Öneri Formu
Hadis Id, No:
12434, T000505
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو حَفْصٍ عَمْرُو بْنُ عَلِىٍّ الْفَلاَّسُ الصَّيْرَفِىُّ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ وَيَحْيَى بْنُ كَثِيرٍ أَبُو غَسَّانَ الْعَنْبَرِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ الْعَلاَءِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَخْطُبُ إِلَى جِذْعٍ فَلَمَّا اتَّخَذَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم الْمِنْبَرَ حَنَّ الْجِذْعُ حَتَّى أَتَاهُ فَالْتَزَمَهُ فَسَكَنَ » . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ أَنَسٍ وَجَابِرٍ وَسَهْلِ بْنِ سَعْدٍ وَأُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَأُمِّ سَلَمَةَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ عُمَرَ حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ صَحِيحٌ . وَمُعَاذُ بْنُ الْعَلاَءِ هُوَ بَصْرِىٌّ وَهُوَ أَخُو أَبِى عَمْرِو بْنِ الْعَلاَءِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Hafs Amr b. Ali el-Fellâs es-Sayrafî, ona Osman b. Ömer ve Ebu Ğassân Yahya b. Kesîr el-'Anberî, onlara Muâz b. Alâ, ona Nâfi', ona da İbn Ömer şöyle rivayet etmiştir:
Nebî (sav), bir kütüğe (dayanarak) hutbe verirdi. Hz. Peygamber (sav) minberi edinince kütük, kendisi yanına gelip sarılana dek inledi.
Bu konuda Enes, Câbir, Sehl b. Sa'd, Übey b. Ka'b, İbn Abbas ve Ümmü Seleme'den de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: İbn Ömer hadisi, hasen-garîb-sahih bir hadistir. (Senetteki) Muâz b. Alâ, Basra'lıdır ve Ebu Amr b. Alâ'nın kardeşidir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 10, 2/379
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Ebu Ğassan Muaz b. Ala el-Mazinî (Muaz b. Ala b. Ammar)
4. Yahya b. Kesir el-Anberi (Yahya b. Kesir b. Dirhem)
5. Ebu Hafs Amr b. Ali el-Fellâs (Amr b. Ali b. Bahr b. Kenîz)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize,
حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ بَكْرُ بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ سُلَيْمَانَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُومُ فِى أَصْلِ شَجَرَةٍ - أَوْ قَالَ إِلَى جِذْعٍ - ثُمَّ اتَّخَذَ مِنْبَرًا . قَالَ فَحَنَّ الْجِذْعُ - قَالَ جَابِرٌ - حَتَّى سَمِعَهُ أَهْلُ الْمَسْجِدِ حَتَّى أَتَاهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَسَحَهُ فَسَكَنَ . فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَوْ لَمْ يَأْتِهِ لَحَنَّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
14396, İM001417
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ بَكْرُ بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ سُلَيْمَانَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُومُ فِى أَصْلِ شَجَرَةٍ - أَوْ قَالَ إِلَى جِذْعٍ - ثُمَّ اتَّخَذَ مِنْبَرًا . قَالَ فَحَنَّ الْجِذْعُ - قَالَ جَابِرٌ - حَتَّى سَمِعَهُ أَهْلُ الْمَسْجِدِ حَتَّى أَتَاهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَسَحَهُ فَسَكَنَ . فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَوْ لَمْ يَأْتِهِ لَحَنَّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bişr Bekr b. Halef, ona İbn Ebu Adiy, ona Süleyman et-Teymî, ona Ebu Nusra, ona Cabir b. Abdullah’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) bir ağacın – ya da: Bir kütüğün, dedi- dibinde ayakta dururdu, sonra minber edindi. Câbir dedi ki: O hurma kütüğü inledi; hatta onun iniltisini mescittekiler dahi duydu. Nihayet Rasulullah (sav) kütüğün yanına gitti, onu sıvazladı ve sakinleşti. Birileri de: -
-Eğer o kütüğün yanına gitmemiş olsaydı Kıyamet’e kadar inlemeye devam edecekti, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 199, /230
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Nadre Münzir b. Malik el-Avfî (Münzir b. Malik b. Kuta'a)
3. Ebu Mu'temir Süleyman b. Tarhân et-Teymî (Süleyman b. Tarhân)
4. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
5. Ebu Bişr Bekir b. Halef el-Basri (Bekir b. Halef)
Konular:
Hz. Peygamber, mucizeleri
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize, Hurma Kütüğünün İnlemesi, Mescid-i Nebevideki
حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُوفِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا اسْتَوَى عَلَى الْمِنْبَرِ اسْتَقْبَلْنَاهُ بِوُجُوهِنَا . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ. وَحَدِيثُ مَنْصُورٍ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ . وَمُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ ضَعِيفٌ ذَاهِبُ الْحَدِيثِ عِنْدَ أَصْحَابِنَا . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ يَسْتَحِبُّونَ اسْتِقْبَالَ الإِمَامِ إِذَا خَطَبَ . وَهُوَ قَوْلُ سُفْيَانَ الثَّوْرِىِّ وَالشَّافِعِىِّ وَأَحْمَدَ وَإِسْحَاقَ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَلاَ يَصِحُّ فِى هَذَا الْبَابِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم شَىْءٌ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
12444, T000509
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُوفِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا اسْتَوَى عَلَى الْمِنْبَرِ اسْتَقْبَلْنَاهُ بِوُجُوهِنَا . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ. وَحَدِيثُ مَنْصُورٍ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ . وَمُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ بْنِ عَطِيَّةَ ضَعِيفٌ ذَاهِبُ الْحَدِيثِ عِنْدَ أَصْحَابِنَا . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ يَسْتَحِبُّونَ اسْتِقْبَالَ الإِمَامِ إِذَا خَطَبَ . وَهُوَ قَوْلُ سُفْيَانَ الثَّوْرِىِّ وَالشَّافِعِىِّ وَأَحْمَدَ وَإِسْحَاقَ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَلاَ يَصِحُّ فِى هَذَا الْبَابِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم شَىْءٌ .
Tercemesi:
Bize Abbad b. Yakub el-Kûfî, ona Muhammed b. Fadl b. Atiyye, ona Mansûr, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah b. Mesud şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav) minbere çıktığında bizler de yüzlerimizle ona yönelirdik.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda İbn Ömer'den de hadis rivayet edilmiştir. Mansur hadisini sadece Muhammed b. Fadl b. Atiyye tariki ile bilmekteyiz. Muhammed b. Fadl b. Atiyye, ''ashâbımız'' nezdinde epeyice zayıftır (daifün zâhibü'l-hadîs).
Nebî'nin ashabı ve başkaları nezdinde amel, buna göredir. Onlar, hutbe verdiğinde imama dönmeyi müstehap sayarlar ki bu, Süfyân es-Sevrî, Şâfiî, Ahmed (b. Hanbel), ve İshak (b. Râhûye)'nin de görüşüdür.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda Hz. Peygamber'den (sav) nakledilen sahih bir hadis yoktur.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 14, 2/383
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Şibl Alkame b. Kays en-Nehaî (Alkame b. Kays b. Abdullah b. Malik b. Alkame)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
5. Muhammed b. Fadl el-Absi (Muhammed b. Fadl b. Atiyye b. Ömer)
6. Abbad b. Yakub er-Ravacinî (Abbad b. Yakub)
Konular:
Hitabet, Hutbe
Hutbe, Cuma Namazı, cuma namazının hutbesi
Hutbe, hutbe okunurken imama dönmek
KTB, CUMA
KTB, NAMAZ,
Minber
Öneri Formu
Hadis Id, No:
41448, DM001603
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ كَثِيرٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : كَانَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُومُ إِلَى جِذْعٍ قَبْلَ أَنْ يُجْعَلَ الْمِنْبَرُ ، فَلَمَّا جُعِلَ الْمِنْبَرُ حَنَّ ذَلِكَ الْجِذْعُ حَتَّى سَمِعْنَا حَنِينَهُ ، فَوَضَعَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَدَهُ عَلَيْهِ فَسَكَنَ.
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Kesir, ona Süleyman b. Kesir, ona ez-Zührî, ona Said b. el-Müseyyeb, ona da Cabir b. Abdullah’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) minber yapılmadan önce bir kütüğün yanında ayakta durur (ve öylece hutbesini) verirdi. Minber yapılınca, o hurma kütüğü öyle bir inledi ki, biz de onun iniltisini işittik, bunun üzerine Rasulullah (sav) elini o kütüğün üzerine koyunca sakinleşti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Salât 202, 2/976
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Davud Süleyman b. Kesir el-Abdî (Süleyman b. Kesir)
5. Muhammed b. Kesîr el-Abdî (Muhammed b. Kesir)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
14328, İM001414
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الرَّقِّىُّ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرٍو الرَّقِّىُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَقِيلٍ عَنِ الطُّفَيْلِ بْنِ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى إِلَى جِذْعٍ إِذْ كَانَ الْمَسْجِدُ عَرِيشًا وَكَانَ يَخْطُبُ إِلَى ذَلِكَ الْجِذْعِ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ هَلْ لَكَ أَنْ نَجْعَلَ لَكَ شَيْئًا تَقُومُ عَلَيْهِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ حَتَّى يَرَاكَ النَّاسُ وَتُسْمِعَهُمْ خُطْبَتَكَ قَالَ « نَعَمْ » . فَصَنَعَ لَهُ ثَلاَثَ دَرَجَاتٍ فَهِىَ الَّتِى عَلَى الْمِنْبَرِ فَلَمَّا وُضِعَ الْمِنْبَرُ وَضَعُوهُ فِى مَوْضِعِهِ الَّذِى هُوَ فِيهِ فَلَمَّا أَرَادَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَقُومَ إِلَى الْمِنْبَرِ مَرَّ إِلَى الْجِذْعِ الَّذِى كَانَ يَخْطُبُ إِلَيْهِ فَلَمَّا جَاوَزَ الْجِذْعَ خَارَ حَتَّى تَصَدَّعَ وَانْشَقَّ فَنَزَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَمَّا سَمِعَ صَوْتَ الْجِذْعِ فَمَسَحَهُ بِيَدِهِ حَتَّى سَكَنَ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى الْمِنْبَرِ فَكَانَ إِذَا صَلَّى صَلَّى إِلَيْهِ فَلَمَّا هُدِمَ الْمَسْجِدُ وَغُيِّرَ أَخَذَ ذَلِكَ الْجِذْعَ أُبَىُّ بْنُ كَعْبٍ وَكَانَ عِنْدَهُ فِى بَيْتِهِ حَتَّى بَلِىَ فَأَكَلَتْهُ الأَرَضَةُ وَعَادَ رُفَاتًا .
Tercemesi:
Bize İsmail b. Abdullah er-Rakkî, ona Ubeydullah b. Amr er-Rakkî, ona Abdullah b. Muhammed b. Akil, ona et-Tufeyl b. Ubey b. Ka‘b, ona babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: Mescid (tavan yerine) çardak şeklinde üstü kapatılmış iken, Rasûlullah (sav) bir hurma kütüğüne doğru namaz kılar ve o kütüğün yakınında hutbe verirdi. Ashabından bir adam:
-Sana Cuma gününde insanların seni görmesi, senin de hutbeni onlara işittirebilmen için üzerine çıkacağın bir şey yapmamıza ne dersin? dedi. Rasulullah (sav): “Olur” buyurdu. Adam onun için üç basamak yap(tır)dı. İşte minberin üzerinde bulunanlar bunlardır. Minber yerine konulmak istendiğinde onun bulunduğu (hutbe için ayakta durduğu) yere konuldu. Rasulullah (sav) minber üzerine çıkmak isteyince yanında durarak hutbe verdiği hurma kütüğünün yanından geçti. Hurma kütüğünü geçip gidince, kütük yarılıp parçalanıncaya kadar inledi. Rasulullah (sav) kütüğün sesini işitince indi ve eliyle onu sakinleşinceye kadar sıvazladı. Sonra minbere geri döndü. Daha sonra Rasulullah (sav) namazını ona doğru kılmaya başladı. Mescit yıkılıp değişiklikler yapılınca o kütüğü Ubey b. Ka‘b aldı. Bu kütük çürüyünceye kadar onun evinde kalmıştı. Ağaç kurdu onu yemiş ve küçücük parçalar haline gelmişti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 199, /229
Senetler:
1. Ebu Münzir Übey b. Ka'b el-Ensarî (Übey b. Ka'b b. Kays b. Ubeyd b. Zeyd)
2. Tufeyl b. Übey el-Ensârî (Tufeyl b. Übey b. Ka'b b. Kays b. Ubeyd)
3. Ebu Muhammed Abdullah b. Akîl el-Haşimî (Abdullah b. Muhammed b. Akil b. Ebu Talib)
4. Ebu Vehb Ubeydullah b. Amr el-Esedi (Ubeydullah b. Amr b. Ebu Velid)
5. İsmail b. Abdullah es-Sükkeri (İsmail b. Abdullah b. Halid b. Yezid)
Konular:
Hitabet, Hutbe
Hz. Peygamber, Minberi
İbadethane, Mescid-i Nebevi
KTB, NAMAZ,
Mescid-i Nebî, Peygamber ve halifeler dönemindeki yapısal durumu
Minber
Mucize, Hurma Kütüğünün İnlemesi, Mescid-i Nebevideki
أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو حَازِمِ بْنِ دِينَارٍ أَنَّ رِجَالاً أَتَوْا سَهْلَ بْنَ سَعْدٍ السَّاعِدِىَّ وَقَدِ امْتَرَوْا فِى الْمِنْبَرِ مِمَّ عُودُهُ فَسَأَلُوهُ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ وَاللَّهِ إِنِّى لأَعْرِفُ مِمَّ هُوَ وَلَقَدْ رَأَيْتُهُ أَوَّلَ يَوْمٍ وُضِعَ وَأَوَّلَ يَوْمٍ جَلَسَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَرْسَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى فُلاَنَةَ امْرَأَةٍ قَدْ سَمَّاهَا سَهْلٌ « أَنْ مُرِى غُلاَمَكِ النَّجَّارَ أَنْ يَعْمَلَ لِى أَعْوَادًا أَجْلِسُ عَلَيْهِنَّ إِذَا كَلَّمْتُ النَّاسَ » . فَأَمَرَتْهُ فَعَمِلَهَا مِنْ طَرْفَاءِ الْغَابَةِ ثُمَّ جَاءَ بِهَا فَأَرْسَلَتْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَ بِهَا فَوُضِعَتْ هَا هُنَا ثُمَّ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَقِىَ فَصَلَّى عَلَيْهَا وَكَبَّرَ وَهُوَ عَلَيْهَا ثُمَّ رَكَعَ وَهُوَ عَلَيْهَا ثُمَّ نَزَلَ الْقَهْقَرَى فَسَجَدَ فِى أَصْلِ الْمِنْبَرِ ثُمَّ عَادَ فَلَمَّا فَرَغَ أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ فَقَالَ « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا صَنَعْتُ هَذَا لِتَأْتَمُّوا بِى وَلِتَعَلَّمُوا صَلاَتِى » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
23324, N000740
Hadis:
أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو حَازِمِ بْنِ دِينَارٍ أَنَّ رِجَالاً أَتَوْا سَهْلَ بْنَ سَعْدٍ السَّاعِدِىَّ وَقَدِ امْتَرَوْا فِى الْمِنْبَرِ مِمَّ عُودُهُ فَسَأَلُوهُ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ وَاللَّهِ إِنِّى لأَعْرِفُ مِمَّ هُوَ وَلَقَدْ رَأَيْتُهُ أَوَّلَ يَوْمٍ وُضِعَ وَأَوَّلَ يَوْمٍ جَلَسَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَرْسَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى فُلاَنَةَ امْرَأَةٍ قَدْ سَمَّاهَا سَهْلٌ « أَنْ مُرِى غُلاَمَكِ النَّجَّارَ أَنْ يَعْمَلَ لِى أَعْوَادًا أَجْلِسُ عَلَيْهِنَّ إِذَا كَلَّمْتُ النَّاسَ » . فَأَمَرَتْهُ فَعَمِلَهَا مِنْ طَرْفَاءِ الْغَابَةِ ثُمَّ جَاءَ بِهَا فَأَرْسَلَتْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَ بِهَا فَوُضِعَتْ هَا هُنَا ثُمَّ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَقِىَ فَصَلَّى عَلَيْهَا وَكَبَّرَ وَهُوَ عَلَيْهَا ثُمَّ رَكَعَ وَهُوَ عَلَيْهَا ثُمَّ نَزَلَ الْقَهْقَرَى فَسَجَدَ فِى أَصْلِ الْمِنْبَرِ ثُمَّ عَادَ فَلَمَّا فَرَغَ أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ فَقَالَ « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا صَنَعْتُ هَذَا لِتَأْتَمُّوا بِى وَلِتَعَلَّمُوا صَلاَتِى » .
