Öneri Formu
Hadis Id, No:
232140, İHS002846
Hadis:
2846 - أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ سُفْيَانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا حَبَّانُ بْنُ مُوسَى، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: انْكَسَفَتِ الشَّمْسُ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى الصَّلَاةِ، فَأَطَالَ الْقِيَامَ جِدًّا، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ جِدًّا، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَأَطَالَ الْقِيَامَ وَهُوَ دُونَ الْقِيَامِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ وَهُوَ دُونَ الرُّكُوعِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، ثُمَّ انْحَدَرَ بِالسُّجُودِ، فَسَجَدَ، ثُمَّ قَامَ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ، فَأَطَالَ الْقِيَامَ وَهُوَ دُونَ الْقِيَامِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ وَهُوَ دُونَ الرُّكُوعِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَأَطَالَ الْقِيَامَ وَهُوَ دُونَ الْقِيَامِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ وَهُوَ دُونَ الرُّكُوعِ الْأَوْلِ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَانْحَدَرَ بِالسُّجُودِ فَسَجَدَ، ثُمَّ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَا يَنْخَسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ وَلَا لِحَيَاتِهِ، فَإِذَا رَأَيْتُمْ ذَلِكَ فَصَلُّوا وَتَصَدَّقُوا وَكَبِّرُوا» «يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ إِنْ أَحَدٌ أَغْيَرَ مِنَ اللَّهِ أَنْ يَزْنِيَ عَبْدُهُ أَوْ تَزْنِيَ أُمَّتُهُ، يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ لَضَحِكْتُمْ قَلِيلًا وَلَبَكَيْتُمْ كَثِيرًا»
Tercemesi:
Bize Hasan b. Süfyan, ona Hibbân b. Musa, ona Abdullah, ona Hişâm b. Urve, ona babası Urve, ona da Aişe Hz. Peygamber (s.a.v.)'den nakletmiştir: Hz. Peygamber zamanında güneş tutulması olmuştu. Hz. Peygamber hemen namaza durdu. Namazda kıyamı çok uzun tuttu. Sonra rükuya gitti, rükuyu da çok uzun tuttu. Sonra doğruldu ve kavmeyi de çok uzun tuttu, ancak rekatın kıyamı kadar da uzatmadı.Sonra tekrar rükuya gitti ve rükuyu yine uzun tuttu, ancak ilk rükudaki kadar da uzatmadı.Sonra ayağa doğruldu. Sonra secdeye vardı ve secde yaptı. Sonra ikinci rekata kalktı. Kıyamı birinci rekatın kıyamı kadar olmasa da yine uzun tuttu. Sonra rükuya eğildi ve bunu da ilk rekatın rükusu kadar olmasa da yine uzun tuttu. Sonra doğruldu ve kavmeyi önceki kıyam kadar olmasa da uzun tuttu. Sonra tekrar doğruldu ve peşinden secdeye vardı. Secdeyi yaptıktan sonra insanlara şöyle dedi: "Ey insanlar! Güneş ve ay Allah'ın varlığının delillerinden iki delildir. (iki ayettir.) Bir kimsenin ölmesi veya yaşaması sebebiyle tutulmazlar. Onların tutulduklarını gördüğünüzde hemen namaza durun, sadaka verin ve tekbir getirin.""Ey Muhammed ümmeti! Köle veya cariyesinin zina etmesi hususunda hiçbir kimse Allah'tan daha kıskanç olamaz. Ey Muhammed ümmeti! Şayet bildiklerimi bilseydiniz, az güler çok ağlardınız."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban, Salât 2846, 7/90
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
5. Hibbân b. Musa el-Mervezî (Hibbân b. Musa b. Sevvâr)
6. Ebu Abbas Hasan b. Süfyan eş-Şeybanî (Hasan b. Süfyan b. Amir b. Abdulaziz)
Konular:
Adab, gülme adabı
Doğa Tasavvuru, Güneş ve Ay Tutulması
Doğa Tasavvuru, Tabiat hadiseleri karşısında gösterilen tavır
Namaz, Küsuf Namazı
Namaz, Küsuf Namazı Rekatları, Kılınışı