Giriş

Bize Muhammed b. İsa ve Müsedded, onlara Abdulvâris, ona Leys, ona Talha b. Musarrif, ona babası (Musarrif b. Amr), ona da dedesi (Ka'b b. Amr) şöyle demiştir: "Ben Rasulullah'ı (sav) başını ensesine kadar bir kere mesh ederken gördüm. Bu, ensenin ilk kısmıdır. [Müsedded dedi ki: Başını başlangıcından bitimine kadar elleri kulaklarının altından çıkacak şekilde mesh etti.] [(Ebu Davud) dedi ki: Müsedded şöyle dedi: Bu rivayeti Yahya’ya sorduğumda o münker dedi.] [(Ebu Davud) şöyle dedi: Ben, Ahmed b. Hanbel'i şöyle derken işittim: İddiaya göre bu hadisi İbn Uyeyne de kabul etmemiş ve Talha babasından, o da kendi babasından rivayet etmiş. Bu nasıl bir senettir böyle! demiştir.]


Açıklama: الْقَذَالَ (kazâl), başın arkasındaki saç bitiminin başladığı yer olup ensenin başlangıç noktasıdır. Ravi, Rasulullah'ın (sav) mesh işlemine başın arkasındaki saç bitiminin başladığı yere kadar devam ettiğini belirtmektedir.

    Öneri Formu
270354 D000132-2 Ebu Davud, Taharet, 51

Bize İshak b. Musa el-Ensarî, ona Ma'n b. İsa el-Kazzâz, ona Malik b. Enes, ona Amr b. Yahya, ona babası (Yahya b. Umâre), Abdullah b. Zeyd'in şöyle anlattığını rivayet etti: "Rasulullah (sav), başını iki eliyle önden arkaya doğru meshetti. Meshe başının ön kısmından başladı. Sonra ellerini başının arka tarafına doğru götürdü. Sonra da ellerini ileri geri hareket ettirerek ilk başladığı yere geri getirdi, ardından da ayaklarını yıkadı.” Tirmizî: Bu konuda Muaviye, Mikdâm b. Ma‘dîkerib ve Ayşe’den de hadis rivayet edilmiştir. Tirmizî: Abdullah b. Zeyd hadisi, bu konudaki en sahih ve en güzel olanıdır. Şâfiî, Ahmed (b. Hanbel) ve İshak’ın (b. Râhûye) görüşü de bu doğrultudadır.


    Öneri Formu
9151 T000032 Tirmizi, Tahare, 24

Bize Kuteybe b. Said, ona Bişr b. Mufaddal, ona Abdullah b. Muhammed b. Akil, ona da Rubeyyi' bt. Muavviz b. Afrâ şöyle dedi: "Rasulullah (sav) (bir defasında) başını iki kez mesh etti. (Şöylesine) Meshe başının arka tarafından (öne doğru meshetmekle) başladı, sonra da önden arkaya doğru mesh etti. İki kulağının hem içini hem dışını meshetti." Tirmizî: Bu hadis hasendir. Abdullah b. Zeyd'in hadisi ise bundan daha sahih ve sened açısından daha iyidir. Bazı Kufeliler uygulamalarını bu hadise göre yapmışlardır. Onlardan biri de Vekî' b. Cerrâh'tır.


    Öneri Formu
9153 T000033 Tirmizi, Tahare, 25


    Öneri Formu
99381 MŞ000984 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Taharat, 108


    Öneri Formu
97848 MŞ000495 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Taharat, 56


    Öneri Formu
98081 MŞ000726 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Taharat, 84

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yahya b. Ebu Bükeyr, ona Züheyr b. Muhammed, ona Abdullah b. Muhammed b. Akîl, ona Said b. el-Müseyyeb, ona da Ebu Said el-Hudrî'nin rivayet ettiğine göre, Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Allah’ın günahları affetmesine ve hasenatı arttırmasına sebep olan şeyleri söyleyeyim mi?" Ashâb, "Buyur, ey Allah’ın Rasulü!" deyince, O (Rasulullah (sav)) "Güçlüklere rağmen adabına riayet ederek iyice abdest almak,, mescitlere gitmek için yürümek ve namazdan sonra diğer namazı beklemek" buyurdu.


Açıklama: Elbani bu hadisn hasen sahih olduğunu ifade etmiştir

    Öneri Formu
9376 İM000427 İbn Mâce, Tahâret, 49

Bize İsmail b. Musa, ona Şerik (b. Abdullah), ona Ebu İshak (es-Sebî'î), ona da Esved (b. Yezid en-Neha'î), Hz. Aiş'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav), gusül abdestinden sonra (abdesti bozan bir durum meydana gelmedikçe, ayrıca) abdest almazdı. [Ebu İsa (Tirmizî): 'Bu hadis hasen sahihtir' demiştir. (Yine) Ebu İsa (Tirmizî)şöyle demiştir: 'Sahabe ve tabiun neslinden bir çok alimin görüşü (bu şekilde); 'gusülden sonra abdest alınmayacağı' yönündedir.]


    Öneri Formu
10243 T000107 Tirmizi, Tahare, 79

Bize Ahmed b. Osman b. Hakîm, ona babası (Osman b. Hakim) ona Hasan, ona Ebû İshak, (T) Bize Amr b. Ali, ona Abdurrahman, ona Şerîk, ona Ebu İshak, ona da Esved rivayet ettiğine göre Hz. Aişe şöyle demiştir: Rasulullah (sav), gusül abdesti aldıktan sonra (abdesti bozan bir durum meydana gelmedikçe) abdest almazdı.


    Öneri Formu
21570 N000430 Nesai, Gusül ve Teyemmüm, 24


    Öneri Formu
96337 MŞ005958 Musannef-i İbn Ebi Şeybe, Salavât, 448