5045 Kayıt Bulundu.
Bize Ali b. Muhammed, ona Veki', ona A'meş, ona Minhal b. Amr,ona da Ya'la b. Mürre, babasının (Mürre bin Veheb) şöyle dediğini rivayet etmiştir: Bir yolculukta ben Rasulullah'la (sav) beraberdim. Bir ara abdestini bozmak istedi de bana şöyle buyurdu: “Şu iki eşâe’ye git (Veki dedi ki eşâe ile küçük hurma ağaçlarını kastediyor) ve onlara de ki: Gerçekten Rasulullah (sav) bir araya gelmenizi emreder.” Bunun üzerine o iki hurma ağacı bir araya geldi. Rasulullah (sav) de bu ağaçların arkasında gizlenerek ihtiyacını giderdi. Sonra bana şunu buyurdu: “Bu iki ağacın yanına git ve onlara eski yerlerine dönmelerini söyle.” Ben de (gidip) söyledim. Ağaçlar da eski yerlerine döndüler.
Açıklama: Rivayet munkatıdır. Minhal b. Amr ile Ya'la b. Mürre arasında inkıta' vardır.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Vekî, ona Ameş, (T) Bize Ebu Said el-Eşec, ona Vekî, ona Ameş, ona Salim b. Ebu Ca'd, ona Câbir b. Abdullah Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: "Benim ismimi verim, künyemi kullanmayın. Çünkü ben Ebü'l-Kâsım'ım! Aranızda taksim yaparım." Ebu Bekir'in rivayetinde 'tekennev' yerine 'lâ tektenû' ibaresi yer almaktadır.
Bize Muhammed b. Müsennâ ve Muhammed b. Beşşâr, onlara Muhammed b. Cafer, ona Şube, ona Katâde, ona Salim, ona Câbir b. Abdullah şöyle demiştir: Ensardan bir adamın oğlu oldu ve adını Muhammed koymak istedi. Sonra Hz. Peygamber'e (sav) gelerek bu konuyu sordu. Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Ensar ne iyi etti. Benim ismimi verin, künyemi kullanmayın.' buyurdu."
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, Amr en-Nâkıd, Züheyr b. Harb ve İbn Nümeyr, onlara Süfyân b. Uyeyne, ona Eyyub, ona Muhammed b. Sîrîn, ona Ebu Hureyre, Hz. Peygamber’in şöyle dediğini nakletmiştir: "Benim ismimi verin, künyemi kullanmayın." Amr, bu hadisi 'an Ebî Hüreyre' (Ebu Hureyre'den)” şeklinde nakletmiş 'semi'tu' (işittim) ifadesini kullanmamıştır.
Bana İshak b. İbrahim, ona İsa b. Yunus (T) Bize Ebu Küreyb, ona Ebu Üsame, onlara Velid b. Kesîr, ona Muhammed b. Amr b. Ata, ona Zeyneb bnt. Ümmü Seleme şöyle demiştir: "Benim ismim Berre idi. Rasulullah (sav) bana Zeyneb ismini verdi."
Bize Ya'kub b. Mumeyd b. Kâsib, ona Yahyâ b. Süleym, ona İbn Hüseym, ona Yunus b. Habbâb, ona Ya'la b. Mürre'dan (ra) rivayet edildiğine göre şöyle söylemiştir: Hz. Peygamber (sav) tuvalet ihtiyacını gidermek istediğinde iyice uzaklaşırdı.
Bize Ebû Bekr b. Ebû Şeybe, ona Ubeydullah b. Musâ, ona İsmail b. Abdulmelik, ona Ebû'z-Zübeyr, Câbir'in (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir: Biz Rasulullah (sav) ile beraber bir yolculuğa çıktık. (Yolculukta) Rasulullah (sav) görünmeyecek kadar uzaklaşmadıkça tuvalet ihtiyacını gidermezdi.
Bize Abbâs b. Abdulazîm el-'Anberî, ona Abdullah b. Kesîr b. Ca'fer, ona Kesîr b. Abdullah el-Müzenî, ona babası, ona dedesi, ona Bilal b. el-Hâris el-Müzenî'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Rasulullah (sav) tuvalet ihtiyacını gidermek istediği zaman uzaklaşırdı.
Bize Muhammed b. Yahyâ, ona Ebû'n-Nu'mân, ona Mehdî b. Meymûn, ona Muhammed b. Ebû Ya'kûb, ona el-Hasen b. Sa'd, ona Abdullah b. Ca'fer'den rivayet edildiğine göre şöyle söylemiştir: Rasulullah (sav) tuvalet ihtiyacını gidereceği zaman daha çok hurma duvarı (veya sık hurma ağaçları) arasına saklanmayı tercih ederdi.
Bize Muhammed b. Akil B. Huveylid, ona Hafs b. Abdullah, ona İbrahim b. Tahman, ona Muhammed b. Zekvan,ona Ya'la b. Hakim, ona da Said b. Cübeyr, Abdullah b. Abbas’ın (r.anhüma) şöyle dediğini rivayet etti:: Rasulullah (sav) bir sefer ana yoldan çıkarak dağ yoluna girip gitti. Biraz sonra küçük abdestini bozdu. Abdestini bozarken (gözlere pek görünmemek ve yere yaklaşmak amacı ile bacaklarını o derece açtı ki) iki uyluk kemiği yerinden çıkar diye gerçekten ona acımıştım.