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona Yakub b. Abdurrahman, ona Ebu Hâzim b.Dînar’ın rivayet ettiğine göre birtakım kimseler Sehl b. Sa‘d es-Saidî’nin yanına geldiler. Minberin ahşabının ne olduğu hususunda tartışmışlardı. Ona buna dair soru sordular. O şöyle dedi:
-Vallahi ben onun neden yapıldığını biliyorum. Ben onun yerleştirildiği ilk günü, Rasulullah’ın (sav) üzerine oturduğu ilk günü dahi biliyorum. Rasulullah (sav), -Sehl’in adını verdiği bir kadın- filan kadına haber gönderdi ve: “Sen marangoz olan o kölene, benim için insanlara hitap edeceğim vakit, üzerlerinde oturacağım ahşaptan bir minber yapmasını emret,” buyurdu. Kadın da ona minber yapmasını emretti. O da bunu ormandaki ılgın ağacından yaptı. Sonra bu yaptığını getirince, kadın Rasulullah’a (sav) (onu) gönderdi. O da verdiği emir üzerine o minber işte buraya, yerleştirildi. Sonra Rasulullah’ın (sav) (üzerine) çıkarak, üzerinde olduğu halde namaz kılıp tekbir aldığını, yine üzerinde olduğu halde rükûa vardığını gördüm. Sonra geri geri inip minberin dibinde secdeye vardı. Sonra tekrar aynısını yaptı. Namazını bitirince cemaate dönerek şöyle buyurdu:
-Ey insanlar! Siz bana uyasınız ve namazımı öğrenesiniz diye bunu yaptım, buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Mesâcid 45, /2134
Senetler:
1. Sehl b. Sa'd es-Sâidi (Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid b. Sa'lebe)
2. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)
3. Yakub b. Abdurrahman el-Kârî (Yakub b. Abdurrahman b. Muhammed)
4. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
Hz. Peygamber, öğreticiliği
İbadet, Namaz
İbadethane, Mescid-i Nebevi
KTB, NAMAZ,
Kültürel Hayat, Zanaat,
Minber
Öneri Formu
Hadis Id, No:
41449, DM001604
Hadis:
حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ أَبِى عَمَّارٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- كَانَ يَخْطُبُ إِلَى جِذْعٍ قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَ الْمِنْبَرَ ، فَلَمَّا اتَّخَذَ الْمِنْبَرَ تَحَوَّلَ إِلَيْهِ حَنَّ الْجِذْعُ فَاحْتَضَنَهُ فَسَكَنَ وَقَالَ : « لَوْ لَمْ أَحْتَضِنْهُ لَحَنَّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ».
