حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ حُكَيْمَةَ بِنْتِ أُمَيْمَةَ بِنْتِ رُقَيْقَةَ عَنْ أُمِّهَا أَنَّهَا قَالَتْ: " كَانَ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَدَحٌ مِنْ عَيْدَانٍ تَحْتَ سَرِيرِهِ يَبُولُ فِيهِ بِاللَّيْلِ " [ قال ابن الأعرابي: حدثناه هلال بن العلاء: حدثنا حجاج به]

Bize Muhammed b. İsa, ona Haccac, ona İbn Cüreyc, ona Hükeyme bt. Ümeyme bt. Rukayye, ona da annesi (Ümeyme bt. Rukayye) şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'in (sav) sedirinin altında hurma ağacından yapılmış bir kap vardı. Geceleyin ona küçük abdest bozardı." [İbnü'l-A'râbî şöyle demiştir: 'Bize Hilal b. 'Alâ, ona da Haccac bu hadisi rivayet etmiştir.]

Açıklama: Lazımlık kullanımı, tuvaletlerin ev müştemilatı içerisinde olmaması nedeniyle, ortaya çıkan bir uygulama olarak görülmektedir. Bugün de yaşlı veya rahatsız olan insanlar tarafından ihtiyaç halinde benzer bir araç kullanılmaktadır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 13, /16

أَخْبَرَنَا أَيُّوبُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْوَزَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ: قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَتْنِي حُكَيْمَةُ بِنْتُ أُمَيْمَةَ عَنْ أُمِّهَا أُمَيْمَةَ بِنْتِ رُقَيْقَةَ قَالَتْ: "كَانَ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَدَحٌ مِنْ عَيْدَانٍ يَبُولُ فِيهِ وَيَضَعُهُ تَحْتَ السَّرِيرِ."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 28, /2088

أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ : إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الْفَقِيهُ بِالرَّىِّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْفَرَجِ الأَزْرَقُ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ حُكَيْمَةَ بِنْتِ أُمَيْمَةَ بِنْتِ رُقَيْقَةَ عَنْ أُمِّهَا قَالَتْ : كَانَ لِلنَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- قَدَحٌ مِنْ عَيْدَانٍ تَحْتَ سَرِيرِهِ يَبُولُ فِيهِ بِاللَّيْلِ.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 486, 1/303

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى فُدَيْكٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يُحَنَّسَ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى سُفْيَانَ الأَخْنَسِىِّ عَنْ جَدَّتِهِ حُكَيْمَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهَا سَمِعَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ "مَنْ أَهَلَّ بِحَجَّةٍ أَوْ عُمْرَةٍ مِنَ الْمَسْجِدِ الأَقْصَى إِلَى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ." أَوْ "وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ." [شَكَّ عَبْدُ اللَّهِ أَيَّتَهُمَا قَالَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ يَرْحَمُ اللَّهُ وَكِيعًا أَحْرَمَ مِنْ بَيْتِ الْمَقْدِسِ يَعْنِى إِلَى مَكَّةَ.]

Bize Ahmed b. Salih, ona İbn Ebu Fudeyk, ona Abdullah b. Abdurrahman b. Yuhannes, ona Yahya b. Ebu Süfyan b. el-Ahnesî, ona ninesi Hakîme, ona da Nebi’nin (sav) zevcesi Ümmü Seleme’nin rivayet ettiğine göre o, Rasulullah ’ı (sav) şöyle buyururken dinlemiştir: "Her kim bir hac yapmak yahut bir umre yapmak maksadıyla, Mescid-i Aksa’dan itibaren Mescid-i Haram’a kadar telbiye getirip ihrama girerse onun geçmiş ve gelecek günahları bağışlanır yahut ona cennet vacip olur." [(Yahya b. Ebu Süfyân el-Ahnesî’nin) bunların hangisini söylediği hususunda şüphe eden ise Abdullah (b. Abdurrahman)dır. ] [Ebû Davud dedi ki: Allah Veki'e rahmet buyursun, o, Beytü’l-Makdis’ten –yani Mekke’ye gitmek üzere- ihrama girmiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 9, /407