Öneri Formu
Hadis Id, No:
25272, İM002466
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَامِرِ بْنِ زُرَارَةَ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ زَرَعَ فِى أَرْضِ قَوْمٍ بِغَيْرِ إِذْنِهِمْ فَلَيْسَ لَهُ مِنَ الزَّرْعِ شَىْءٌ وَتُرَدُّ عَلَيْهِ نَفَقَتُهُ » .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Âmir b. Zürâre, ona Şerîk, ona Ebu İshak, ona Atâ ona da Râfi b. Hadîc'in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kim bir kavmin arazisini izinleri olmaksızın ekerse, mahsulden kendisine bir pay yoktur ancak yaptığı masraf ona ödenir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Rahûn 13, /395
Senetler:
1. Ebu Abdullah Râfi' b. Hadîc el-Ensârî (Râfi' b. Hadîc b. Râfi' b. Adî b. Yezid b. Ceşm)
2. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
3. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)
5. Abdullah b. Âmir el-Hadramî (Abdullah b. Âmir b. Zürare)
Konular:
Arazi, mülkiyet hukuku