حَدَّثَنَا عَبْدَانُ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِىُّ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ - رضى الله عنهما - قَالَ سَأَلَتْ أُمِّى أَبِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِى مِنْ مَالِهِ ، ثُمَّ بَدَا لَهُ فَوَهَبَهَا لِى فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم . فَأَخَذَ بِيَدِى وَأَنَا غُلاَمٌ ، فَأَتَى بِىَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ أُمَّهُ بِنْتَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْنِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِهَذَا ، قَالَ « أَلَكَ وَلَدٌ سِوَاهُ » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ فَأُرَاهُ قَالَ « لاَ تُشْهِدْنِى عَلَى جَوْرٍ » . وَقَالَ أَبُو حَرِيزٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ « لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Abdan, ona Abdullah, ona Ebu Hayyan et-Temîmî, ona eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir (r.anhuma) şöyle nakletmiştir: "Annem (Amre bt. Revaha) babamdan malından bana biraz hibe yapmasını talep etmişti. Babama bu uygun geldi ve bana malından bağışta bulundu. Annem, 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmazsan bunu kabul etmem', buyurdu. Ben o zaman çocuktum, babam elimden tutup beni Hz. Peygamber'e (sav) getirdi ve 'bu çocuğun annesi olan Amre bt. Revaha bu oğluma bazı şeyler bağışlamamı talep etti' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. (Babası) evet deyince -sanıyorum- Hz. Peygamber (sav) 'Beni haksızlığa şahit tutma' buyurdu." [Ebu Hariz'in Şa'bi'den rivayetinde, "ben haksızlığa şahit olmam" ifadesi yer almaktadır.]

Açıklama: Anlaşılabildiği kadarıyla rivayet muallaktır; Buhari ile Ebu Harîz arasında inkıta vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 9, 1/717

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ عَنْ عَامِرٍ قَالَ أُخْبِرْتُ أَنَّ بَشِيرَ بْنَ سَعْدٍ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ امْرَأَتِى عَمْرَةَ بِنْتَ رَوَاحَةَ أَمَرَتْنِى أَنْ أَتَصَدَّقَ عَلَى ابْنِهَا نُعْمَانَ بِصَدَقَةٍ وَأَمَرَتْنِى أَنْ أُشْهِدَكَ عَلَى ذَلِكَ . فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « هَلْ لَكَ بَنُونَ سِوَاهُ » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ « فَأَعْطَيْتَهُمْ مِثْلَ مَا أَعْطَيْتَ لِهَذَا » . قَالَ لاَ . قَالَ « فَلاَ تُشْهِدْنِى عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ahmed b. Süleyman, ona Muhammed b. Ubeyd, ona İsmail, ona Amir (eş-Şa'bî) şöyle demiştir: "Beşir b. Sad, Hz. Peygamber'e (sav) gelip, 'Ey Allah'ın Rasulü, eşim Amre bt. Revaha, oğlum Numan'a bir bağışta bulunmamı ve buna da sizi şahit tutmamı söyledi' dedi. Hz. Peygamber (sav) de 'Senin ondan başka oğlun (çocukların) var mı?' buyurdu. Beşir 'evet' deyince, 'Onlara da bu oğluna verdiğin gibi sadaka verdin mi?' buyurdu. Beşir 'hayır' deyince, Hz. Peygamber (sav) 'beni haksız bir şeye şahit tutma' buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331

حَدَّثَنَا عَبْدَانُ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِىُّ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ - رضى الله عنهما - قَالَ سَأَلَتْ أُمِّى أَبِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِى مِنْ مَالِهِ ، ثُمَّ بَدَا لَهُ فَوَهَبَهَا لِى فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم . فَأَخَذَ بِيَدِى وَأَنَا غُلاَمٌ ، فَأَتَى بِىَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ أُمَّهُ بِنْتَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْنِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِهَذَا ، قَالَ: " أَلَكَ وَلَدٌ سِوَاهُ " قَالَ' نَعَمْ' . قَالَ فَأُرَاهُ قَالَ: " لاَ تُشْهِدْنِى عَلَى جَوْرٍ" [ وَقَالَ أَبُو حَرِيزٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ " لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ "]

Bize Abdan, ona Abdullah, ona Ebu Hayyan et-Temîmî, ona eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir (r.anhuma) şöyle nakletmiştir: "Annem (Amre bt. Revaha) babamdan malından bana biraz hibe yapmasını talep etmişti. Babama bu uygun geldi ve bana malından bağışta bulundu. Annem, 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmazsan bunu kabul etmem', buyurdu. Ben o zaman çocuktum, babam elimden tutup beni Hz. Peygamber'e (sav) getirdi ve 'bu çocuğun annesi olan Amre bt. Revaha bu oğluma bazı şeyler bağışlamamı talep etti' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. (Babası) evet deyince -sanıyorum- Hz. Peygamber (sav) 'Beni haksızlığa şahit tutma' buyurdu." [Ebu Hariz'in Şa'bi'den rivayetinde, "ben haksızlığa şahit olmam" ifadesi yer almaktadır.]

