Öneri Formu
Hadis Id, No:
213437, İHS000776
Hadis:
776 - أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ مَوْدُودٍ أَبُو عَرُوبَةَ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ عُثْمَانَ بْنِ سَعِيدٍ الْحِمْصِيُّ، حَدَّثَنَا أَبُو الْمُغِيرَةِ، حَدَّثَنَا ابْنُ ثَوْبَانَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحُرِّ، عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: «مَنْ صَلَّى صَلَاةً لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ، فَهِيَ خِدَاجٌ، فَهِيَ خِدَاجٌ غَيْرُ تَمَامٍ».
، قَالَ:، فَقَالَ رَجُلٌ: يَا أَبَا هُرَيْرَةَ إِنِّي أَحْيَانًا أَكُونُ وَرَاءَ الْإِمَامِ، قَالَ: فَغَمَزَ ذِرَاعِي ثُمَّ، قَالَ: يَا فَارِسِيُّ، اقْرَأْ بِهَا فِي نَفْسِكَ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: قُسِمَتِ الصَّلَاةُ بَيْنِي وَبَيْنَ عِبَادِي نِصْفَيْنِ، فَنِصْفُهَا لِعَبْدِي وَنِصْفُهَا لِي، وَلِعَبْدِي مَا سَأَلَ، إِذَا، قَالَ الْعَبْدُ: {الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ} الفاتحة: 2، قَالَ اللَّهُ: حَمِدَنِي عَبْدِي، وَإِذَا، قَالَ: {الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ} الفاتحة: 1 يَقُولُ اللَّهُ: ص:55 أَثْنَى عَلَيَّ عَبْدِي، وَإِذَا قَالَ: (مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ)، قَالَ: مَجَّدَنِي عَبْدِي، وَهَذِهِ بَيْنِي وَبَيْنَ عَبْدِي، يَقُولُ: {إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} الفاتحة: 5، وَمَا بَقِيَ فَلِعَبْدِي، وَلِعَبْدِي مَا سَأَلَ، {اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ} الفاتحة: 7، فَهَذَا لِعَبْدِي، وَلِعَبْدِي مَا سَأَلَ». ص:56 قَالَ أَبُو حَاتِمٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: أَبُو الْمُغِيرَةِ: عَبْدُ الْقُدُّوسِ بْنُ الْحَجَّاجِ الْخَوْلَانِيُّ
Tercemesi:
Bize el-Huseyn İbn Mevdûd ve Ebu Arûbe haber verdi: Bize Yahya İbn Osman İbn Saîd el-Hımsî anlattı: Bize Ebu'l-Mugîre anlattı: İbn Sevban bize el-Hasen İbnu'l-Hurr'dan o da el-Alâ İbn Abdurrahman'dan o da babasından o da Ebu Hureyre'den o da Peygamber (s.a.v.)'den anlattı:
Kim içinde Fatiha suresini okumadan bir namaz kılarsa bu kıldığı namaz güdüktür, güdüktür, tam değildir. Bir adam: Ey Ebu Hureyre, Ben bazen imamın arkasında bulunuyorum, dedi. Ebu Hureyre beni hafifçe dirsekleyerek adama şöyle dedi: Ey İranlı, sen de onu içinden oku! Çünkü ben, Allah'ın Elçisi (s.a.v.)'i şöyle derken işittim: Allah Tebareke ve Teâla şöyle buyurdu: Ben namazı kulumla benim aramda ikiye böldüm; yarısı kulumun yarısı da benimdir, kuluma da her istediği vardır. Kul: Hamd alemlerin rabbi olan Allah'ındır, dediği zaman, Allah da: Kulum bana hamdetti, der. Kul: Esirgeyen ve bağışlayan, dediği zaman, Allah da: Kulum beni övdü, der. Kul: Ödül ve ceza gününün sahibi, dediği zaman Allah da: Kulum beni ululadı, işte bu, benimle kulum arasındadır, der. Kul: Yalnız sana kulluk ederiz ve Yalnız senden yardım dileriz, der Allah da: Bundan sonrası kulumundur ve ona her istediği vardır. 'Bize doğru yolu göster: Kendilerine lütuf ve ikramda bulunduğun kimselerin yolunu; gazaba uğramışların ve sapmışların yolunu değil!' İşte bu da kulumundur, kuluma istediği her şey vardır.
Ebu Hatim (r.a.) dedi ki: Buradaki Ebu'l-Mugîra, Abdulkuddûs İbnu'l-Haccâc el-Havlanî'dir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban, Rekaik 776, 3/54
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
Konular: