حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَهْدِىٍّ حَدَّثَنِى عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ أَخْبَرَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّهِ قَالَتْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَرْمِى الْجَمْرَةَ مِنْ بَطْنِ الْوَادِى وَهُوَ رَاكِبٌ يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ وَرَجُلٌ مِنْ خَلْفِهِ يَسْتُرُهُ فَسَأَلْتُ عَنِ الرَّجُلِ فَقَالُوا الْفَضْلُ بْنُ الْعَبَّاسِ وَازْدَحَمَ النَّاسُ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "يَا أَيُّهَا النَّاسُ لاَ يَقْتُلْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَإِذَا رَمَيْتُمُ الْجَمْرَةَ فَارْمُوا بِمِثْلِ حَصَى الْخَذْفِ."

Bize İbrahim b. Mehdi, ona Ali b. Mushir, ona Yezid b. Ebu Ziyad, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da annesi (Ümmü Cündeb) şöyle demiştir: "Ben, Rasulullah'ı (sav) binek üzerinde vadinin iç tarafından Cemreye taş atarken gördüm. Her bir attığı taş ile birlikte 'Allahu Ekber' diyerek tekbir getiriyordu. Arkasında da bir adam onu (sıcağa karşı) koruyordu. O adamın kim olduğunu sordum, 'Fadl b. Abbas' dediler. Ahali izdiham yapınca Nebi (sav) 'Ey insanlar, birbirinizi öldürmeyesiniz, Cemreye taş attığınız zaman fiske taşları gibi taşlar atınız' buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 78, /457

حَدَّثَنَا أَبُو ثَوْرٍ إِبْرَاهِيمُ بْنُ خَالِدٍ وَوَهْبُ بْنُ بَيَانٍ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّهِ قَالَتْ "رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عِنْدَ جَمْرَةِ الْعَقَبَةِ رَاكِبًا وَرَأَيْتُ بَيْنَ أَصَابِعِهِ حَجَرًا فَرَمَى وَرَمَى النَّاسُ."

Bize Ebu Sevr İbrahim b. Halid ve Vehb b. Beyan, onlara Ubeyde, ona Yezid b. Ebu Ziyad, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da annesi (Ümmü Cündeb) şöyle demiştir: "Ben, Rasulullah'ı (sav) Akabe cemresinin yanında, bineği üzerinde parmakları arasında bir taş olduğu halde gördüm. O, (cemreye) taş atınca diğer hacılar da taş attı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 78, /458

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّهِ قَالَتْ رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَوْمَ النَّحْرِ عِنْدَ جَمْرَةِ الْعَقَبَةِ وَهُوَ رَاكِبٌ عَلَى بَغْلَةٍ فَقَالَ « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِذَا رَمَيْتُمُ الْجَمْرَةَ فَارْمُوا بِمِثْلِ حَصَى الْخَذْفِ » .

Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ali b. Mushir, ona Yezid b. Ebu Ziyâd, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da annesi (Ümmü Cündeb) şöyle demiştir: "Kurban bayramı birinci günü, Nebi’yi (sav) Akabe cemresinin yanında, bir dişi katıra binmiş olduğu halde gördüm 'Ey insanlar, Cemreye taş atacağınız zaman fiske taşları gibi taşlar atınız' buyuruyordu."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 63, /491

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّهِ قَالَتْ رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَوْمَ النَّحْرِ عِنْدَ جَمْرَةِ الْعَقَبَةِ اسْتَبْطَنَ الْوَادِىَ فَرَمَى الْجَمْرَةَ بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ ثُمَّ انْصَرَفَ. حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحِيمِ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّ جُنْدُبٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِنَحْوِهِ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ali b. Mushir, ona Yezid b. Ebu Ziyâd, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da annesi (Ümmü Cündeb) şöyle demiştir: "Kurban bayramı birinci günü, Nebi’yi (sav) Akabe cemresinin yanında gördüm, vadinin iç tarafına geçti ve cemreye, her bir taşı attıkça tekbir getirerek, yedi küçük taş attı, sonra da ayrılıp gitti." [Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdürrahim b. Süleyman, ona Yezid b. Ebu Ziyâd, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da Ümm Cundub, Nebi’den (sav) hadisin benzerini rivayet etti.]

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 64, /492

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحِيمِ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أُمِّ جُنْدَبٍ قَالَتْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ مِنْ بَطْنِ الْوَادِى يَوْمَ النَّحْرِ ثُمَّ انْصَرَفَ وَتَبِعَتْهُ امْرَأَةٌ مِنْ خَثْعَمٍ وَمَعَهَا صَبِىٌّ لَهَا بِهِ بَلاَءٌ لاَ يَتَكَلَّمُ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ هَذَا ابْنِى وَبَقِيَّةُ أَهْلِى وَإِنَّ بِهِ بَلاَءً لاَ يَتَكَلَّمُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « ائْتُونِى بِشَىْءٍ مِنْ مَاءٍ » . فَأُتِىَ بِمَاءٍ فَغَسَلَ يَدَيْهِ وَمَضْمَضَ فَاهُ ثُمَّ أَعْطَاهَا فَقَالَ « اسْقِيهِ مِنْهُ وَصُبِّى عَلَيْهِ مِنْهُ وَاسْتَشْفِى اللَّهَ لَهُ » . قَالَتْ فَلَقِيتُ الْمَرْأَةَ فَقُلْتُ لَوْ وَهَبْتِ لِى مِنْهُ . فَقَالَتْ إِنَّمَا هُوَ لِهَذَا الْمُبْتَلَى . قَالَتْ فَلَقِيتُ الْمَرْأَةَ مِنَ الْحَوْلِ فَسَأَلْتُهَا عَنِ الْغُلاَمِ فَقَالَتْ بَرَأَ وَعَقَلَ عَقْلاً لَيْسَ كَعُقُولِ النَّاسِ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdürrahim b. Süleyman, ona Yezid b. Ebu Ziyâd, ona Süleyman b. Amr b. Ahvas, ona da Ümm Cundeb şöyle demiştir: "Rasulullah’ı (sav) kurban bayramı birinci günü, vadinin iç tarafından, Akabe cemresine taş atarken gördüm, sonra oradan ayrılıp gitti. Yanında konuşamama hastalığına yakalanmış, küçük bir çocuğu bulunan Has’amlı bir kadın da onu arkasından gitti ve 'Ey Allah’ın Rasulü, şüphesiz bu benim oğlum ve ailemin fertlerinden geriye kalan tek kişidir. Bu, konuşamamak musibetine maruz kalmıştır' dedi. Rasulullah (sav) 'Bana biraz su getirin' buyurdu. Ona biraz su getirildi, ellerini yıkayıp ağzını çalkaladı sonra kadına vererek 'O çocuğa bu sudan bir miktar içir, bir miktarını da ona dök ve Allah’tan ona şifa vermesini dile' buyurdu. (Ümmü Cündeb) der ki: Sonra kadınla karşılaştım, ona 'O sudan birazını bana bağışlasan olur mu?' dedim, 'Bu su sadece bu hasta çocuğa aittir' dedi. (Ümm Cündeb) der ki: Ertesi sene, o kadın ile karşılaştım, ona çocuğun durumunu sordum, annesi 'İyileşti ve diğer insanların akıllarına benzemeyen (üstün) bir akla sahip oldu' dedi."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tıb 40, /571

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ حَدَّثَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ أَبِى زِيَادٍ بِإِسْنَادِهِ فِى مِثْلِ هَذَا الْحَدِيثِ زَادَ "وَلَمْ يَقُمْ عِنْدَهَا."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 78, /458

