Öneri Formu
Hadis Id, No:
15972, T002728
Hadis:
حَدَّثَنَا سُوَيْدٌ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا حَنْظَلَةُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ :قَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ الرَّجُلُ مِنَّا يَلْقَى أَخَاهُ أَوْ صَدِيقَهُ أَيَنْحَنِى لَهُ؟ قَالَ « لاَ » . قَالَ أَفَيَلْتَزِمُهُ وَيُقَبِّلُهُ قَالَ « لاَ » . قَالَ أَفَيَأْخُذُ بِيَدِهِ وَيُصَافِحُهُ قَالَ « نَعَمْ » . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ .
Tercemesi:
Bize Süveyd, ona Abdullah, ona Hanzala b. Ubeydullah, ona Enes b. Malik şöyle demiştir: "Bir adam 'Ey Allah'ın resulü! Birimiz bir kardeşi veya dostu ile karşılaşınca onun için eğilebilir mi?' diye sordu. Hz. Peygamber de 'Hayır' dedi. Adam, 'Onu kucaklar ve öper mi?' diye sordu. Hz. Peygamber 'Hayır' dedi. Adam, 'Elini tutup tokalaşabilir mi?' deyince Hz. Peygamber 'Evet' dedi.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu hadis hasendir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 31, 5/75
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. ibn Ebu Safiyye Ebu Abdurrahim Hanzala b. Abdullah el-Basri (Hanzala b. Abdurrahman)
3. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
4. Süveyd b. Nasr el-Mervezi (Süveyd b. Nasr b. Süveyd)
Konular:
KTB, ADAB
Tokalaşma, Musafaha, tokalaşma, musâfaha, el sıkışma, kucaklaşma
حَدَّثَنَا سُوَيْدٌ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا هَمَّامٌ عَنْ قَتَادَةَ قَالَ: قُلْتُ لأَنَسِ بْنِ مَالِكٍ هَلْ كَانَتِ الْمُصَافَحَةُ فِى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ ؟نَعَمْ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15974, T002729
Hadis:
حَدَّثَنَا سُوَيْدٌ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا هَمَّامٌ عَنْ قَتَادَةَ قَالَ: قُلْتُ لأَنَسِ بْنِ مَالِكٍ هَلْ كَانَتِ الْمُصَافَحَةُ فِى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ ؟نَعَمْ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize Süveyd, ona Abdullah, ona Hemmam, ona Katade şöyle demiştir: "Enes'e, 'Ashab tokalaşır mıydı?' diye sordum. O da 'Evet' dedi." Ebu İsa şöyle demiştir: Bu hadis hasen sahihtir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 31, 5/75
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Ebu Abdullah Hemmâm b. Yahya el-Avzî (Hemmâm b. Yahya b. Dinar)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
5. Süveyd b. Nasr el-Mervezi (Süveyd b. Nasr b. Süveyd)
Konular:
KTB, ADAB
Tokalaşma, Musafaha, tokalaşma, musâfaha, el sıkışma, kucaklaşma
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15976, T002730
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ الضَّبِّىُّ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سُلَيْمٍ الطَّائِفِىُّ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ خَيْثَمَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « مِنْ تَمَامِ التَّحِيَّةِ الأَخْذُ بِالْيَدِ » . وَفِى الْبَابِ عَنِ الْبَرَاءِ وَابْنِ عُمَرَ . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ وَلاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ يَحْيَى بْنِ سُلَيْمٍ عَنْ سُفْيَانَ .سَأَلْتُ مُحَمَّدَ بْنَ إِسْمَاعِيلَ عَنْ هَذَا الْحَدِيثِ فَلَمْ يَعُدَّهُ مَحْفُوظًا وَقَالَ: إِنَّمَا أَرَادَ عِنْدِى حَدِيثَ سُفْيَانَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ خَيْثَمَةَ عَمَّنْ سَمِعَ ابْنَ مَسْعُودٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « لاَ سَمَرَ إِلاَّ لِمُصَلٍّ أَوْ مُسَافِرٍ » . قَالَ مُحَمَّدٌ: وَإِنَّمَا يُرْوَى عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ أَوْ غَيْرِهِ قَالَ: مِنْ تَمَامِ التَّحِيَّةِ الأَخْذُ بِالْيَدِ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Abde ed-Dabbî, ona Yahya b. Süleym et-Tâifî, ona Süfyan, ona Mansur, ona Hayseme, ona bir adam, ona İbn Mesud, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "El sıkışmak selamı tam anlamıyla yapmaktır."
Tirmizi şöyle demiştir: Bu konuda Berâ ve İbn Ömer'den de hadis rivayet edilmiştir. Bu hadis garibtir. Bu hadisi sadece Yahya b. Süleym'in Süfyan'dan rivayetiyle bilmekteyiz. Muhammed b. İsmail'e bu hadisi sordum. O, bu hadisi mahfuz (makbul) saymadı. Bundan da şunu kastetti: Bende Süfyan'ın Mansur'dan, onun Hayseme'den, onun da İbn Mesud'u duyan kişiden Hz. Peygamber'in 'Gece sohbeti sadece seferde olan ve namaz kılan içindir.' dediği ile alakalı bir hadis vardır. Muhammed b. İsmail şöyle dedi: Mansur, Ebu İshak'tan, o Abdurrahman b. Yezid'ten veya başkasından şöyle rivayet etmiştir: "El sıkışmak selamı tam anlamıyla yapmaktır."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 31, 5/75
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Racül (Racül)
3. Hayseme b. Abdurrahman el-Cu'fî (Hayseme b. Abdurrahman b. Yezid b. Malik)
4. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
5. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
6. Yahya b. Süleym et-Taifi (Yahya b. Süleyman)
7. Ahmed b. Abde ed-Dabbî (Ahmed b. Abde b. Musa)
Konular:
KTB, ADAB
Tokalaşma, Musafaha, tokalaşma, musâfaha, el sıkışma, kucaklaşma
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15942, T002714
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ عَنْ عَنْبَسَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زَاذَانَ عَنْ أُمِّ سَعْدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَبَيْنَ يَدَيْهِ كَاتِبٌ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ: « ضَعِ الْقَلَمَ عَلَى أُذُنِكَ فَإِنَّهُ أَذْكَرُ لِلْمُمْلِى » . قَالَ أَبُو عِيسَى :هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ وَهُوَ إِسْنَادٌ ضَعِيفٌ . وَعَنْبَسَةُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ وَمُحَمَّدُ بْنُ زَاذَانَ يُضَعَّفَانِ فِى الْحَدِيثِ .
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona Ubeydullah b. Haris, ona Anbese, ona Muhammed b. Zazan, ona Ümmü Sa'd, ona Zeyd b. Sabit şöyle demiştir: Hz. Peygamber'in yanına girdim ve önünde bir katip vardı. Ona şöyle derken işittim: 'Kalemi kuşağının üzerine koy. Böyle yapmak yazan kişiye daha iyi hatırlatır.'"
Tirmizî şöyle demiştir: Bu hadis gariptir ve bu rivayeti sadece bu tarikten biliriz. Hadisin râvîlerinden Anbese b. Abdurrahman ile Muhammed b. Zâzân’ın hadiste zayıf oldukları söylenmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 21, 5/67
Senetler:
1. Ebu Saîd Zeyd b. Sabit el-Ensarî (Zeyd b. Sabit b. Dahhak b. Zeyd)
2. Ümmü Sa'd (Ümmü Sa'd (Sahabiyye))
3. Muhammed b. Zâzân el-Medenî (Muhammed b. Zâzân)
4. Ebu Muhammed Abdullah b. Hâris el-Kuraşî (Abdullah b. Haris b. Abdulmelik)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
KTB, ADAB
Yazı, katiplik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15949, T002718
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ أَخْبَرَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: لَمَّا أَرَادَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَكْتُبَ إِلَى الْعَجَمِ قِيلَ لَهُ :إِنَّ الْعَجَمَ لاَ يَقْبَلُونَ إِلاَّ كِتَابًا عَلَيْهِ خَاتَمٌ فَاصْطَنَعَ خَاتَمًا . قَالَ: فَكَأَنِّى أَنْظُرُ إِلَى بَيَاضِهِ فِى كَفِّهِ . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize İshak b. Mansur, ona Muaz b. Hişam, ona babası, ona Katade, ona Enes şöyle demiştir: "Hz. Peygamber acemlere mektup yazmak istediği zaman ona, acemlerin mühürsüz mektupları kabul etmeyeceği söylendi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, bir mühür yaptırdı. Enes şöyle dedi: Hz. Peygamber'in avucunda o mührün beyazlığını adeta görür gibiyim.
Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 25, 5/69
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Hişam b. Ebu Abdullah ed-Destevâî (Hişam b. Senber)
4. Ebu Abdullah Muaz b. Hişam ed-Destevâî (Muaz b. Hişam b. Senber)
5. İshak b. Mansur el-Kevsec (İshak b. Mansur b. Behram)
Konular:
Hz. Peygamber, dine davet mektupları
Hz. Peygamber, mührü
KTB, ADAB
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15944, T002715
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ حُجْرٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِى الزِّنَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَارِجَةَ بْنِ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِيهِ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: أَمَرَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ أَتَعَلَّمَ لَهُ كِتَابِ يَهُودَ . قَالَ : « إِنِّى وَاللَّهِ مَا آمَنُ يَهُودَ عَلَى كِتَابٍ » . قَالَ :فَمَا مَرَّ بِى نِصْفُ شَهْرٍ حَتَّى تَعَلَّمْتُهُ لَهُ قَالَ :فَلَمَّا تَعَلَّمْتُهُ كَانَ إِذَا كَتَبَ إِلَى يَهُودَ كَتَبْتُ إِلَيْهِمْ وَإِذَا كَتَبُوا إِلَيْهِ قَرَأْتُ لَهُ كِتَابَهُمْ . قَالَ أَبُو عِيسَى : هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَقَدْ رُوِىَ مِنْ غَيْرِ هَذَا الْوَجْهِ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ رَوَاهُ الأَعْمَشُ عَنْ ثَابِتِ بْنِ عُبَيْدٍ الأَنْصَارِىِّ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: أَمَرَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ أَتَعَلَّمَ السُّرْيَانِيَّةَ .
Tercemesi:
Bize Ali b. Hucr, ona Abdurrahman b. Ebu Zinad, ona babası, ona Harice b. Zeyd b. Sabit, ona babası Zeyd b. Sabit şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) bana, Yahudilerin yazısından bir şeyler öğrenmemi emretti. Hz. Peygamber, 'Yazma konusunda Yahudilere güvenemiyorum.' buyurdu. Zeyd b. Sabit şöyle dedi: 'Yarım ay geçmeden Rasulullah'ın emrettiği dili öğrendim. Bu dili öğrenince Rasulullah Yahudilere mektup yazacağı zaman onu ben yazardım ve Yahudiler, Rasulullah'a yazdıkları vakit onların mektubunu da ben okurdum.”
Tirmizî şöyle demiştir: Bu hadis, hasen sahihtir. Bu hadis başka şekillerde de Zeyd b. Sabit’ten rivayet edilmiştir. Ameş, Sabit b. Ubeyd el-Ensarî’den, o da Zeyd b. Sabit’ten şöyle rivâyet etmiştir: “Rasulullah (sav) bana Süryanice öğrenmemi emretti.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 22, 5/67
Senetler:
1. Ebu Saîd Zeyd b. Sabit el-Ensarî (Zeyd b. Sabit b. Dahhak b. Zeyd)
2. Ebu Zeyd Harice b. Zeyd el-Ensarî (Harice b. Zeyd b. Sabit b. Dahhak b. Zeyd)
3. Ebu Zinad Abdullah b. Zekvan el-Kuraşi (Abdullah b. Zekvan)
4. İbn Ebü'z-Zinad Abdurrahman b. Ebu Zinad el-Kuraşi (Abdurrahman b. Abdullah b. Zekvan)
5. Ebu Hasan Ali b. Hucr es-Sa'dî (Ali b. Hucr b. İyas b. Mukatil)
Konular:
Dil, öğrenmeye teşvik
KTB, ADAB
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15948, T002717
Hadis:
حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ أَنْبَأَنَا يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ أَخْبَرَنِى عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: أَنَّهُ أَخْبَرَهُ أَنَّ أَبَا سُفْيَانَ بْنَ حَرْبٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ هِرَقْلَ أَرْسَلَ إِلَيْهِ فِى نَفَرٍ مِنْ قُرَيْشٍ وَكَانُوا تُجَّارًا بِالشَّامِ فَأَتَوْهُ فَذَكَرَ الْحَدِيثَ قَالَ: ثُمَّ دَعَا بِكِتَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُرِئَ فَإِذَا فِيهِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مِنْ مُحَمَّدٍ عَبْدِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى هِرَقْلَ عَظِيمِ الرُّومِ السَّلاَمُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى أَمَّا بَعْدُ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ وَأَبُو سُفْيَانَ اسْمُهُ صَخْرُ بْنُ حَرْبٍ .
Tercemesi:
Bize Süveyd b. Nasr, ona Abdullah b. Mübarek, ona Yunus, ona Zührî, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona İbn Abbas, ona Ebu Süfyan şöyle demiştir: "Hırakl, Kureyş’ten birkaç kişiyle birlikte Ebu Süfyan’ı çağırdı. O esnada Şam’da ticaret maksadıyla bulunuyorlardı. Hırakl’ın yanına girdiler. Ebu Süfyan, konuyu uzun uzun anlattı. Ebu Süfyan şöyle dedi: Hırakl Hz. Peygamber'in mektubunu getirtti. Mektup kendisine okundu. Mektupta şöyle deniyordu: Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla. Allah’ın kulu ve peygamberi Muhammed’ten Roma lideri Hırakl’a! Hidayete tabi olanlara selam olsun. Konu şudur ki (...)”
Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Ebu Süfyan’ın ismi Sahr b. Harb’tir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 24, 5/69
Senetler:
1. Ebu Süfyan b. Harb el-Kuraşi (Sahr b. Harb b. Ümeyye b. Abdüşems b. Abdümenaf)
2. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
3. Ebu Abdullah Ubeydullah b. Abdullah el-Hüzeli (Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud b. Gâfil)
4. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
5. Yunus b. Yezid el-Eyli (Yunus b. Yezid b. Mişkan)
6. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
7. Süveyd b. Nasr el-Mervezi (Süveyd b. Nasr b. Süveyd)
Konular:
Hz. Peygamber, dine davet mektupları
KTB, ADAB
حَدَّثَنَا الأَنْصَارِىُّ حَدَّثَنَا مَعْنٌ حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى طَلْحَةَ عَنْ أَبِى مُرَّةَ مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِى طَالِبٍ عَنْ أَبِى وَاقِدٍ اللَّيْثِىِّ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِى الْمَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ فَلَمَّا وَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَلَّمَا فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِى الْحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِيهَا وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ ؟أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ فَآوَاهُ اللَّهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ » . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو وَاقِدٍ اللَّيْثِىُّ اسْمُهُ الْحَارِثُ بْنُ عَوْفٍ وَأَبُو مُرَّةَ مَوْلَى أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِى طَالِبٍ وَاسْمُهُ يَزِيدُ وَيُقَالُ مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِى طَالِبٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15962, T002724
Hadis:
حَدَّثَنَا الأَنْصَارِىُّ حَدَّثَنَا مَعْنٌ حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى طَلْحَةَ عَنْ أَبِى مُرَّةَ مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِى طَالِبٍ عَنْ أَبِى وَاقِدٍ اللَّيْثِىِّ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِى الْمَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ فَلَمَّا وَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَلَّمَا فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِى الْحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِيهَا وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ ؟أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ فَآوَاهُ اللَّهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ » . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو وَاقِدٍ اللَّيْثِىُّ اسْمُهُ الْحَارِثُ بْنُ عَوْفٍ وَأَبُو مُرَّةَ مَوْلَى أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِى طَالِبٍ وَاسْمُهُ يَزِيدُ وَيُقَالُ مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِى طَالِبٍ .
Tercemesi:
Bize el-Ensarî, ona Ma'n, ona Malik, ona İshak b. Abdullah b. Ebu Talha, ona Akîl b. Ebu Talib'in azatlısı Ebu Mürre, ona Ebu Vakıd el-Leysî şöyle demiştir: "Rasulullah (sav), mescidde bazı kimselerle otururken üç kişi geldi. İkisi Hz. Peygamber'in meclisine yöneldi, diğer kişi ise uzak durdu. Bu iki adam Hz. Peygamber'in önünde durunca selam verdiler. Birisi boş bir yer buldu ve oraya oturdu. Diğeri cemaatin arkasına oturdu. Üçüncü kişi de dönüp gitti. Hz. Peygamber, sohbetini bitirince şöyle buyurdu: Bu üç kişinin durumlarını size haber vereyim mi? Biri Allah’a sığındı ve Allah onu barındırdı. Diğeri insanların arasına girmekten utandı ve geriye oturdu böylece Allah onu bu utanmasından dolayı mükafatlandırdı. Diğeri ise yüz çevirdi ve Allah da ondan yüz çevirdi.” Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Ebu Vakıd el Leysî’nin ismi Hâris b. Avf’tır. Ebu Mürre ise Ebû Tâlib’in kızı Ümmü Hânî’nin azatlı kölesidir. İsmi Yezîd olup Akîl b. Ebu Tâlib’in azâtlı kölesi olduğu söylenir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 29, 5/73
Senetler:
1. Ebu Vakıd Hâris b. Avf el-Leysî (Haris b. Avf b. Üseyd b. Cabir b. Uveyre)
2. Ebu Mürra Yezid Mevlâ Akîl (Yezid)
3. Ebu Yahya İshak b. Abdullah el-Ensârî (İshak b. Abdullah b. Zeyd b. Sehl)
4. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)
5. Ebu Yahya Ma'n b. İsa el-Kazzâz (Ma'n b. İsa b. Ma'n)
6. Ebu Musa İshak b. Musa el-Ensari (İshak b. Musa b. Abdullah b. Musa b. Abdullah b. Yezid)
Konular:
KTB, ADAB
Müslüman, haya sahibidir
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15981, T002732
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ يَحْيَى بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبَّادٍ الْمَدَنِىُّ حَدَّثَنِى أَبُو يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ :قَدِمَ زَيْدُ بْنُ حَارِثَةَ الْمَدِينَةَ وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى بَيْتِى فَأَتَاهُ فَقَرَعَ الْبَابَ فَقَامَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عُرْيَانًا يَجُرُّ ثَوْبَهُ وَاللَّهِ مَا رَأَيْتُهُ عُرْيَانًا قَبْلَهُ وَلاَ بَعْدَهُ فَاعْتَنَقَهُ وَقَبَّلَهُ . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ مِنْ حَدِيثِ الزُّهْرِىِّ إِلاَّ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. İsmail, ona İbrahim b. Yahya b. Muhammed b. Abbad el-Medenî, ona Ebu Yahya b. Muhammed, ona Muhammed b. İshak, ona Muhammed b. Müslim ez-Zührî, ona Urve b. Zübeyr, ona Hz. Aişe şöyle demiştir: "Hz. Peygamber benim evimdeyken Zeyd b. Harise Medine'ye geldi ve kapıyı çaldı. Hz. Peygamber çıplakken elbisesini çekiştirerek kalktı. Ben Hz. Peygamber'i ne bundan önce ne de bundan sonra bir daha çıplak olarak görmedim. Hz. Peygamber, Zeyd'e sarılarak onu öptü."
Tirmizi şöyle demiştir: 'Bu hadis hasen garibtir. Bu hadisi Zührî'den sadece bu tarikle bilmekteyiz.'
