1183 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Açıklama: Ahmed b. Hanbel bu hadisi Müsned’inde Ebû Saîd el-Hudrî’den rivayet etmektedir. Ebû Saîd, Hendek günü (sahâbîlerin) “Ey Allah’ın Rasûlü! Söyleyebileceğin bir şeyler var mı? Zira (korkudan) yürekler ağızlara gelmiş durumda!” dediklerini ve Allah Rasûlü’nün de buna “Evet” cevabını verdiğini belirttikten sonra bu duayı zikretmiştir. Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de [SMH000168] rivayet etmiştir. Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM011009] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Irâkî şöyle demektedir: “Bunu bulamadım. Gazzâlî İhyâ’da buradaki ‘الراعي/çoban’ kelimesini ‘kalp;’ ‘الرعية/sürü’ lafzını da ‘diğer organlar’ olarak yorumlamıştır.” Şu kadar var ki “çoban,” “emir, sultan vb.” olarak; “sürü” de “onların idaresi altındakiler” şeklinde yorumlansaydı daha uygun düşerdi. Başka varyantı bulunmamaktadır.
Açıklama: Taberânî ve Hâkim’in, Ebu’l-Melîh’in babasından rivayet ettikleri bir hadistir. Aynı zamanda Nesâî bu hadisi Âişe radıyallahu anhâ’dan şu lafızla rivayet etmiştir: “Cebrail, Mikail ve İsrafil’in Rabbi olan Allah’ım! Ateşten ve kabir azabından sana sığınıyorum.” Başka varyantı bulunmamaktadır.
Açıklama: Aliyyü’l-Kârî şöyle der: Halkın Hacer-i Esved’i öperken söylediği bir sözdür. Aslı da yoktur. Zaten bu lafız ve manada bir aslı olması da düşünülemez. Çünkü manası itibariyle küfürdür. Başka varyantı bulunmamaktadır.
Açıklama: Ahmed b. Hanbel’in, Müsned’inde; Tirmizî’nin Sünen’inde; İbn Sa‘d’ın Tabakât’ında ve Beyhakî’nin Delâilü’n-nübüvve isimli eserinde İbn Ömer’den merfu olarak rivayet ettikleri bir hadistir. Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de [SMH000170] rivayet etmiştir. Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de [T003681], Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da [BM005862], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM005696] ve Humeyd, Müsned-i Humeydî'de [MAH000760] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Taberânî bu hadisi, içerisinde Dârekutnî ve başkaları tarafından zayıf sayılan Abdurrahmân el-Medenî el-Kâss’ın bulunduğu bir isnadla rivayet etmiştir. Deylemî ise, bir öncekinden daha zayıf ve Ali radıyallahu anh’a müselsel olarak ulaşan bir isnadla bu hadisi eserine almıştır. Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de [SMH000171] rivayet etmiştir.
Açıklama: Ahmed b. Hanbel, Ebû Dâvûd, Nesâî, İbn Hibbân ve Hâkim’in Muâz’dan rivayet ettiklerine göre, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Muâz’ın elini tutarak “Ey Muâz! Allah’a yemin olsun ki, ben seni gerçekten seviyorum. Sonra ey Muâz, her namazın sonunda şu duayı hiç bırakmamanı da tavsiye ediyorum” buyurduktan sonra ilgili duayı zikretmiştir. İbn Ebû Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe'de [MŞ30444] rivayet etmiştir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da [D001522], Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de [MK17299], Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de [MK17439], Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da [BM002075], Buhari, Edebü'l-Müfred'de [EM000690], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM022470], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM022477] ve Nesai, Sünen-i Kübra'da [NS009857] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: İbn Asâkir bunu Târîhu Dımeşk’te Ka’bu’l-Ahbâr’ın kendi sözü olarak şu lafızla rivayet etmektedir: “Her sabah mutlaka iki melek inip içlerinden biri ‘Ey hayrı isteyen kişi! Haydi başla!’ diye, diğeri de ‘Ey şerri isteyen kişi! Vazgeç bundan!’ diye seslenirler. Diğer iki melekten biri de ‘Allah’ım! (Malını) infak edene hemen yenisini ver’ diye, diğeri de ‘Allah’ım! Cimrilik edenin malını acilen yok et’ diye seslenirler.”, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de [B001442], Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M002336], Nesai, Sünen-i Kübra'da [NS11928], Nesai, Sünen-i Kübra'da [NS11929], Beyhaki, Sünen-i Kebir'de [BS007892], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM008040], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM022064], Abdurrezzak b. Hemmam, Musannef-i Abdurrezzak'ta [MA019652], Hâkim en-Nisaburî, el-Müstedrek'te [NM008893] ve Nesai, Sünen-i Kübra'da [NS009134] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Necmüddîn el-Gazzî şöyle der: Ebu’ş-Şeyh’in rivayetine göre, Âmir eş-Şa‘bî “Allah azze ve celle katında şu sözümden daha sevimli bir dua yoktur” diyerek bu duayı zikretmiştir. Abdurrezzak b. Hemmam, Musannef-i Abdurrezzak'ta [MA004968], Abdurrezzak b. Hemmam, Musannef-i Abdurrezzak'ta [MA004969], Abdurrezzak b. Hemmam, Musannef-i Abdurrezzak'ta [MA004982], Abdurrezzak b. Hemmam, Musannef-i Abdurrezzak'ta [MA004989] ve İbn Ebû Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe'de [MŞ30405] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Bu hadisi Müslim, Sevbân’dan rivayet etmiştir: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem namazı bitirince üç defa istiğfarda bulunur sonra da “Allahümme ente’s-selâm…” derdi. Hadisin râvilerinden biri olan Evzâî, kendisine “Peki, istiğfâr nasıl yapılır?” diye sorulunca “Estağfirullah, estağfirullah dersin” cevabını vermiştir. İbn Ebû Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe'de [MŞ003102] rivayet etmiştir. Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M001334], Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M001335], Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de [T000298], Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da [BM004177], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM022772], İshak b. Rahuye, Müsned-i İshak b. Rahuye'de [İRM1357], Nesai, Sünen-i Kübra'da [NS009845] ve Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M001335-2] farklı bir içerikle rivayet etmiştir.