أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ أَخْبَرَنَا يُونُسُ بْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ خَيْثَمَةَ قَالَ : كَانَ الْحَارِثُ بْنُ قَيْسٍ الْجُعْفِىُّ وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ عَبْدِ اللَّهِ وَكَانُوا مُعْجَبِينَ بِهِ ، فَكَانَ يَجْلِسُ إِلَيْهِ الرَّجُلُ وَالرَّجُلاَنِ فَيُحَدِّثُهُمَا ، فَإِذَا كَثُرُوا قَامَ وَتَرَكَهُمْ.

Bize Abdullah b. Saîd, ona Yunus b. Bükeyr, ona A'meş, ona Hayseme'nin şöyle dediğini rivayet etti: Abdullah'ın talebe arkadaşlarından ve bunların beğendiği biri olan Hâris b. Kays el-Cufî (isimli biri) vardı. Onunla bir iki kişi oturduğunda onlarla konuşurdu. Çoğaldıklarında ise kalkar, (şöhret sahibi olmak istemediği için) onları terk ederdi.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Mukaddime 45, 1/447