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 9, 1/717

أَخْبَرَنَا مُوسَى بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ عَنِ الشَّعْبِىِّ قَالَ حَدَّثَنِى النُّعْمَانُ بْنُ بَشِيرٍ الأَنْصَارِىُّ أَنَّ أُمَّهُ ابْنَةَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْ أَبَاهُ بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ مِنْ مَالِهِ لاِبْنِهَا فَالْتَوَى بِهَا سَنَةً ثُمَّ بَدَا لَهُ فَوَهَبَهَا لَهُ فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّ هَذَا ابْنَةَ رَوَاحَةَ قَاتَلَتْنِى عَلَى الَّذِى وَهَبْتُ لَهُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَا بَشِيرُ أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذَا » . قَالَ نَعَمْ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « أَفَكُلُّهُمْ وَهَبْتَ لَهُمْ مِثْلَ الَّذِى وَهَبْتَ لاِبْنِكَ هَذَا » . قَالَ لاَ . قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « فَلاَ تُشْهِدْنِى إِذًا فَإِنِّى لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Musa b. Abdurrahman, ona Ebu Usame, ona Ebu Hayyan, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir el-Ensârî şöyle nakletmiştir: "Numan'ın annesi (Amre bt. Revaha), (kocası ve Numan'ın) babası olan (Beşir'den), oğluna bağışta bulunmasını istemişti. Babası da bir sene kadar bağışı geciktirdi. Daha sonra Numan'a bazı şeyler bağışladı. Bunun üzerine annesi 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmadıkça buna rıza göstermem', dedi. (Numan der ki:) Babam Hz. Peygamber'e (sav) geldi ve 'ey Allah'ın Resulü, Bu oğlumun annesi Amre bt. Revaha oğluma bağışladığım şeylerden dolayı benimle didişip duruyor' dedi. Hz. Peygamber (sav) de 'ey Beşir, senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. Beşir 'evet' deyince, Hz. Peygamber (sav) 'diğer çocuklarına da da bu oğluna verdiğin gibi bir şey verdin mi?' diye sordu. Beşir 'hayır' deyince, Hz. Peygamber (sav) 'Öyleyse beni şahit tutma, ben haksızlığa şahit olmam' buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331

