حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ عَيَّاشٍ عَنْ مُغِيرَةَ عَنِ الْحَارِثِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُجَىٍّ عَنْ عَلِىٍّ قَالَ كَانَ لِى مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُدْخَلاَنِ مُدْخَلٌ بِاللَّيْلِ وَمُدْخَلٌ بِالنَّهَارِ فَكُنْتُ إِذَا أَتَيْتُهُ وَهُوَ يُصَلِّى يَتَنَحْنَحُ لِى .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Bekir b. Ayyaş, ona Muğire, ona Haris, ona Abdullah b. Nücey, ona Hz. Ali şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'in yanına gitmek için iki giriş zamanım vardı. Bunlardan biri gece, diğeri de gündüz idi. Namaz kıldığı esnada yanına gittiğim zaman öksürüp boğazını temizler gibi yapardı (Bu şekilde girmeme izin verirdi)."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 17, /596