149 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Abdullah b. Abdurrahman ed-Dârimî, ona Haccâc b. Minhâl, ona Hammâd (b. Seleme), ona Eyyüb (es-Sahtiyanî); (T) Bize Yahya b. Halef, ona Abdula'lâ (b. Abdüla'lâ b. Muhammed), ona Muhammed b. İshak, onlara Nâfi, ona da (Abdullah) b. Ömer adakla ilgili şu hadisi rivayet etmiştir: "Ömer b. Hattâb, Rasulullah'a (sav) Taif'ten döndükten sonra Ci'râne mevkiinde iken şöyle bir soru sordu: 'Yâ Rasulallah! Cahiliye dönemindeyken Mescid-i Haram'da bir gün itikâfa girmeyi adamıştım. Bu konuda ne dersin?' Rasulullah (sav) da 'Git ve bir gün itikâfa gir' buyurdu. İbn Ömer'in ifade ettiğine göre, Rasulullah (sav), Ömer b. Hattab'a ganimetlerin devlet bütçesine ayrılan beşte bir kısmından bir cariye vermişti. Daha sonra Rasulullah (sav) insanların kölelerini azad edince, Ömer b. Hattâb, kölelerin 'Rasulullah (sav) bizi azad etti' diyen seslerini duydu ve 'Ne oluyor?' diye sordu. Yanındakiler 'Rasulullah (sav), insanların kölelerini azad etti' dediler. Bunun üzerine Ömer, oğlu Abdullah'a 'Abdullah! Bana ganimetten verilen cariyeye git ve onu azad et' dedi. Hem Eyyüb es-Sahtiyanî'nin hem de Muhammed b. İshak'ın rivayet ettiği hadiste Ömer b. Hattab'ın bir günlüğüne itikafa girdiğinden söz edilmektedir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Mâlik, ona İbn Şihâb, ona Urve, ona Amre (bt. Abdurrahman), ona da Âişe (r.anha) şöyle rivayet etmiştir: "Peygamber (sav) itikafa girdiğinde (itikaf mahallinden çıkmadan) başını bana yaklaştırır, ben de (saçlarını) tarardım. Nebî (sav) insani ihtiyacını giderme dışında hiçbir şey için eve girmezdi."
Bize Ahmed b. Abde ed-Dabbî, ona Hammâd b. Zeyd, ona Eyyûb (es-Sahtiyânî), ona da (Ebu Abdullah) Nâfi'in rivayet ettiğine göre; İbn Ömer'in yanında Rasulullah'ın (sav) Cirâne'de (ihrama girerek) umre yaptığından söz edilmişti. İbn Ömer ise Rasulullah'ın (sav) Ci'râne'de (ihrama girerek) umre yapmadığını söyledi. Yine İbn Ömer, Ömer (b. Hattâb)'ın cahiliye dönemindeyken bir gece itikafa girmeyi adadığını belirtti. Daha sonra Hammâd b. Zeyd, Cerîr b. Hâzim ve Ma'mer'in Eyyüb (es-Sahtiyanî)'den rivayet ettiği hadisin benzeri olarak şöyle nakletti: "Ömer b. Hattâb, Taif'ten döndükten sonra Rasulullah'a (sav) Ci'râne mevkiinde iken şöyle bir soru sordu: 'Yâ Rasulallah! Cahiliye dönemindeyken Mescid-i Haram'da bir gün itikâfa girmeyi adamıştım. Bu konuda ne buyurursun?' Rasulullah (sav) "Git ve bir günlüğüne itikafa gir' buyurdu. İbn Ömer'in ifade ettiğine göre Rasulullah (sav), Ömer b. Hattâb'a ganimetlerin devlet bütçesine ayrılan beşte birlik kısmından bir cariye vermişti. Rasulullah (sav) insanlarını kölelerini azad edince, Ömer b. Hattab, kölelerin 'Rasulullah (sav) bizi azad etti' diyen seslerini duydu ve 'Ne oluyor?' diye sordu. Oradakiler 'Rasulullah (sav) insanların kölelerini azad etti' dediklerinde, oğlu Abdullah'a 'Bana ganimetten verilen cariyeye git ve onu azad et' dedi."
