حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا فِطْرٌ حَدَّثَنِي إِسْمَاعِيلُ بْنُ رَجَاءٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ سَمِعْتُ أَبَا سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ يَقُولُ كُنَّا جُلُوسًا نَنْتَظِرُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَذَكَرَ الْحَدِيثَ إِلَّا أَنَّهُ قَالَ فَأَتَيْتُهُ لِأُبَشِّرَهُ قَالَ فَلَمْ يَرْفَعْ بِهِ رَأْسًا كَأَنَّهُ قَدْ سَمِعَهُ

Bize Ebu Nuaym, ona Fitr, ona İsmâil b. Recâ, ona babası, ona da Ebu Saîd el-Hudrî 'Biz Rasulullah’ı (sav) bekleyerek oturuyorduk' dedi ve (Önceki hadiste geçtiği gibi) hadisi zikretti. Ancak rivayetinde 'Ben ona müjde vermek için yanına vardım. O ise başını kaldırmadı. Sanki (bu sözü) zaten işitmiş gibiydi.' ifadesini aktardı.

Açıklama: hadisin metni için HM011795 numaralı hadise bakınız.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Said el-Hudrî 11797, 4/206

ما ذكر في خالد بن الوليد رضي الله عنه حَدَّثَنَا ابْنُ فُضَيْلٍ , عَنْ بيان , عَنْ قَيْسٍ , قَالَ : كَانَ بَيْنَ خَالِدِ بْنِ الْوَلِيدِ وَبَيْنَ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى الله عَلَيه وسَلَّم مُحَاوَرَةٌ , فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيه وسَلَّم : مَا لَكُمْ وَلِسَيْفٍ مِنْ سُيُوفِ اللهِ سَلَّهُ اللَّهُ عَلَى الْكُفَّارِ.

Halid b. Velid (ra) hakkında söylenen şeylerden biri de şudur: Bize İbn Fudayl, ona Beyân, ona da Kays şöyle demiştir: "Halid b. Velid ile sahabeden birisi arasında bir tartışma oldu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Size ne oluyor ki Allah’ın kâfirlere karşı çekip çıkardığı Allah’ın kılıçlarından bir kılıca dil uzatıyorsunuz' buyurdu.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Fedâil 32928, 17/206

حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ , قَالَ : أَخْبَرَنَا أَبُو مَعْشَرٍ , عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ الْمَقْبُرِيِّ , عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ , قَالَ : هَبَطْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ ثَنِيَّةِ هَرْشَى فَانْقَطَعَ شِسْعُهُ فَنَاوَلْتُهُ نَعْلِي فَأَبَى أَنْ يَقْبَلَهَا وَجَلَسَ فِي ظِلِّ شَجَرَةٍ لِيُصْلِحَ نَعْلَهُ فَقَالَ لِي : انْظُرْ مَنْ تَرَى قُلْتُ : هَذَا فُلانُ بْنُ فُلانٍ , قَالَ : بِئْسَ عَبْدُ اللهِ فُلانٌ , ثُمَّ قَالَ لِي : انْظُرْ إِلَى مَنْ تَرَى قُلْتُ , هَذَا فُلانٌ , قَالَ : نِعْمَ عَبْدُ اللهِ فُلانٌ , وَالَّذِي قَالَ لَهُ : نِعْمَ عَبْدُ اللهِ فُلانٌ خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ.

Bize Yezîd b. Harun, ona Ebu Ma'şer, ona Saîd b. Ebu Saîd el-Makburî, ona da Ebu Hüreyre’den şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) ile birlikte Seniyye-i Harşâ’dan aşağıya indik. O esnada Rasulullah'ın (sav) terliğinin bağı koptu. Ben kendi sandaletimi ona uzattım. Fakat kabul etmedi, (kendi sandalını) onarmak için bir ağacın gölgesine oturdu. Sonra bana 'Bak, kimleri görüyorsun?' buyurdu. Ben 'Falan oğlu falanı görüyorum' dedim. Bunun üzerine 'Falanca, Allah’ın ne kötü kuludur' buyurdu. Sonra tekrar bana 'Bak, kimleri görüyorsun?' buyurdu. Ben 'Falanı görüyorum' dedim. 'Falanca, Allah’ın ne güzel kuludur' buyurdu." Ebu Hureyre der ki: Allah’ın Rasulü'nün 'Allah’ın ne güzel kuludur’ dediği kimse Hâlid b. Velîd idi.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Fedâil 32929, 17/207