حَدَّثَنَا هَنَّادٌ حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ فِى حِجَّةِ الْوَدَاعِ لِلنَّاسِ « أَىُّ يَوْمٍ هَذَا » . قَالُوا يَوْمُ الْحَجِّ الأَكْبَرِ . قَالَ « فَإِنَّ دِمَاءَكُمْ وَأَمْوَالَكُمْ وَأَعْرَاضَكُمْ بَيْنَكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِى بَلَدِكُمْ هَذَا . أَلاَ لاَ يَجْنِى جَانٍ إِلاَّ عَلَى نَفْسِهِ أَلاَ لاَ يَجْنِى جَانٍ عَلَى وَلَدِهِ . وَلاَ مَوْلُودٌ عَلَى وَالِدِهِ أَلاَ وَإِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ أَيِسَ مِنْ أَنْ يُعْبَدَ فِى بِلاَدِكُمْ هَذِهِ أَبَدًا وَلَكِنْ سَتَكُونُ لَهُ طَاعَةٌ فِيمَا تَحْتَقِرُونَ مِنْ أَعْمَالِكُمْ فَسَيَرْضَى بِهِ » . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنْ أَبِى بَكْرَةَ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَجَابِرٍ وَحُذَيْمِ بْنِ عَمْرٍو السَّعْدِىِّ . وَهَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَرَوَى زَائِدَةُ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ نَحْوَهُ . وَلاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ .

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Fiten 2, 4/461

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِىٍّ عَنْ زَائِدَةَ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ الْبَارِقِىِّ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ حَدَّثَنِى أَبِى أَنَّهُ شَهِدَ حِجَّةَ الْوَدَاعِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَذَكَّرَ وَوَعَظَ ثُمَّ قَالَ « اسْتَوْصُوا بِالنِّسَاءِ خَيْرًا فَإِنَّمَا هُنَّ عِنْدَكُمْ عَوَانٍ . لَيْسَ تَمْلِكُونَ مِنْهُنَّ شَيْئًا غَيْرَ ذَلِكَ إِلاَّ أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ فَإِنْ فَعَلْنَ فَاهْجُرُوهُنَّ فِى الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَيْرَ مُبَرِّحٍ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ لَكُمْ مِنْ نِسَائِكُمْ حَقًّا وَلِنِسَائِكُمْ عَلَيْكُمْ حَقًّا فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَى نِسَائِكُمْ فَلاَ يُوطِئْنَ فُرُشَكُمْ مَنْ تَكْرَهُونَ وَلاَ يَأْذَنَّ فِى بُيُوتِكُمُ لِمَنْ تَكْرَهُونَ أَلاَ وَحَقُّهُنَّ عَلَيْكُمْ أَنْ تُحْسِنُوا إِلَيْهِنَّ فِى كِسْوَتِهِنَّ وَطَعَامِهِنَّ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Nikah 3, /297

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ حَدَّثَنَا شَبِيبُ بْنُ غَرْقَدَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرٍو عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ يَقُولُ "أَلاَ إِنَّ كُلَّ رِبًا مِنْ رِبَا الْجَاهِلِيَّةِ مَوْضُوعٌ لَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ. أَلاَ وَإِنَّ كُلَّ دَمٍ مِنْ دَمِ الْجَاهِلِيَّةِ مَوْضُوعٌ وَأَوَّلُ دَمٍ أَضَعُ مِنْهَا دَمُ الْحَارِثِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ." كَانَ مُسْتَرْضَعًا فِى بَنِى لَيْثٍ فَقَتَلَتْهُ هُذَيْلٌ. قَالَ "اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ." قَالُوا نَعَمْ. ثَلاَثَ مَرَّاتٍ. قَالَ "اللَّهُمَّ اشْهَدْ." ثَلاَثَ مَرَّاتٍ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Buyû' 5, /779

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرِو بْنِ الأَحْوَصِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ فِى حِجَّةِ الْوَدَاعِ « أَلاَ لاَ يَجْنِى جَانٍ إِلاَّ عَلَى نَفْسِهِ لاَ يَجْنِى وَالِدٌ عَلَى وَلَدِهِ وَلاَ مَوْلُودٌ عَلَى وَالِدِهِ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Diyât 26, /431