Tercemesi:
Bize Haccac b. Minhal, ona Hammad b. Seleme, ona Ammar b. Ebu Ammar, o da İbn Abbas’tan rivayet ettiğine göre Nebi (sav) minber yapılmadan önce bir kütüğün yanında hutbe verirdi. Minber yapılıp da üzerinde hutbe vermeye gidince, o hurma kütüğü inledi. Rasulullah (sav) da onu kucaklayınca sükûnet buldu ve: “Eğer onu kucaklamasaydım kıyamet gününe kadar inlemeye devam edecekti” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Salât 202, 2/976
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ammar b. Ebu Ammar el-Hâşimî (Ammar b. Ebu Ammar)
3. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
4. Ebu Muhammed Haccac b. Minhâl el-Enmâti (Haccac b. Minhâl)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize,
أَخْبَرَنَا حَجَّاجٌ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- مِثْلَهُ.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
41450, DM001605
Hadis:
أَخْبَرَنَا حَجَّاجٌ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- مِثْلَهُ.
Tercemesi:
Bize Haccac, ona Hammad, ona Sabit, ona Enes, o da Nebi’den (sav) aynısını rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Salât 202, 2/976
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
3. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
4. Ebu Muhammed Haccac b. Minhâl el-Enmâti (Haccac b. Minhâl)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
41451, DM001606
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ حَدَّثَنَا الْمَسْعُودِىُّ عَنْ أَبِى حَازِمٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ : لَمَّا كَثُرَ النَّاسُ بِالْمَدِينَةِ جَعَلَ الرَّجُلُ يَجِىءُ وَالْقَوْمُ يَجِيئُونَ ، فَلاَ يَكَادُونَ أَنْ يَسْمَعُوا كَلاَمَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- حَتَّى يَرْجِعُوا مِنْ عِنْدِهِ ، فَقَالَ لَهُ النَّاسُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ النَّاسَ قَدْ كَثُرُوا وَإِنَّ الْجَائِىَ يَجِىءُ فَلاَ يَكَادُ يَسْمَعُ كَلاَمَكَ. قَالَ :« فَمَا شِئْتُمْ؟ ». فَأَرْسَلَ إِلَى غُلاَمٍ لاَمْرَأَةٍ مِنَ الأَنْصَارِ نَجَّارٍ وَإِلَى طَرْفَاءِ الْغَابَةِ ، فَجَعَلُوا لَهُ مِرْقَاتَيْنِ أَوْ ثَلاَثَةً ، فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَجْلِسُ عَلَيْهِ وَيَخْطُبُ عَلَيْهِ ، فَلَمَّا فَعَلُوا ذَلِكَ حَنَّتِ الْخَشَبَةُ الَّتِى كَانَ يَقُومُ عِنْدَهَا ، فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- إِلَيْهَا فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيْهَا فَسَكَنَتْ.
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Yezid, ona el-Mesudî, ona Ebu Hâzim, ona da Sehl b. Sa‘d’ın şöyle dediğini rivayet etti: İnsanlar (müslümanlar) Medine’de çoğalınca, birer birer ve topluluklar halinde geliyorlar ve hemen hemen Rasulullah’ın (sav) sözünü işitemedikleri için Mescidin yanından dönmeye koyuluyorlardı. İnsanlar ona: Ey Allah’ın Rasulü, insanlar çoğaldı ve (seni dinlemeye) gelen kimse, hemen hemen senin sözünü artık duyamıyor, dediler. Allah Rasulü: “Peki, ne yapmamı istersiniz?” buyurdu, sonra Ensar’dan bir kadının marangoz bir kölesine ve Gabe’nin ılgın ağaçlarına bir takım kimseler gönderdi. Onun için üstüne çıkacağı iki ya da üç basamak yaptılar. Bundan sonra Rasulullah (sav) onun üzerine oturup, onun üzerinde hutbe vermeye başladı. Onlar bunu yapınca, yanında ayakta durduğu o ağaç kütüğü inledi. Rasulullah (sav) o kütüğün yanına kalkıp gitti, elini üzerine koyunca da sakinleşti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Salât 202, 2/977
Senetler:
1. Sehl b. Sa'd es-Sâidi (Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid b. Sa'lebe)
2. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)
3. Abdurrahman b. Abdullah el-Mesudi (Abdurrahman b. Abdullah b. Utbe b. Abdullah b. Mesud)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Yezid el-Adevî (Abdullah b. Yezid)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Minber
Mucize,