Öneri Formu
Hadis Id, No:
238105, İHS004672
Hadis:
4672 - أَخْبَرَنَا عُمَرُ بْنُ سَعِيدِ بْنِ سِنَانَ، بِمَنْبِجَ، أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «الْخَيْلُ لِرَجُلٍ أَجْرٌ، وَلِرَجُلٍ سِتْرٌ، وَلِرَجُلٍ وِزْرٌ، فَأَمَّا الَّذِي هِيَ لَهُ أَجْرٌ فَرَجُلٌ رَبَطَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَأَطَالَ لَهَا فِي مَرْجٍ أَوْ رَوْضَةٍ، فَمَا أَصَابَتْ فِي طِيَلِهَا ذَلِكَ مِنَ الْمَرْجِ أَوِ الرَّوْضَةِ، كَانَتْ لَهُ حَسَنَاتٌ، وَلَوْ أَنَّهَا قَطَعَتْ طِيَلَهَا فَاسْتَنَّتْ شَرَفًا، أَوْ شَرَفَيْنِ كَانَتْ آثَارُهَا وَأَرْوَاثُهَا حَسَنَاتٌ لَهُ، وَلَوْ أَنَّهَا مَرَّتْ بِنَهَرٍ فَشَرِبَتْ مِنْهُ، وَلَمْ يَرُدْ أَنْ يَسْقِيَهُ كَانَ لَهُ ذَلِكَ حَسَنَاتٌ فَهِيَ لِذَلِكَ أَجْرٌ، وَرَجُلٌ رَبَطَهَا تَغَنِّيًا وَتَعَفُّفًا وَلَمْ يَنْسَ حَقَّ اللَّهِ فِي رِقَابِهَا وَلَا ظُهُورِهَا فَهِيَ لِذَلِكَ سِتْرٌ، وَرَجُلٌ رَبَطَهَا فَخْرًا وَرِيَاءً وَنِوَاءً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، فَهِيَ عَلَى ذَلِكَ وِزْرٍ»، وَسُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْحُمُرِ، فَقَالَ: «مَا أَنْزِلَ عَلَيَّ فِيهَا شَيْءٌ إِلَّا بِهَذِهِ الْآيَةِ الْجَامِعَةِ الْفَاذَّةِ: {فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ} الزلزلة: 8»
قَالَ أَبُو حَاتِمٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: «النِّوَاءُ: الْكِبْرُ وَالْخُيَلَاءُ فِي غَيْرِ ذَاتِ اللَّهِ، وَالْكِبْرُ وَالْخُيَلَاءُ فِي ذَاتِ اللَّهِ مَحْمُودَانِ، إِذْ هُمَا الْفَرَحُ بِالطَّاعَاتِ وَتَانِكَ الْفَرَحُ بِالدُّنْيَا»
Tercemesi:
Bize Ömer İbn Saîd İbn Sinân, Menbic'de haber verdi: Ahmed İbn Ebû Bekr bize Mâlik'ten, o da Zeyd İbn Eslem'den, o da Ebû Sâlih'ten, o da Ebû Hureyre'den, Allâh'ın Elçisi (sas)'in şöyle buyurduğunu anlattı:
At vardır adama sevap kazandırır, at vardır kişinin ihtiyacını giderir, at vardır kişiyi günaha sokar. Kişiye sevap kazandıran at, kişinin Allâh yolunda yetiştirdiği attır; onu otu bol geniş bir sahada ya da çayırda uzun bir iple otlamak üzere bağlar; onun oradan yediği her şey kişiye sevap olarak yazılır. Bir de at ipini koparır ve bir iki şaha kalkarsa, yerde bıraktığı tırnak izleri ve gübreleri de kendisi için sevap yazılır. Bu at bir nehre varıp, ondan içse, sahibi sulamak istememiş olsa bile, içtiği bu su kişiye sevap olarak yazılır. Bir adam da var ki; atını, ihtiyacını görmek ve insanlara muhtaç olmamak üzere yetiştirir; zekât ve savaşta kullanım gibi Allâh'ın haklarını da unutmazsa, bu at kendisi için bir ihtiyaç giderici olur. Bir adam da var ki; atını, Müslümanlara karşı övünme, gösteriş ve böbürlenme amacıyla yetiştirir; işte bu at, adamı günaha sokar. Allâh'ın Elçisi (sas)'e eşekler de soruldu; buyurdu ki: Eşekler hakkında bana bir şey indirilmiş değildir; ancak size şu kapsamlı ve özlü âyeti okuyabilirim: Her kim, zerre miktarı bir hayır işlerse, onu görecek. Her kim de, zerre miktarı bir kötülük işlerse, o da onu görecek .
Ebû Hâtim (İbn Hibbân): En-Nivâ: Allah'tan başka bir şeyden dolayı kişinin kibirlenmesi ve kendini beğenmesidir. Allâh için olan kibir ve kendini beğenme, güzel şeylerdir; çünkü bunlar ibadet mutluluğudur, diğeri ise dünya mutluluğudur.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban, Siyer 4672, 10/527
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
Konular: