebu Ömer, bu ikisine Süfyan, ona Yezib b. Husayfe, ona Büsr b. Sa’id Ebu Said el-Hudri’nin şöyle dediğini rivayet etti: (Bir gün) Ebu Musa huzuruna girmek için Hz. Ömer’den izin istedi. (Ancak) kendisine izin verilmedi. Bunun üzerine Ebu Musa geri dönüp gitti. Hz. Ömer “Hayırdır? Neden bana gelmedin?” diye sordu. Ebu Musa “Geldim. Üç kez izin istedim. Bana izin verilmeyince geri döndüm. (Çünkü) Hz. Peygamber ‘Bir kimse (içeri girmek için) üç kez izin ister de kendisine izin verilmezse geri dönsün’ buyurmuştur” dedi. Hz. Ömer “Bunun için beyyine (şahit) getir. Aksi takdirde canını yakarım” dedi. Ebu Sa’id (olayın devamını şöyle) anlattı: Ebu Musa korku içinde bizim yanımıza geldi ve “Bana şahitlik etmenizi istemek için geldim” dedi. Übey b. Ka’b “Otur. Seninle birlikte yaşça en küçük olanımız gelecektir” dedi. Ebu Sa’id “ O gün onların içinde yaşı en küçük olan bendim” dedi ve şöyle devam etti: Kalktım ve Ömer’in huzurunda Resul-i Ekrem’in “Bir kimse (içeri girmek için) üç kez izin ister de kendisine izin verilmezse geri dönsün” dediğine şehadet ettim. Bu hadisi Buhari Sahih’inde Ali b. Abdullah vasıtası ile Süfyandan, Müslim de Kuteybe ve İbn Ömer’den rivayet etmişlerdir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, el-Eşribe ve'l-had fîhâ 17725, 17/561
Senetler:
1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)
2. Büsr b. Saîd el-Hadramî (Büsr b. Saîd)
3. Yezid b. Husayfe el-Kindi (Yezid b. Husayfe b. Yezid b. Said b. Sümame)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Muhammed b. Ebu Ömer el-Adenî (Muhammed b. Yahya b. Ebu Ömer)
6. İbrahim b. Ebu Talib en-Nisaburi (İbrahim b. Muhammed b. Nuh b. Abdullah b. Halid)
7. Ali b. İsa el-Hirî (Ali b. İsa b. İbrahim b. Abduye)
Konular:
Adab, izin isteme adabı
Hadis rivayeti, hadisi kabulde şahit, delil vs. isteme
Hadis Rivayeti, ihtiyat
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,