Öneri Formu
Hadis Id, No:
8430, İM000181
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَنْبَأَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ يَعْلَى بْنِ عَطَاءٍ عَنْ وَكِيعِ بْنِ حُدُسٍ عَنْ عَمِّهِ أَبِى رَزِينٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « ضَحِكَ رَبُّنَا مِنْ قُنُوطِ عِبَادِهِ وَقُرْبِ غِيَرِهِ » . قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوَ يَضْحَكُ الرَّبُّ قَالَ « نَعَمْ » . قُلْتُ لَنْ نَعْدِمَ مِنْ رَبٍّ يَضْحَكُ خَيْرًا .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Yezid b. Hârun, ona Hammâd b. Seleme, ona Ya‘lâ b. Atâ, ona Vekî’ b. Hudus, ona amcası Ebu Rezîn’in şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav): “Kullarının hoşlarına gitmeyen, karşı karşıya kaldıkları durumlarının Allah tarafından değiştirilmesi pek yakın olmakla birlikte (zor ve sıkıntılı zamanlar içerisinde olmalarından ötürü) ümit kesmelerine Rabbimiz güler” buyurdu. (Ebu Rezîn) dedi ki: Ben ey Allah’ın Rasulü, Rabb(imiz) güler mi? dedim. O: “Evet” buyurdu. Ben: Gülen bir Rabb bizi hayırdan asla mahrum etmez, dedim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Mukaddime 13, /42
Senetler:
()
Konular:
Allah İnancı, varlığı ve birliği
Kulluk, ümitle korku arasındaki denge