أَخْبَرَنَا أَبُو دَاوُدَ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْلَى قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ قَالَ سَأَلَتْ أُمِّى أَبِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ فَوَهَبَهَا لِى فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى أُشْهِدَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ فَأَخَذَ أَبِى بِيَدِى وَأَنَا غُلاَمٌ فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّ هَذَا ابْنَةَ رَوَاحَةَ طَلَبَتْ مِنِّى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ وَقَدْ أَعْجَبَهَا أَنْ أُشْهِدَكَ عَلَى ذَلِكَ . قَالَ « يَا بَشِيرُ أَلَكَ ابْنٌ غَيْرُ هَذَا » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ « فَوَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ مَا وَهَبْتَ لِهَذَا » . قَالَ لاَ . قَالَ « فَلاَ تُشْهِدْنِى إِذًا فَإِنِّى لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ebu Davud, ona Ya'la, ona Ebu Hayyan, ona (Amir ) eş-Şa'bî, ona da Numan (b. Beşir) şöyle nakletmiştir: "Annem (Amre bt. Revaha), babamdan hibe yapmasını istemişti. Babam da bana bazı şeyler hibe etti. Annem, babama 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmadıkça bu hibene rıza göstermem' dedi. Babam da ben henüz çocuk olduğum halde elimden tutup Hz. Peygamber'e (sav) geldi ve 'ey Allah'ın Rasulü, bu oğlumun annesi Amre bt. Revaha benden bazı şeylerimi hibe etmemi istedi, ancak senin bu hibeye şahit olmanı istiyor' dedi. Hz. Peygamber (sav) de 'ey Beşir! senin bundan başka oğlun (çocuğun) var mı?' buyurdu. Beşir, 'evet' dedi. hz. Peygamber (sav) 'diğer çocuğuna da bu oğluna verdiğin gibi bir şey verdin mi?' buyurdu. 'hayır' deyince de, 'Öyleyse beni şahit tutma, ben haksızlığa şahit olmam' buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّا عَنْ عَامِرٍ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ ح أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا حِبَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ عَنْ زَكَرِيَّا عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ أَنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم - وَقَالَ مُحَمَّدٌ أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم - فَقَالَ إِنِّى تَصَدَّقْتُ عَلَى ابْنِى بِصَدَقَةٍ فَاشْهَدْ فَقَالَ « هَلْ لَكَ وَلَدٌ غَيْرُهُ » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ « أَعْطَيْتَهُمْ كَمَا أَعْطَيْتَهُ » . قَالَ لاَ . قَالَ « أَأَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ahmed b. Süleyman, ona Ebu Nuaym, ona Zekeriya, ona Âmir (eş-Şa'bî), ona da Abdullah b. Utbe; (T) Bize Muhammed b. Hatim, ona Hibban, ona Abdullah, ona Zekeriya, ona Âmir (eş-Şa'bî), ona da Abdullah b. Utbe b. Mesud şöyle demiştir: "Bir adam, Hz. Peygamber'e (sav) gelerek 'ben oğluma bir şey tasadduk ettim, sen de buna şahit ol' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. Adam 'evet' deyince Hz. Peygamber (sav) 'bu çocuğa verdiğin gibi diğer çocuklarına da verdin mi?' dedi. Adam, 'hayır' dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'ben haksızlığa şahit mi olayım, istiyorsun' buyurdu." [Muhammed b. Hatim 'جَاءَ إِلَى' yerine 'أَتَى' lafzını kullanmıştır.]

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّا عَنْ عَامِرٍ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ ح أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا حِبَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ عَنْ زَكَرِيَّا عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ أَنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم - وَقَالَ مُحَمَّدٌ أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم - فَقَالَ إِنِّى تَصَدَّقْتُ عَلَى ابْنِى بِصَدَقَةٍ فَاشْهَدْ فَقَالَ « هَلْ لَكَ وَلَدٌ غَيْرُهُ » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ « أَعْطَيْتَهُمْ كَمَا أَعْطَيْتَهُ » . قَالَ لاَ . قَالَ « أَأَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ahmed b. Süleyman, ona Ebu Nuaym, ona Zekeriya, ona Âmir (eş-Şa'bî), ona da Abdullah b. Utbe; (T) Bize Muhammed b. Hatim, ona Hibban, ona Abdullah, ona Zekeriya, ona Âmir (eş-Şa'bî), ona da Abdullah b. Utbe b. Mesud şöyle demiştir: "Bir adam, Hz. Peygamber'e (sav) gelerek 'ben oğluma bir şey tasadduk ettim, sen de buna şahit ol' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. Adam 'evet' deyince Hz. Peygamber (sav) 'bu çocuğa verdiğin gibi diğer çocuklarına da verdin mi?' dedi. Adam, 'hayır' dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'ben haksızlığa şahit mi olayım, istiyorsun' buyurdu." [Muhammed b. Hatim 'جَاءَ إِلَى' yerine 'أَتَى' lafzını kullanmıştır.]

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331

حَدَّثَنَا ابْنُ نُمَيْرٍ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "أَلَكَ بَنُونَ سِوَاهُ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ: "فَكُلَّهُمْ أَعْطَيْتَ مِثْلَ هَذَا." قَالَ لاَ. قَالَ: "فَلاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ."

Bize (Muhammed) b. Numeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr), ona İsmail, ona (Amir) eş-Şa'bî şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav) Numan b. Beşir'e 'Senin ondan başka çocukların var mı?' diye sordu. Beşir 'evet' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'hepsine bunun gibi verdin mi' diye sordu. Beşir 'hayır' deyince, Hz. Peygamber (sav) 'ben haksızlığa şahit olmam' buyurdu."

Açıklama: Hadisin tam metni için M004182 numaralı rivayete bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Hibât 4183, /677

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا جَرِيرٌ عَنْ عَاصِمٍ الأَحْوَلِ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ لأَبِيهِ "لاَ تُشْهِدْنِى عَلَى جَوْرٍ."

Bize İshak b. İbrahim, ona Cerir, ona Asım el-Ahvel, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir, Hz. Peygamber'in (sav) babasına şöyle dediğini nakletmiştir: "Beni haksızlığa şahit tutma."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hibât 4184, /677