حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ يَعْنِى ابْنَ سُلَيْمَانَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ جَمِيعًا عَنْ أَيُّوبَ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ بِمَعْنَاهُ وَلَمْ يَرْفَعَاهُ زَادَ "وَإِذَا وَلَغَ الْهِرُّ غُسِلَ مَرَّةً."

Bize Müsedded, ona Mu'temir (b. Süleyman); (T) Bize Muhammed b. Ubeyd, ona Hammad b. Zeyd, onlara Eyyub, ona Muhammed, ona da Ebu Hureyre bir önceki hadisin manasında olan bir rivayeti Hz. Peygamber'e nispet etmeksizin (mevkuf olarak) nakletmiştir. Hadise "kedinin yaladığı kap bir kere yıkanır" ifadesini eklemiştir.

Açıklama: İlgili rivayet için bk. D000071.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 37, /26

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى رَزِينٍ وَأَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِذَا قَامَ أَحَدُكُمْ مِنَ اللَّيْلِ فَلاَ يَغْمِسْ يَدَهُ فِى الإِنَاءِ حَتَّى يَغْسِلَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَإِنَّهُ لاَ يَدْرِى أَيْنَ بَاتَتْ يَدُهُ."

Bize Müsedded, ona Ebu Muaviye, ona el-A'meş, ona Ebu Razîn, ve Ebu Salih, onlara Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: "Biriniz gece uykusundan kalktığında, elini üç kere yıkamadan su kabına daldırmasın. Çünkü kişi, elinin nerede gecelediğini bilemez."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 49, /31

حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْفَرَاهِيدِىُّ حَدَّثَنَا هِشَامٌ وَشُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "إِذَا قَعَدَ بَيْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ وَأَلْزَقَ الْخِتَانَ بِالْخِتَانِ فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ."

Bize Müslim b. İbrahim el-Ferahidi, ona Hişam ve Şube, onlara Katade, ona Hasan, ona Ebu Râfi', ona Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini nakletmiştir: "Erkek, kadının dört dalı (kollan ve bacakları) arasına oturur, (erkek) sünnet mahallini, (kadının) sünnet mahalline bitiştirirse (boşalma olsun veya olmasın) gusül vacip olur."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 84, /56

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى وَبِشْرٌ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ بَكْرٍ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ: لَقِيَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى طَرِيقٍ مِنْ طُرُقِ الْمَدِينَةِ وَأَنَا جُنُبٌ فَاخْتَنَسْتُ فَذَهَبْتُ فَاغْتَسَلْتُ ثُمَّ جِئْتُ فَقَالَ: "أَيْنَ كُنْتَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ." قَالَ قُلْتُ إِنِّى كُنْتُ جُنُبًا فَكَرِهْتُ أَنْ أُجَالِسَكَ عَلَى غَيْرِ طَهَارَةٍ. فَقَالَ: "سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّ الْمُسْلِمَ لاَ يَنْجُسُ." [وَقَالَ فِى حَدِيثِ بِشْرٍ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ حَدَّثَنِى بَكْرٌ.]

Bize Müsedded, ona Yahya b. Bişr, onlara Humeyd, ona Bekir, ona Ebu Râfi', ona Ebu Hureyre şöyle demiştir: Hz. Peygamber, ben cünüpken Medine'de benimle karşılaştı. (Ondan) Saklandım ve gidip yıkanıp geri geldim. Hz. Peygamber, "nerede kaldın ey Ebu Hureyre!" diye sorduğunda, ben cünüptüm, temizlenmeden seninle oturmayı doğru bulmadım dedim. Bunun üzerine O, "Sübbanallah. Müslüman necis olmaz" buyurdu. [Ebû Davud şöyle dedi: Bişr kendi rivayetinde, hadisi, Humeyd ve Bekir'den tahdisen aldığını gösteren -haddesenî- tabirini kullandı.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 92, /59

حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا الزُّبَيْدِىُّ ح وَحَدَّثَنَا عَيَّاشُ بْنُ الأَزْرَقِ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ يُونُسَ ح وَحَدَّثَنَا مَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ خَالِدٍ - إِمَامُ مَسْجِدِ صَنْعَاءَ - حَدَّثَنَا رَبَاحٌ عَنْ مَعْمَرٍ ح وَحَدَّثَنَا مُؤَمَّلُ بْنُ الْفَضْلِ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ كُلُّهُمْ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ "أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَصَفَّ النَّاسُ صُفُوفَهُمْ فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى إِذَا قَامَ فِى مَقَامِهِ ذَكَرَ أَنَّهُ لَمْ يَغْتَسِلْ فَقَالَ لِلنَّاسِ مَكَانَكُمْ. ثُمَّ رَجَعَ إِلَى بَيْتِهِ فَخَرَجَ عَلَيْنَا يَنْطُفُ رَأْسُهُ وَقَدِ اغْتَسَلَ وَنَحْنُ صُفُوفٌ." [وَهَذَا لَفْظُ ابْنِ حَرْبٍ وَقَالَ عَيَّاشٌ فِى حَدِيثِهِ فَلَمْ نَزَلْ قِيَامًا نَنْتَظِرُهُ حَتَّى خَرَجَ عَلَيْنَا وَقَدِ اغْتَسَلَ.]

Bize Amr b. Osman, ona Muhammed b. Harb, ona ez-Zübeydi; (T) Bize Ayyaş b. Ezrak, ona İbn Vehb, ona Yunus; (T) Bize Mahled b. Halid, ona İbrahim b. Halid -Mescid-i San'a imamıdır-, ona Rabah, ona Mamer; (T) Bize Müemmel b. Fadl, ona Velid, ona Evzaî, bunların hepsine Zührî, ona Ebu Seleme, ona Ebu Hureyre şöyle demiştir: "Namaz için kamet getirilmiş ve cemaat saflardaki yerini almıştı. Rasulullah (sav) geldi. Mihrapta dururken gusletmediğini hatırlayıp, cemaate yerinizden ayrılmayın diye buyurdu ve evine gitti. Biz, saflarda beklerken, yıkanmış olarak, başından su damlar bir halde geldi." [Hadisin bu kısmının lafızları, İbn Harb'a aittir. Ayyaş, rivayetinde: Biz yıkanıp yanımıza gelinceye kadar ayakta beklemeye devam ettik, demiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 94, /60

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى رَزِينٍ وَأَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِذَا قَامَ أَحَدُكُمْ مِنَ اللَّيْلِ فَلاَ يَغْمِسْ يَدَهُ فِى الإِنَاءِ حَتَّى يَغْسِلَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَإِنَّهُ لاَ يَدْرِى أَيْنَ بَاتَتْ يَدُهُ."

Bize Müsedded, ona Ebu Muaviye, ona el-A'meş, ona Ebu Razîn, ve Ebu Salih, onlara Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: "Biriniz gece uykusundan kalktığında, elini üç kere yıkamadan su kabına daldırmasın. Çünkü kişi, elinin nerede gecelediğini bilemez."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 49, /31

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ يَعْنِى ابْنَ سُلَيْمَانَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ جَمِيعًا عَنْ أَيُّوبَ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ بِمَعْنَاهُ وَلَمْ يَرْفَعَاهُ زَادَ "وَإِذَا وَلَغَ الْهِرُّ غُسِلَ مَرَّةً."

Açıklama: İlgili rivayet için bk. D000071.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 37, /26

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ وَمُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ الْمُرَادِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِى مَرْيَمَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: "إِذَا اسْتَيْقَظَ أَحَدُكُمْ مِنْ نَوْمِهِ فَلاَ يُدْخِلْ يَدَهُ فِى الإِنَاءِ حَتَّى يَغْسِلَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لاَ يَدْرِى أَيْنَ بَاتَتْ يَدُهُ أَوْ أَيْنَ كَانَتْ تَطُوفُ يَدُهُ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 49, /32

حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْفَرَاهِيدِىُّ حَدَّثَنَا هِشَامٌ وَشُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "إِذَا قَعَدَ بَيْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ وَأَلْزَقَ الْخِتَانَ بِالْخِتَانِ فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 84, /56

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى وَبِشْرٌ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ بَكْرٍ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ: لَقِيَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى طَرِيقٍ مِنْ طُرُقِ الْمَدِينَةِ وَأَنَا جُنُبٌ فَاخْتَنَسْتُ فَذَهَبْتُ فَاغْتَسَلْتُ ثُمَّ جِئْتُ فَقَالَ: "أَيْنَ كُنْتَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ." قَالَ قُلْتُ إِنِّى كُنْتُ جُنُبًا فَكَرِهْتُ أَنْ أُجَالِسَكَ عَلَى غَيْرِ طَهَارَةٍ. فَقَالَ: "سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّ الْمُسْلِمَ لاَ يَنْجُسُ." [وَقَالَ فِى حَدِيثِ بِشْرٍ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ حَدَّثَنِى بَكْرٌ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 92, /59