حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّا بْنُ عَدِىٍّ عَنِ ابْنِ الْمُبَارَكِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُوقَةَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ قَالَ :
"كَانَ ابْنُ عُمَرَ إِذَا سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَدِيثًا لَمْ يَعْدُهُ وَلَمْ يُقَصِّرْ دُونَهُ ."

Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona Zekeriyya b. Adî, ona İbn Mübârek, ona Muhammed b. Sûka, ona da Ebu Cafer şöyle rivayet etmiştir:
"İbn Ömer, Rasulullah'tan (sav) hadis işittiğinde onda ne ekleme ne de çıkarma yapardı."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Mukaddime 1, /15