أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ الرُّهَاوِىُّ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ الثَّوْرِىُّ وَمَالِكُ بْنُ مِغْوَلٍ وَزُهَيْرٌ وَأَبُو بَكْرِ بْنُ عَيَّاشٍ وَسُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ زِرٍّ قَالَ سَأَلْتُ صَفْوَانَ بْنَ عَسَّالٍ عَنِ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَأْمُرُنَا إِذَا كُنَّا مُسَافِرِينَ أَنْ نَمْسَحَ عَلَى خِفَافِنَا وَلاَ نَنْزِعَهَا ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ مِنْ غَائِطٍ وَبَوْلٍ وَنَوْمٍ إِلاَّ مِنْ جَنَابَةٍ .

Bize Ahmed b. Süleyman er-Ruhâvî, ona Yahya b. Âdem, ona Süfyan es-Sevrî, Malik b. Miğvel ile Züheyr, Ebû Bekir b. Ayyaş ve Süfyan b. Uyeyne, onlara Asım, ona da Zirr şöyle rivayet etmiştir: Safvan b. Assâl'a mestler üzerine meshetmenin hükmünü sordum. Şöyle cevap verdi: "Rasûlullah (sav) bize yolcu olduğumuzda küçük ve büyük abdest bozmak veya uyumak gibi sebeplerle üç gün boyunca mestlerimizi çıkarmadan üzerine meshedebileceğimizi söyledi, yalnız cünüplük hâli hariç buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 98, /2095

حَدَّثَنَا بَكْرُ بن سَهْلٍ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بن يُوسُفَ، ثنا الْهَيْثَمُ بن حُمَيْدٍ، ثنا الْعَلاءُ بن الْحَارِثِ، عَنْ مَكْحُولٍ، عَنْ عَنْبَسَةَ بن أَبِي سُفْيَانَ، عَنْ أُمِّ حَبِيبَةَ، أَنَّهَا سَمِعَتْ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ.

Bize Bekir b. Sehl, ona Abdullah b. Yusuf, ona el-Hewysem b. Humeyd, ona el-Alâ' b. el-Hâris, ona Mekhûl, ona Anbese b. Ebî Süfyan, ona da Ümmü Habîbe (ra), Rasûlullah'dan (sav) şöyle duyduğunu rivâyet etti: "Kim tenasül uzvuna temas ederse abdest alsın!"

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بن الْمُعَلَّى الدِّمَشْقِيُّ، ثنا هِشَامُ بن عَمَّارٍ، ثنا الْوَلِيدُ بن مُسْلِمٍ، حَدَّثَنِي عَبْدُ الرَّحْمَنِ بن نَمِرٍ الْيَحْصِبِيُّ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُرْوَةَ، أَنَّهُ سَمِعَ مَرْوَانَ، يَقُولُ: أَخْبَرَتْنِي بُسْرَةُ بنتُ صَفْوَانَ، قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ.

Bize Ahmed b. el-Muallâ ed-Dımaşkî, ona Hişâm b. Ammâr, ona el-Velîd b. Müslim, ona Abdurrahman b. Nemir el-Yahsubî, ona ez-Zührî, ona da Urve, Mervân'ın şöyle dediğini işittiğini haber verdi: Bana Büsre bint Safvân'ın haber verdiğine göre Rasûlullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu işitmiş: "Tenasül uzvuna temas eden abdest alsın!"

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بن عَبْدِ الْعَزِيزِ، ثنا حَجَّاجُ بن الْمِنْهَالِ، ثنا هَمَّامٌ، عَنْ يَحْيَى، ثنا هِشَامُ بن عُرْوَةَ، أَخْبَرَنِي أَبُو بَكْرِ بن مُحَمَّدِ بن عَمْرِو بن حَزْمٍ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ بُسْرَةَ بنتِ صَفْوَانَ، قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ فَلا يُصَلِّي حَتَّى يَتَوَضَّأَ.

Bize Ali b. Abdülaziz, ona Haccâc b. el-Minhâl, ona Hemmâm, ona Yahya, ona Hişâm b. Urve, ona Ebû Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm, ona Urve, ona da Büsre bint Safvân, Rasûlullah'dan (sav) şöyle duyduğunu rivâyet etti: "Tenâsül uzvuna temas eden, abdest almadan namaz kılmasın!"

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بن عَبْدِ الْعَزِيزِ، ثنا مُحَمَّدُ بن سَعِيدٍ الأَصْبَهَانِيُّ، أَنَا عَلِيُّ بن مُسْهِرٍ، عَنْ هِشَامِ بن عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: أَخْبَرَنِي مَرْوَانُ بن الْحَكَمِ، عَنْ بُسْرَةَ بنتِ صَفْوَانَ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:إِذَا مَسَّ أَحَدُكُمْ فَرْجَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ، قَالَ: فَأَنْكَرْتُ عَلَيْهِ، فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا، فَحَدَّثَتْهُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَأَنَا حَاضِرٌ.

Bize Ali b. Abdülaziz, ona Muhammed b. Saîd el-Isbahânî, ona Ali b. Müshir, ona Hişâm b. Urve, ona da babası şöyle dedi: Bana Mervân b. el-Hakem, Büsre bint Safvân'dan naklen Rasûlullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivâyet etti: "Sizden biri tenâsül uzvuna dokunduğunda abdest alsın!" Ben bunu yadırgadım. Bunun üzerine Mervân, Büsre'ye birini gönderdi, Büsre ona da Rasûlullah'dan (sav) aynı hadîsi rivâyet etti. Bu esnada ben de orada bulunuyordum.

حَدَّثَنَا يُوسُفُ الْقَاضِي، ثنا مُحَمَّدُ بن أَبِي بَكْرٍ الْمُقَدَّمِيُّ، ثنا حَمَّادُ بن زَيْدٍ، ثنا هِشَامُ بن عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّهُ كَانَ عِنْدَ مَرْوَانَ بن الْحَكَمِ فَسُئِلَ عَنْ مَسِّ الذَّكَرِ، فَلَمْ يَرَ بِهِ بَأْسًا، فَبَعَثَ مَرْوَانُ بَعْضَ حَرَسِهِ إِلَى بُسْرَةَ بنتِ صَفْوَانَ، فَقَالَ: حَدَّثَتْنِي أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ:إِذَا مَسَّ الرَّجُلُ فَرْجَهُ بِيَدِهِ فَلا يُصَلِّي حَتَّى يَتَوَضَّأَ، فَرَجَعَ، فَقَالَ: قَالَتْ: نَعَمْ فَكَانَ أَبِي بَعْدُ، يَقُولُ: مَنْ مَسَّ رُفْغَهُ أَوْ أُنْثَيَيْهِ فَلْيَتَوَضَّأْ.

Bize Yusuf el-Kadî, ona Muhammed b. Ebî Bekir el-Mukaddemî, ona Hammâd b. Zeyd, ona Hişâm b. Urve, ona da babası; Mervân b. el-Hakem'in huzurunda bulunduğu sırada, tenasül uzvuna dokunmanın hükmü sorulmuş. Urve bunda bir beis görmemiş. Bunun üzerine Mervân, hizmetçilerinden birini Büsre bint Safvân'a göndermiş ve ona, "- Sen bana Rasûlullah'ın (sav), 'Biri eliyle tenasül uzvuna dokunacak olursa, abdest almadan namaz kılmasın!" buyurduğunu rivâyet etmedin mi?' diye sormuş. Adam dönüp geldi ve Büsre'nin 'Evet' dediğini söyledi. Ondan sonra babam şöyle diyordu: "Cinsel organının çevresine veya husyelerine temas eden abdest alsın!"

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بن عَبْدِ الْعَزِيزِ، ثنا حَجَّاجُ بن الْمِنْهَالِ، ثنا حَمَّادُ بن سَلَمَةَ، عَنْ هِشَامِ بن عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ مَرْوَانَ بن الْحَكَمِ، قَالَ: مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ، فَأَنْكَرَ ذَلِكَ عَلَيْهِ عُرْوَةُ، فَقَالَ: يَا شُرْطِيُّ ائْتِ بُسْرَةَ بنتَ صَفْوَانَ فَسَلْهَا، فَإِنَّهَا قَالَتْ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:مَنْ مَسَّ ذَكَرَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ.

Bize Ali b. Abdülaziz, ona Haccâc b. el-Minhâl, ona Hammâd b. Seleme, ona Hişâm b. Urve, ona babası, ona da Mervân b. el-Hakem şöyle demiş: "Tenasül uzvuna dokunan abdest alsın!" Urve bunu yadırgadı. Bunu üzerine Mervân, nöbetçi memura, Büsre bint Safvân'a gitmesini ve bunu ona sormasını emretti. Çünkü o Rasûlullah'ın (sav) şöyle söylediğini işittim, demişti: "Cinsel organına dokunan abdest alsın!"

حَدَّثَنَا الْعَبَّاسُ بن الْفَضْلِ الأَسْفَاطِيُّ، ثنا مُوسَى بن إِسْمَاعِيلَ، ثنا وُهَيْبٌ، عَنْ هِشَامِ بن عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ مَرْوَانَ، عَنْ بُسْرَةَ بنتِ صَفْوَانَ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ وَجَبَ عَلَيْهِ الْوُضُوءُ.

Bize el-Abbas b. el-Fadl el-Esfâtî, ona Musa b. İsmail, ona Hişâm b. Urve, ona babası, ona Mervân, ona da Büsre bint Safvân (ra), Rasûlullah'ın (sav) şöyle söylediğini rivâyet etti: "Cinsel organına dokunanın abdest alması gerekir.

أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيِلُ وَعَبْدُ الرَّزَّاقِ قَالاَ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَارِظٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « تَوَضَّئُوا مِمَّا مَسَّتِ النَّارُ » .

Bize İshak b. İbrahim (b. Mahled), ona İsmail (b. İbrahim b. Miksem) ve Abdürrezzak, onlara Ma'mer (b. Raşid), ona (İbn Şihab) ez-Zührî, ona Ömer b. Abdülaziz, ona Abdullah b. Kârız (İbrahim b. Abdullah b. Kârız b. Halid), ona da Ebu Hureyre, Rasulullah'ı (sav) şöyle buyururken işittiğini söylemiştir: "Ateşte pişirilmiş olan bir şey yediğinizde abdest alınız."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 122, /2097

أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِىٍّ وَمُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ جَعْدَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو - قَالَ مُحَمَّدٌ الْقَارِىُّ - عَنْ أَبِى أَيُّوبَ قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « تَوَضَّئُوا مِمَّا غَيَّرَتِ النَّارُ » .

Bize Amr b. Ali (b. Bahr b. Keniz) ve Muhammed b. Berşşar, onlara İbn Ebu Adiy, ona Şu'be (b. Haccac el-Atekî), ona Amr b. Dinar, ona Yahya b. Ca'de (b. Hübeyra b. Ebu Vehb b. Amr), ona Muhammed el-Karî, ona Ebu Eyyüb (el-Ensarî)'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Ateşte pişirilmiş olan bir şey yediğinizde abdest alınız."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 122, /2098