Hadis - Hadis Veritabani

24

1651 --> 1660 / 8002

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى الشَّوَارِبِ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى عُبَيْدٍ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ قَالَ شَهِدْتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فِى يَوْمِ النَّحْرِ بَدَأَ بِالصَّلاَةِ قَبْلَ الْخُطْبَةِ ثُمَّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْهَى عَنْ صَوْمِ هَذَيْنِ الْيَوْمَيْنِ أَمَّا يَوْمُ الْفِطْرِ فَفِطْرُكُمْ مِنْ صَوْمِكُمْ وَعِيدٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَأَمَّا يَوْمُ الأَضْحَى فَكُلُوا مِنْ لُحُومِ نُسُكِكُمْ . قَالَ هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو عُبَيْدٍ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ اسْمُهُ سَعْدٌ وَيُقَالُ لَهُ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَزْهَرَ أَيْضًا وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَزْهَرَ هُوَ ابْنُ عَمِّ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 14346, T000771 Hadis: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى الشَّوَارِبِ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى عُبَيْدٍ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ قَالَ شَهِدْتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فِى يَوْمِ النَّحْرِ بَدَأَ بِالصَّلاَةِ قَبْلَ الْخُطْبَةِ ثُمَّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْهَى عَنْ صَوْمِ هَذَيْنِ الْيَوْمَيْنِ أَمَّا يَوْمُ الْفِطْرِ فَفِطْرُكُمْ مِنْ صَوْمِكُمْ وَعِيدٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَأَمَّا يَوْمُ الأَضْحَى فَكُلُوا مِنْ لُحُومِ نُسُكِكُمْ . قَالَ هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو عُبَيْدٍ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ اسْمُهُ سَعْدٌ وَيُقَالُ لَهُ مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَزْهَرَ أَيْضًا وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَزْهَرَ هُوَ ابْنُ عَمِّ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ . Tercemesi: Bize Muhammed b. Abdülmelik b. Ebu’ş-Şevârib, ona Yezid b. Zurey‘, ona Ma‘mer, ona ez-Zühri, ona Abdurrahman b. Avf’ın azatlısı Ebu Ubeyd rivayetle dedi ki: Kurban bayramı birinci gününde Ömer b. el-Hattab’ın hutbeden önce bayram namazına başladığını gördüm, sonra dedi ki: - Rasulullah (sav)’ı bu iki günde oruç tutmayı yasakladığını işittim. Ramazan bayramı günü sizin orucu bitirip orucu açtığınız gündür. Müslümanlar için de bir bayramdır. Kurban bayramı gününe gelince, o günde kurbanlıklarınızın etlerinden yiyiniz. (Tirmizi) dedi ki: Bu sahih bir hadistir. Abdurrahman b. Avf’ın azatlısı Ebu Ubeyd’in adı Sa‘d’dır. Abdurrahman b. Ezher’in de azadlısı olduğu söylenir. Abdurrahman b. Ezher ise Abdurrahman b. Avf’ın amcasının oğludur. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Savm 58, 3/141 Senetler: 1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Ubeyd Sa'd b. Ubeyd ez-Zühri (Sa'd b. Ubeyd)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. Ebu Muaviye Yezid b. Zürey' el-Ayşî (Yezid b. Zürey' b. Yezid)
6. Muhammed b. Abdülmelik el-Basri (Muhammed b. Abdülmelik b. Muhammed b. Abdullah b. Halid b. Üseyd)
Konular: Bayram, bayram namazı
KTB, NAMAZ,
Oruç Olgusu
Oruç, bayram günleri
Oruç, yasaklandığı günler

14346 T000771 Tirmizi, Savm, 58

Tirmizî Sünen-i Tirmizî Savm 58, 3/141

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)

2. Ebu Ubeyd Sa'd b. Ubeyd ez-Zühri (Sa'd b. Ubeyd)

3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)

4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)

5. Ebu Muaviye Yezid b. Zürey' el-Ayşî (Yezid b. Zürey' b. Yezid)

6. Muhammed b. Abdülmelik el-Basri (Muhammed b. Abdülmelik b. Muhammed b. Abdullah b. Halid b. Üseyd)

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو مَرْوَانَ مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ الْعُثْمَانِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِى حَازِمٍ جَمِيعًا عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ فَلْيَرْقُدْ حَتَّى يَذْهَبَ عَنْهُ النَّوْمُ فَإِنَّهُ لاَ يَدْرِى إِذَا صَلَّى وَهُوَ نَاعِسٌ لَعَلَّهُ يَذْهَبُ يَسْتَغْفِرُ فَيَسُبُّ نَفْسَهُ » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 14098, İM001370 Hadis: حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو مَرْوَانَ مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ الْعُثْمَانِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِى حَازِمٍ جَمِيعًا عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ فَلْيَرْقُدْ حَتَّى يَذْهَبَ عَنْهُ النَّوْمُ فَإِنَّهُ لاَ يَدْرِى إِذَا صَلَّى وَهُوَ نَاعِسٌ لَعَلَّهُ يَذْهَبُ يَسْتَغْفِرُ فَيَسُبُّ نَفْسَهُ » . Tercemesi: Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. Numeyr rivayet etti; (T) Yine bize Ebu Mervan Muhammed b. Osman el-Osmanî, ona Abdülaziz b. Ebu Hâzim rivayet etti, ikisine birlikte Hişam b. Urve, ona babası, ona Âişe’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Nebi (sav): -Biriniz uyuklayacak olursa uykusu geçinceye kadar yatsın. Çünkü o uyuklamakta iken namaz kılarsa belki de bilmeden Allah’tan mağfiret dilemek isterken kendi aleyhine olmadık şeyler söyleyebilir, buyurdu. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 184, /221 Senetler: 1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Temmam Abdülaziz b. Ebu Hâzım el-Mahzûmî (Abdülaziz b. Seleme b. Dinar)
5. Ebu Mervan Muhammed b. Osman el-Kuraşî (Muhammed b. Osman b. Halid b. Ömer b. Abdullah b. el-Velîd b. Osman b. Affân)
Konular: İbadet, Namaz
KTB, NAMAZ,
Namaz, kılınmaması gereken haller

14098 İM001370 İbn Mâce İkâmetu's-Salavât, 184

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 184, /221

Senedi ve Konuları

1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)

2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)

3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)

4. Ebu Temmam Abdülaziz b. Ebu Hâzım el-Mahzûmî (Abdülaziz b. Seleme b. Dinar)

5. Ebu Mervan Muhammed b. Osman el-Kuraşî (Muhammed b. Osman b. Halid b. Ömer b. Abdullah b. el-Velîd b. Osman b. Affân)

حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ مُوسَى اللَّيْثِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَرَأَى حَبْلاً مَمْدُودًا بَيْنَ سَارِيَتَيْنِ فَقَالَ « مَا هَذَا الْحَبْلُ » . قَالُوا لِزَيْنَبَ تُصَلِّى فِيهِ فَإِذَا فَتَرَتْ تَعَلَّقَتْ بِهِ . فَقَالَ « حُلُّوهُ حُلُّوهُ لِيُصَلِّ أَحَدُكُمْ نَشَاطَهُ فَإِذَا فَتَرَ فَلْيَقْعُدْ » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 14101, İM001371 Hadis: حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ مُوسَى اللَّيْثِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَرَأَى حَبْلاً مَمْدُودًا بَيْنَ سَارِيَتَيْنِ فَقَالَ « مَا هَذَا الْحَبْلُ » . قَالُوا لِزَيْنَبَ تُصَلِّى فِيهِ فَإِذَا فَتَرَتْ تَعَلَّقَتْ بِهِ . فَقَالَ « حُلُّوهُ حُلُّوهُ لِيُصَلِّ أَحَدُكُمْ نَشَاطَهُ فَإِذَا فَتَرَ فَلْيَقْعُدْ » . Tercemesi: Bize İmran b. Musa el-Leysî, ona Abdülvâris b. Sa‘d, ona Abdülaziz b. Suheyb, ona Enes b. Malik’in rivayet ettiğine göre, Rasulullah (sav) mescide girdi. İki direk arasında uzatılmış bir ip görünce “ Bu ip ne oluyor,” buyurdu. Onlar: Bu ip Zeynep içindir. O, orada namaz kılarken yorulursa ona asılır, dediler. Rasulullah (sav): -Çözün onu, çözün onu. Sizden biriniz sıkılmadığı kadar namaz kılsın, yorulduğu vakit otursun, buyurdu. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 184, /221 Senetler: 1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Abdülaziz b. Suheyb el-Bünanî (Abdülaziz b. Suheyb)
3. Ebu Ubeyde Abdulvâris b. Saîd el-Anberî (Abdulvâris b. Saîd b. Zekvân)
4. İmran b. Musa el-Leysî (İmran b. Musa b. Hayyan)
Konular: İbadet, Namaz
İbadet, zorlukla yapılan
KTB, NAMAZ,
Namaz, kişinin gücü nispetinde namaz kılması

14101 İM001371 İbn Mâce İkâmetu's-Salavât, 184

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 184, /221

Senedi ve Konuları

1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)

2. Abdülaziz b. Suheyb el-Bünanî (Abdülaziz b. Suheyb)

3. Ebu Ubeyde Abdulvâris b. Saîd el-Anberî (Abdulvâris b. Saîd b. Zekvân)

4. İmran b. Musa el-Leysî (İmran b. Musa b. Hayyan)

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا زَائِدَةُ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ أَبِى عَائِشَةَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : دَخَلْتُ عَلَى عَائِشَةَ فَقُلْتُ لَهَا : أَلاَ تُحَدِّثِينِى عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-. فَقَالَتْ : بَلَى ، ثَقُلَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». قُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ :« ضَعُوا لِى مَاءً فِى الْمِخْضَبِ ». قَالَتْ : فَفَعَلْنَا فَاغْتَسَلَ ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ ، فَأُغْمِىَ عَلَيْهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». فَقُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ :« ضَعُوا لِى مَاءً فِى الْمِخْضَبِ ». فَفَعَلْنَا ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ ، فَأُغْمِىَ عَلَيْهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». فَقُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَتْ وَالنَّاسُ عُكُوفٌ فِى الْمَسْجِدِ يَنْتَظِرُونَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لِصَلاَةِ الْعِشَاءِ الآخِرَةِ - قَالَتْ - فَأَرْسَلَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- إِلَى أَبِى بَكْرٍ بِأَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ - قَالَتْ - فَأَتَاهُ الرَّسُولُ فَقَالَ : إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَأْمُرُكَ أَنْ تُصَلِّىَ بِالنَّاسِ. فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ ، وَكَانَ رَجُلاً رَقِيقاً : يَا عُمَرُ صَلِّ بِالنَّاسِ. فَقَالَ لَهُ عُمَرُ : أَنْتَ أَحَقُّ بِذَلِكَ. قَالَتْ : فَصَلَّى بِهِمْ أَبُو بَكْرٍ تِلْكَ الأَيَّامَ. قَالَتْ : ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَجَدَ مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ بَيْنَ رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا الْعَبَّاسُ لِصَلاَةِ الظُّهْرِ ، وَأَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِالنَّاسِ ، فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- أَنْ لاَ يَتَأَخَّرَ ، وَقَالَ لَهُمَا :« أَجْلِسَانِى إِلَى جَنْبِهِ ». فَأَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ - قَالَتْ - فَجَعَلَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى وَهُوَ قَائِمٌ بِصَلاَةِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ وَالنَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- قَاعِدٌ. قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ : فَدَخَلْتُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ فَقُلْتُ لَهُ : أَلاَ أَعْرِضُ عَلَيْكَ مَا حَدَّثَتْنِى عَائِشَةُ عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-؟ فَقَالَ : هَاتِ. فَعَرَضْتُ حَدِيثَهَا عَلَيْهِ ، فَمَا أَنْكَرَ مِنْهُ شَيْئاً غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ : أَسَمَّتْ لَكَ الرَّجُلَ الَّذِى كَانَ مَعَ الْعَبَّاسِ؟ قُلْتُ : لاَ. فَقَالَ : هُوَ عَلِىٌّ بُن أبي طالب

Öneri Formu Hadis Id, No: 39981, DM001292 Hadis: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا زَائِدَةُ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ أَبِى عَائِشَةَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : دَخَلْتُ عَلَى عَائِشَةَ فَقُلْتُ لَهَا : أَلاَ تُحَدِّثِينِى عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-. فَقَالَتْ : بَلَى ، ثَقُلَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». قُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ :« ضَعُوا لِى مَاءً فِى الْمِخْضَبِ ». قَالَتْ : فَفَعَلْنَا فَاغْتَسَلَ ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ ، فَأُغْمِىَ عَلَيْهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». فَقُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ :« ضَعُوا لِى مَاءً فِى الْمِخْضَبِ ». فَفَعَلْنَا ثُمَّ ذَهَبَ لِيَنُوءَ ، فَأُغْمِىَ عَلَيْهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ :« أَصَلَّى النَّاسُ؟ ». فَقُلْنَا : لاَ ، هُمْ يَنْتَظِرُونَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَتْ وَالنَّاسُ عُكُوفٌ فِى الْمَسْجِدِ يَنْتَظِرُونَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لِصَلاَةِ الْعِشَاءِ الآخِرَةِ - قَالَتْ - فَأَرْسَلَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- إِلَى أَبِى بَكْرٍ بِأَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ - قَالَتْ - فَأَتَاهُ الرَّسُولُ فَقَالَ : إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَأْمُرُكَ أَنْ تُصَلِّىَ بِالنَّاسِ. فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ ، وَكَانَ رَجُلاً رَقِيقاً : يَا عُمَرُ صَلِّ بِالنَّاسِ. فَقَالَ لَهُ عُمَرُ : أَنْتَ أَحَقُّ بِذَلِكَ. قَالَتْ : فَصَلَّى بِهِمْ أَبُو بَكْرٍ تِلْكَ الأَيَّامَ. قَالَتْ : ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَجَدَ مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ بَيْنَ رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا الْعَبَّاسُ لِصَلاَةِ الظُّهْرِ ، وَأَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِالنَّاسِ ، فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- أَنْ لاَ يَتَأَخَّرَ ، وَقَالَ لَهُمَا :« أَجْلِسَانِى إِلَى جَنْبِهِ ». فَأَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ - قَالَتْ - فَجَعَلَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى وَهُوَ قَائِمٌ بِصَلاَةِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ وَالنَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- قَاعِدٌ. قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ : فَدَخَلْتُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ فَقُلْتُ لَهُ : أَلاَ أَعْرِضُ عَلَيْكَ مَا حَدَّثَتْنِى عَائِشَةُ عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-؟ فَقَالَ : هَاتِ. فَعَرَضْتُ حَدِيثَهَا عَلَيْهِ ، فَمَا أَنْكَرَ مِنْهُ شَيْئاً غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ : أَسَمَّتْ لَكَ الرَّجُلَ الَّذِى كَانَ مَعَ الْعَبَّاسِ؟ قُلْتُ : لاَ. فَقَالَ : هُوَ عَلِىٌّ بُن أبي طالب Tercemesi: Bize Ahmed b. Yunus, ona Zâide, ona Musa b. Ebu Âişe, ona Ubeydullah b. Ebu Abdullah rivayetle dedi ki: Âişe’nin (r.anha) huzuruna girdim. Ona: -Rasulullah’ın (sav) hastalığından bana söz eder misin, dedim. O: -Elbette, dedi (ve şöyle devam etti): Rasulullah (sav) ağırlaşınca insanlara namaz kıldıran oldu mu, diye sordu. Biz hayır, seni bekliyorlar Ey Allah’ın Rasulü dedik. O: -Leğende bana su koyun, buyurdu. (Âişe ) dedi ki: Biz de onun dediğini yaptık. Yıkandı sonra ayağa kalkmak isteyince bayıldı, sonra bir daha ayıldı ve: -İnsanlara namaz kıldıran oldu mu, buyurdu. Biz: -Hayır, onlar seni bekliyorlar Ey Allah’ın Rasulü, dedik. O: -Leğende bana su koyun, buyurdu. Biz de onun dediğini yaptık, sonra ayağa kalkmak isteyince yine bayıldı, sonra yine ayılarak: -İnsanlara namaz kıldıran oldu mu, buyurdu. Biz: -Hayır, onlar seni bekliyorlar, Ey Allah’ın Rasulü, dedik. (Âişe) dedi ki: -İnsanlar da mescidde oturmuş Rasulullah’ı (sav) yatsı namazını kıldırsın diye bekliyorlardı. (Devamla) dedi ki: Rasulullah (sav) Ebu Bekir’e cemaate namaz kıldır diye haber gönderdi. (Âişe) dedi ki: Haberci Ebubekir’e giderek: -Rasulullah (sav) sana insanlara namaz kıldırmanı emrediyor, dedi. Ebu Bekir: -ki pek ince kalpli birisiydi-: -Ey Ömer, sen cemaate namaz kıldır dedi. Ömer ona: -Sen bunu daha çok hak edersin, dedi. (Âişe) dedi ki: -O günler, Ebu Bekir cemaate namaz kıldırdı. (Devamla) dedi ki: Sonra Rasulullah (sav) kendisinde bir iyileşme görünce birisi Abbas olan iki adam arasında öğlen namazı için çıktı. Ebu Bekir o sırada namaz kıldırmakta idi. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istediyse de Nebi (sav) ona geri çekilmemesini emretti ve (kendisini dışarı çıkartan) o iki kişiye: -Beni onun yan tarafına oturdunuz, buyurdu. Onlar da onu, Ebu Bekir’in (r.a) yan tarafına oturttular. (Âişe) dedi ki: -Ebu Bekir ayakta olduğu halde Nebi’ye (sav) uyarak namazını kılarken cemaat de Ebu Bekir’in (r.a) namazına uyarak namaz kılıyorlardı. Nebi (sav) da oturuyordu. Ubeydullah dedi ki: -Abdullah b. Abbas’ın huzuruna girdim ve ona: Ben sana Âişe’nin (r.anhâ) Rasulullah’ın (sav) hastalığına dair bana anlattıklarını sana da anlatayım mı, dedim. O: -Anlat dedi. Ona Âişe’nin anlattıklarını anlatınca o, anlattıklarımdan hiçbir şeye itiraz etmedi, sadece: -Peki, sana Abbas ile birlikte olan o adamın adını da verdi mi, dedi. Ben: Hayır dedim. O: -O kişi Ali b. Ebu Talib’dir, dedi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Salât 44, 2/799 Senetler: 1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Abdullah Ubeydullah b. Abdullah el-Hüzeli (Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud b. Gâfil)
3. Musa b. Ebu Aişe el-Hemdânî (Musa b. Ebu Aişe)
4. Zâide b. Kudame es-Sekafî (Zâide b. Kudame)
5. Ebu Abdullah Ahmed b. Yunus et-Temimî (Ahmed b. Abdullah b. Yunus b. Abdullah b. Kays)
Konular: Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
İbadet, Namaz
KTB, NAMAZ,

39981 DM001292 Darimi, Salat, 44

Dârimî Sünen-i Dârimî Salât 44, 2/799

Senedi ve Konuları

1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)

2. Ebu Abdullah Ubeydullah b. Abdullah el-Hüzeli (Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud b. Gâfil)

3. Musa b. Ebu Aişe el-Hemdânî (Musa b. Ebu Aişe)

4. Zâide b. Kudame es-Sekafî (Zâide b. Kudame)

5. Ebu Abdullah Ahmed b. Yunus et-Temimî (Ahmed b. Abdullah b. Yunus b. Abdullah b. Kays)

وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ الْحُصَيْنِ عَنِ ابْنِ يَرْبُوعٍ الْمَخْزُومِىِّ أَنَّهُ قَالَ سَمِعْتُ زَيْدَ بْنَ ثَابِتٍ يَقُولُ الصَّلاَةُ الْوُسْطَى صَلاَةُ الظُّهْرِ .

Öneri Formu

35174 MU000317 Muvatta, Salâtu'l-Cemaa , 8

İmam Mâlik Muvatta' Salatu'l-cemaa 317, 1/47

Senedi ve Konuları

وَحَدَّثَنَاهُ قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ أَبِى حَازِمٍ وَيَعْقُوبُ - يَعْنِى ابْنَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْقَارِىَّ - كِلاَهُمَا عَنْ أَبِى حَازِمٍ بِهَذَا الإِسْنَادِ [عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَعْجَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ ] . مِثْلَهُ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَدْرٍ وَقَالَ « فِى شِعْبَةٍ مِنْ هَذِهِ الشِّعَابِ » . خِلاَفَ رِوَايَةِ يَحْيَى [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] .