Bize Kuteybe b. Said, ona Leys (T); Bize Muhammed b. Rumh, ona Leys, ona İbn Şihab, ona Urve ve Amre bt. Abdurrahman, ona da Peygamber'in (sav) eşi Âişe şöyle rivayet etmiştir: "Ben (itikafta iken) ihtiyaç için eve girerdim. Evde hasta olurdu da ben onun halini (yanına girmeden) ancak geçerken sorardım. Rasulullah (sav) mescitte (itikafta) iken başını bana uzatır, ben de saçını tarardım. Rasulullah (sav) itikafta iken eve ancak bir ihtiyacı olduğunda girerdi." [İbn Rumh, '...onlar itikafta iken' şeklinde rivayet etmiştir.]
Bize Muhammed b. Hâtim, ona Behz, ona Vüheyb, ona Musa b. Ukbe, ona Ebu Nadr, ona da Büsr b. Said, Zeyd b. Sâbit'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Nebi (sav), mescidin içinde kendisi için hasırdan bir odacık yapmıştı. Rasulullah (sav) orada birkaç gece namaz kıldı. Sonunda etrafına başkaları da toplandı..." [Râvi hadisi (diğer rivayetle) yakın manaya gelecek şekilde nakletmiş, ancak hadisin sonuna şöyle bir ilavede bulunmuştur: 'Şayet size farz kılınsaydı, onu yerine getirmezdiniz.']
Bize Kuteybe b. Said, ona Bekir b. Mudar, ona İbn Hâd, ona Muhammed b. İbrahim, ona Ebu Seleme b. Abdurrahman, ona da Ebu Said el-Hudrî şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav), ramazan ayının ortasındaki on günde itikâfa girer, yirmi gün geçip yirmi birinci gün geldiğinde evine döner, onunla itikâfa girenler de evlerine dönerdi. Sonraki (senelerden birinde) Hz. Peygamber (sav), itikâftan evine döndüğü yirminci gecede, (evine dönmeyip) mescitte kaldı ve insanlara hutbe verdi. Onlara Allah'ın dilediği bazı şeyleri emredip ardından şöyle buyurdu: 'Ben bu ortadaki on günde itikâfa giriyordum. Sonra bana bu son on günde itikâfa girmem ilham olundu. Benimle itikâfa girenler, itikâf mahallinde kalsınlar. Ben kadir gecesinin hangi güne denk geldiğini rüyamda gördüm, ancak o bana unutturuldu. Artık onu son on günün tekli gecelerinde arayın! Ayrıca rüyamda su ve toprak içerisinde secde ettiğimi de gördüm." Ebu Said el-Hudrî şöyle demiştir: Yirmi birinci gecede (mescidde) yağmura tutulduk. Mescidin çatısından Rasulullah'ın namaz kıldığı yere doğru yağmur suları sızmıştı. Ben Hz. Peygamber'e (sav) baktım, sabah namazında selam verdiğinde yüzünde çamur ve su lekesi vardı.
Bize İbn Ebu Ömer, ona Abdülaziz ed-Derâverdî, ona Yezid, ona Muhammed b. İbrahim, ona da Ebu Seleme b. Abdurrahman, Ebu Said el-Hudrî'nin (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) ramazan ayının ortasındaki on günde itikâfa girerdi." [Sonra (ravi) hadisi benzer bir şekilde nakletmiştir. Ancak, (önceki hadisten farklı olarak) hadisi 'İtikâf mahallinde dursun' ve 'Alnı çamur ve suya bulanmıştı' şeklinde rivayet etmiştir.]
Bize Muhammad b. Abdula'lâ, ona Mu'temir, ona Umâre b. Ğaziyye el-Ensârî, ona Muhammed b. İbrahim, ona da Ebu Seleme, Ebu Said el-Hudrî'nin (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) ramazan ayının ilk on gününde itikâfa girmişti. Sonra ortasındaki on günde de kapısında hasır olan bir Türk çadırında itikâfa girdi. Nebî (sav) hasırı eliyle alıp onu çadırın kenarına koydu. Ardından başını çıkarıp insanlara bir şeyler söyledi. İnsanlar ona yaklaşınca da şöyle buyurdu: 'Ben kadir gecesini aramak için ilk on gün itikâfa girmiştim. Ardından ramazanın ortasındaki on günde de itikâfta kaldım. Daha sonra bana melek gelip kadir gecesinin son on günde olduğunu söyledi. Artık sizden itikâfa (son on günde de) girmek isteyen girsin.' İnsanlar da onunla (sav) beraber itikâfa devam ettiler. Sonra Hz. Peygamber (sav) 'Bana kadir gecesinin tekli bir gecede olduğu ve o gecenin sabahında çamur ve su içinde secde ettiğim gösterildi' buyurdu. Yirmi birinci gün olduğunda Hz. Peygamber (sav) sabah namazını kıldırmak için kalktı. Derken yağmur başladı ve mescidi su bastı. Ben mescidin su ve çamur olduğunu gördüm. Nebî (sav) sabah namazını kılınca, alnında ve burnunun ucunda çamur olduğu halde namazgahından çıktı. İşte o gün, ramazan ayının son on günündeki yirmi birinci günün gecesi idi."
Bize Muhammed b. Müsennâ, ona Ebu Âmir, ona Hişam, ona da Yahya, Ebu Seleme'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Kadir gecesini(n vaktini) aramızda müzakere ettik. Sonra Ebu Said el-Hudrî'nin (ra) yanına geldim. O benim dostumdu. Ona 'Benimle hurmalığa kadar gelir misin' diye ricada bulundum. Üzerinde işaretli kare bir elbise (hamîsa) olduğu halde benimle geldi. Ona 'Rasulullah'tan (sav) kadir gecesine dair bir şeyler duydun mu?' diye sordum. O da 'Evet' deyip şöyle anlattı: 'Rasulullah (sav) ile ramazan ayının ortasındaki on günde itikâfa girmiştik. Yirminci günün sabahında itikâftan çıktık. Hz. Peygamber (sav) bize hutbe verip şöyle buyurdu: "Kadir gecesi bana rüyamda gösterildi. Ama onu unuttum, -râvilerden biri şüpheye düşüp 'o bana unutturuldu' demiştir.- Siz onu son on günün tekli gecelerinde arayın. Rüyamda aynı zamanda su ve çamur içinde secde ettiğimi de gördüm. Rasulullah (sav) ile devam etmek isteyen itikâfa geri dönsün." Bizler itikâfa geri döndük. Gök yüzünde bulut (falan da) görmemiştik. Derken bir bulut geldi ve yağmura tutulduk. Öyle ki hurma dallarından olduğu için mescidin çatısı aktı. Sonra sabah namazına kalkıldı ve namaz kılındı. Ben Rasulullah'ın (sav) su ve çamur içinde secdeye gittiğini gördüm. Hatta çamur izini Nebî'nin (sav) alnında gördüm.
Bize Muhammed b. Müsennâ ve Ebu Bekir b. Hallâd, o ikisine Abdüla'lâ, ona Said, ona da Ebu Nadre, Ebu Said el-Hudrî'nin (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav), kendisine vakti açıklanmadan önce kadir gecesini aramak için ramazan ayının ortasındaki on günde itikâfa girerdi. İlk on gün bittiğinde, çadırının kurulmasını istedi ve kuruldu. Ardından kendisine, kadir gecesinin ramazan ayının son on gününde olduğu bildirildi. O da çadırının tekrar kurulmasını istedi ve çadırı tekrar kuruldu. Daha sonra insanların yanına çıkıp şöyle buyurdu: "Ey insanlar! Kadir gecesinin vakti bana bildirilmişti. Ben onu size haber vermek için yanınıza çıktığımda, hak-hukuk davası güden ve beraberlerinde şeytanın da olduğu iki adam çıkageldi. Bundan dolayı bana onun vakti unutturuldu. Artık onu ramazan ayının son on gününde; yani yedinci, dokuzuncu ve beşinci günlerinde arayın." Ebu Nadre anlatmaya şöyle devam etmiştir: 'Ey Ebu Said! Sizler bu sayıları bizden daha iyi bilirsiniz' dediğimde, Ebu Said 'Tabi ki de biz bunu sizden daha iyi biliriz' dedi. Ben 'Peki dokuzuncu, yedinci ve beşinci günler de nedir? dedim. Ebu Said 'Ramazan ayının yirmi bir günü geçtiğinde, onu takip eden yirmi ikinci gün, dokuzuncu; yirmi üç gün geçtiğinde, onu takip eden, yedinci; yirmi beş gün geçtiğinde de onu takip eden, beşinci gündür' dedi. [Râvilerden İbn Hallad, 'hak-hukuk davası güden (iki adam)' yerine 'davalaşan (iki adam)' ifadesini zikretmiştir.]