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 32, 5/76
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
5. Ebu Yahya Yahya b. Abbâd eş-Şecerî (Yahya b. Muhammed b. Abbâd b. Hânî)
6. İbrahim b. Yahya eş-Şecerî (İbrahim b. Yahya b. Muhammed b. Abbâd)
7. Muhammed b. İsmail el-Buharî (Muhammed b. İsmail el-Buharî)
Konular:
Hz. Peygamber, hayası
KTB, ADAB
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15985, T002733
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ وَأَبُو أُسَامَةَ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَلِمَةَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ عَسَّالٍ قَالَ :قَالَ يَهُودِىٌّ لِصَاحِبِهِ: اذْهَبْ بِنَا إِلَى هَذَا النَّبِىِّ . فَقَالَ صَاحِبُهُ: لاَ تَقُلْ نَبِىٌّ إِنَّهُ لَوْ سَمِعَكَ كَانَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَعْيُنٍ . فَأَتَيَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلاَهُ عَنْ تِسْعِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ . فَقَالَ لَهُمْ: « لاَ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئًا وَلاَ تَسْرِقُوا وَلاَ تَزْنُوا وَلاَ تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِى حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَلاَ تَمْشُوا بِبَرِىءٍ إِلَى ذِى سُلْطَانٍ لِيَقْتُلَهُ وَلاَ تَسْحَرُوا وَلاَ تَأْكُلُوا الرِّبَا وَلاَ تَقْذِفُوا مُحْصَنَةً وَلاَ تُوَلُّوا الْفِرَارَ يَوْمَ الزَّحْفِ وَعَلَيْكُمْ خَاصَّةً الْيَهُودَ أَنْ لاَ تَعْتَدُوا فِى السَّبْتِ » . قَالَ: فَقَبَّلُوا يَدَهُ وَرِجْلَهُ فَقَالاَ: نَشْهَدُ أَنَّكَ نَبِىٌّ . قَالَ :« فَمَا يَمْنَعُكُمْ أَنْ تَتَّبِعُونِى؟ » . قَالُوا: إِنَّ دَاوُدَ دَعَا رَبَّهُ أَنْ لاَ يَزَالَ فِى ذُرِّيَّتِهِ نَبِىٌّ وَإِنَّا نَخَافُ إِنْ تَبِعْنَاكَ أَنْ تَقْتُلَنَا الْيَهُودُ . وَفِى الْبَابِ عَنْ يَزِيدَ بْنِ الأَسْوَدِ وَابْنِ عُمَرَ وَكَعْبِ بْنِ مَالِكٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize Ebu Küreyb, ona Abdullah b. İdris ve Ebu Üsame, onlara Şube, ona Amr b. Mürre, ona Abdullah b. Seleme, ona Safvan b. Assâl şöyle demiştir: "Bir Yahudi, arkadaşına şöyle dedi: 'Bizi şu peygambere götür.' Arkadaşı ona 'Peygamber deme, eğer senin öyle dediğini duyarsa sevinçten gözleri dört açar.' dedi. Hz. Peygamber'e geldiler ve (Hz. Musa'ya verilen) dokuz emirle ilgili sordular. Hz. Peygamber şöyle dedi: 'Allah'a şirk koşmayın, hırsızlık yapmayın, zina etmeyin, Allah'ın öldürülmesini haram kıldığı bir cana kıymayın, suçsuz bir kimseyi öldürülmesi için idarecilerin yanına götürmeyin, sihirle uğraşmayın, faiz yemeyin, iffetli bir kadına zina iftirasında bulunmayın, savaş günü cepheden kaçmayın, yalnız siz yahudilere mahsus olmak üzere cumartesi günleri haddi aşmayın. Bunun üzerine o Yahudiler senin peygamber olduğuna şâhidlik ederiz dediler ve peygamberin elini ve ayağını öptüler. Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: “O halde bana uymaktan sizi engelleyen nedir? Safvan şöyle dedi: Yahudiler şöyle dediler: Davut, zürriyetinden daima bir peygamber bulunması için duâ etmiştir. Şayet sana uyacak olursak Yahudilerin bizi öldürmelerinden korkarız." Bu konuda Yezid b. Esved, İbn Ömer ve Ka’b b. Malik'ten de hadis rivâyet edilmiştir. Tirmizi: Bu hadis hasen sahihtir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İsti'zân ve'l-edeb 33, 5/77
Senetler:
1. Safvan b. Assâl el-Murâdî (Safvan b. Assâl)
2. Ebu Aliye Abdullah b. Seleme el-Muradî (Abdullah b. Seleme)
3. Amr b. Mürre el-Muradî (Amr b. Mürre b. Abdullah b. Tarık)
4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
5. Ebu Muhammed Abdullah b. İdris el-Evdî (Abdullah b. İdris b. Yezid b. Abdurrahman)
6. Ebu Küreyb Muhammed b. Alâ el-Hemdânî (Muhammed b. Alâ b. Kureyb)
Konular:
Ehl-i Kitap, Hz. Peygamber ve yahudiler
KTB, ADAB
Peygamberler, Hz. Musa ve Ailesi