Öneri Formu Hadis Id, No: 281329, M004890-2 Hadis: وَحَدَّثَنَاهُ قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ أَبِى حَازِمٍ وَيَعْقُوبُ - يَعْنِى ابْنَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْقَارِىَّ - كِلاَهُمَا عَنْ أَبِى حَازِمٍ بِهَذَا الإِسْنَادِ [عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَعْجَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ ] . مِثْلَهُ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَدْرٍ وَقَالَ « فِى شِعْبَةٍ مِنْ هَذِهِ الشِّعَابِ » . خِلاَفَ رِوَايَةِ يَحْيَى [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] . Tercemesi: Bize Kuteybe b. Said, ona Abdülaziz b. Ebu Hâzim ve Yakub –yani İbn Abdurrahman el-Kârî, onlara Ebu Hâzim bu isnad ile hadisi rivayet etmiştir: [ona babası, ona Ba‘ce, ona Ebu Hureyre] aynısını rivayet etmiştir. [“İnsanların en hayırlı geçim yollarından birisi de şudur: Bir adam Allah yolunda atının dizginlerini tutmuş ve ne zaman korkutucu bir feryat ya da ürkütücü bir ses duyarsa onun sırtı üzerinde öldürmeyi ya da ölümü ihtimal bulunan yerlerde arayarak uçarcasına uçan kimsenin yaptığı yahut da, bu dağlardan herhangi birisinin tepesinde ya da bu vadilerden herhangi birisinin iç tarafında birkaç koyunu ile birlikte bulunan, namazı dosdoğru kılıp, zekâtını veren, ölüm gelip kendisini buluncaya kadar Rabbine ibadet eden ve insanlara hayırdan/iyilikten başka bir şey yapmayan kimsedir.”] Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Müslim, Sahîh-i Müslim, İmâre 4890, /807 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)
3. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)
4. Ebu Temmam Abdülaziz b. Ebu Hâzım el-Mahzûmî (Abdülaziz b. Seleme b. Dinar)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular: İbadet, Namaz
KTB, CİHAD
KTB, NAMAZ,
Zekat, Sadaka, Fitre

281329 M004890-2 Müslim, İmare, 126

Müslim Sahîh-i Müslim İmâre 4890, /807

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)

3. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)

4. Ebu Temmam Abdülaziz b. Ebu Hâzım el-Mahzûmî (Abdülaziz b. Seleme b. Dinar)

5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالُوا حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَى حَدِيثِ أَبِى حَازِمٍ عَنْ بَعْجَةَ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ « فِى شِعْبٍ مِنَ الشِّعَابِ » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 281330, M004891-2 Hadis: وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالُوا حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَى حَدِيثِ أَبِى حَازِمٍ عَنْ بَعْجَةَ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ « فِى شِعْبٍ مِنَ الشِّعَابِ » . Tercemesi: Bize bunu Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, Züheyr b. Harb ve Ebu Kureyb de şöyle diyerek rivayet etmişlerdir: Bize Veki‘, ona Usame b. Zeyd, ona Ba‘ce b. Abdullah el-Cüheni, ona Ebu Hureyre Nebi’den (sav) Ebu Hazim’in, Ba‘ce’den rivayet ettiği hadis ile aynı manada rivayet etmiştir: [“İnsanların en hayırlı geçim yollarından birisi de şudur: Bir adam Allah yolunda atının dizginlerini tutmuş ve ne zaman korkutucu bir feryat ya da ürkütücü bir ses duyarsa onun sırtı üzerinde öldürmeyi ya da ölümü ihtimal bulunan yerlerde arayarak uçarcasına uçan kimsenin yaptığı yahut da, bu dağlardan herhangi birisinin tepesinde ya da bu vadilerden herhangi birisinin iç tarafında birkaç koyunu ile birlikte bulunan, namazı dosdoğru kılıp, zekâtını veren, ölüm gelip kendisini buluncaya kadar Rabbine ibadet eden ve insanlara hayırdan/iyilikten başka bir şey yapmayan kimsedir.”] Yine dedi ki: “Dağ yollarından herhangi birisinde.” Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Müslim, Sahîh-i Müslim, İmâre 4891, /808 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)
3. Ebu Zeyd Üsame b. Zeyd el-Leysî (Üsame b. Zeyd)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Hayseme Züheyr b. Harb el-Haraşî (Züheyr b. Harb b. Eştâl)
Konular: İbadet, Namaz
KTB, CİHAD
KTB, NAMAZ,

281330 M004891-2 Müslim, İmare, 127

Müslim Sahîh-i Müslim İmâre 4891, /808

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)

3. Ebu Zeyd Üsame b. Zeyd el-Leysî (Üsame b. Zeyd)

4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)

5. Ebu Hayseme Züheyr b. Harb el-Haraşî (Züheyr b. Harb b. Eştâl)

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالُوا حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَى حَدِيثِ أَبِى حَازِمٍ عَنْ بَعْجَةَ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ « فِى شِعْبٍ مِنَ الشِّعَابِ » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 281331, M004891-3 Hadis: وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالُوا حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ بَعْجَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَى حَدِيثِ أَبِى حَازِمٍ عَنْ بَعْجَةَ [« مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ لَهُمْ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِى سَبِيلِ اللَّهِ يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِى الْقَتْلَ وَالْمَوْتَ مَظَانَّهُ أَوْ رَجُلٌ فِى غُنَيْمَةٍ فِى رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤْتِى الزَّكَاةَ وَيَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْيَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِى خَيْرٍ » ] وَقَالَ « فِى شِعْبٍ مِنَ الشِّعَابِ » . Tercemesi: Bize bunu Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, Züheyr b. Harb ve Ebu Kureyb de şöyle diyerek rivayet etmişlerdir: Bize Veki‘, ona Usame b. Zeyd, ona Ba‘ce b. Abdullah el-Cüheni, ona Ebu Hureyre Nebi’den (sav) Ebu Hazim’in, Ba‘ce’den rivayet ettiği hadis ile aynı manada rivayet etmiştir: [“İnsanların en hayırlı geçim yollarından birisi de şudur: Bir adam Allah yolunda atının dizginlerini tutmuş ve ne zaman korkutucu bir feryat ya da ürkütücü bir ses duyarsa onun sırtı üzerinde öldürmeyi ya da ölümü ihtimal bulunan yerlerde arayarak uçarcasına uçan kimsenin yaptığı yahut da, bu dağlardan herhangi birisinin tepesinde ya da bu vadilerden herhangi birisinin iç tarafında birkaç koyunu ile birlikte bulunan, namazı dosdoğru kılıp, zekâtını veren, ölüm gelip kendisini buluncaya kadar Rabbine ibadet eden ve insanlara hayırdan/iyilikten başka bir şey yapmayan kimsedir.”] Yine dedi ki: “Dağ yollarından herhangi birisinde.” Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Müslim, Sahîh-i Müslim, İmâre 4891, /808 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)
3. Ebu Zeyd Üsame b. Zeyd el-Leysî (Üsame b. Zeyd)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular: İbadet, Namaz
KTB, CİHAD
KTB, NAMAZ,

281331 M004891-3 Müslim, İmare, 127

Müslim Sahîh-i Müslim İmâre 4891, /808

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Ba'ce b. Abdullah el-Cühenî (Ba'ce b. Abdullah b. Bedr)

3. Ebu Zeyd Üsame b. Zeyd el-Leysî (Üsame b. Zeyd)

4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)

5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)

عبد الرزاق عن مالك عن يحيى بن سعيد قال : رأيت أنس بن مالك في سفر وهو يصلي على حمار وهو متوجه إلى غير القبلة ، يركع ويسجد إيماء برأسه ، من غير أن يضع وجهه على شئ.

Öneri Formu

94254 MA004523 Musannef-i Abdurrezzak, II, 576

Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Salât 4523, 2/576

Senedi ve Konuları

أَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ بْنُ الْفَضْلِ الْقَطَّانُ بِبَغْدَادَ أَخْبَرَنَا عَبَدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ سُفْيَانَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ أَخْبَرَنِى أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ مَعْبَدِ بْنِ أَبِى قَتَادَةَ : أَنَّ الْبَرَاءَ بْنَ مَعْرُورٍ كَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَكَانَ أَحَدَ السَّبْعِينَ النُّقَبَاءَ فَقَدِمَ الْمَدِينَةَ قَبْلَ أَنْ يُهَاجِرَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَجَعَلَ يُصَلِّى نَحْوَ الْقِبْلَةِ فَلَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ أَوْصَى بِثُلُثِ مَالِهِ لِرَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَضَعُهُ حَيْثُ شَاءَ وَقَالَ : وَجِّهُونِى فِى قَبْرِى نَحْوَ الْقِبْلَةِ فَقَدِمَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- بَعْدَ سَنَةٍ فَصَلَّى عَلَيْهِ هُوَ وَأَصْحَابُهُ وَرَدَّ ثُلُثَ مِيرَاثِهِ عَلَى وَلَدِهِ. كَذَا وَجَدْتُهُ فِى كِتَابِى وَالصَّوَابُ بَعْدَ شَهْرٍ وَاللَّهُ أَعْلَمُ وَهَذَا مُرْسَلٌ. وَقَدْ رُوِّينَاهُ فِى هَذَا الْكِتَابِ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ الدَّرَاوَرْدِىِّ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِيهِ مَوْصُولاً دُونَ التَّأْقِيتِ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 143864, BS007104 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ بْنُ الْفَضْلِ الْقَطَّانُ بِبَغْدَادَ أَخْبَرَنَا عَبَدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ سُفْيَانَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ أَخْبَرَنِى أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ مَعْبَدِ بْنِ أَبِى قَتَادَةَ : أَنَّ الْبَرَاءَ بْنَ مَعْرُورٍ كَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَكَانَ أَحَدَ السَّبْعِينَ النُّقَبَاءَ فَقَدِمَ الْمَدِينَةَ قَبْلَ أَنْ يُهَاجِرَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَجَعَلَ يُصَلِّى نَحْوَ الْقِبْلَةِ فَلَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ أَوْصَى بِثُلُثِ مَالِهِ لِرَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَضَعُهُ حَيْثُ شَاءَ وَقَالَ : وَجِّهُونِى فِى قَبْرِى نَحْوَ الْقِبْلَةِ فَقَدِمَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- بَعْدَ سَنَةٍ فَصَلَّى عَلَيْهِ هُوَ وَأَصْحَابُهُ وَرَدَّ ثُلُثَ مِيرَاثِهِ عَلَى وَلَدِهِ. كَذَا وَجَدْتُهُ فِى كِتَابِى وَالصَّوَابُ بَعْدَ شَهْرٍ وَاللَّهُ أَعْلَمُ وَهَذَا مُرْسَلٌ. وَقَدْ رُوِّينَاهُ فِى هَذَا الْكِتَابِ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ الدَّرَاوَرْدِىِّ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِيهِ مَوْصُولاً دُونَ التَّأْقِيتِ. Tercemesi: Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Beyhakî, Sünen-i Kebir, Cenâiz 7104, 7/423 Senetler: 1. Ebu Muhammed b. Ma'bed b. Ebu Katade (Ebu Muhammed b. Ma'bed b. Ebu Katade)
2. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
3. Haccac b. Ebu Meni' er-Rusafi (Haccac b. Yusuf b. Ubeydullah b. Ebu Ziyad)
4. Ebu Yusuf Yakub b. Süfyan el-Fesevî (Yakub b. Süfyan b. Cüvan)
5. Ebu Muhammed Abdullah b. Cafer en-Nahvî (Abdullah b. Cafer b. Dürüstuye)
6. ُُEbu Hüseyin Muhammed b. Hüseyin el-Mettusî (Muhammed b. Hüseyin b. Muhammed Fadl b. Yakub)
Konular: Cenaze namazı, definden sonra
Cenaze namazı, kabirdekine/kabir üzerine
Cenaze, definde mevtayı kıbleye doğru çevirmek
Hz. Peygamber, cömertliği
KTB, KIBLE
KTB, NAMAZ,
Siyer, Hicret
Vasiyet
Vasiyet, İslam'ın ilk zamanlarında

143864 BS007104 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, IV, 79

Beyhakî Sünen-i Kebir Cenâiz 7104, 7/423

Senedi ve Konuları

1. Ebu Muhammed b. Ma'bed b. Ebu Katade (Ebu Muhammed b. Ma'bed b. Ebu Katade)

2. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)

3. Haccac b. Ebu Meni' er-Rusafi (Haccac b. Yusuf b. Ubeydullah b. Ebu Ziyad)

4. Ebu Yusuf Yakub b. Süfyan el-Fesevî (Yakub b. Süfyan b. Cüvan)

5. Ebu Muhammed Abdullah b. Cafer en-Nahvî (Abdullah b. Cafer b. Dürüstuye)

6. ُُEbu Hüseyin Muhammed b. Hüseyin el-Mettusî (Muhammed b. Hüseyin b. Muhammed Fadl b. Yakub)

Gelişmiş Arama

عبد الرزاق عن مالك عن يحيى بن سعيد قال : رأيت أنس بن مالك في سفر وهو يصلي على حمار وهو متوجه إلى غير القبلة ، يركع ويسجد إيماء برأسه ، من غير أن يضع وجهه على شئ.