Öneri Formu
Hadis Id, No:
32366, İM004262
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا شَبَابَةُ عَنِ ابْنِ أَبِى ذِئْبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ عَطَاءٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ : « الْمَيِّتُ تَحْضُرُهُ الْمَلاَئِكَةُ فَإِذَا كَانَ الرَّجُلُ صَالِحًا قَالُوا : اخْرُجِى أَيَّتُهَا النَّفْسُ الطَّيِّبَةُ كَانَتْ فِى الْجَسَدِ الطَّيِّبِ اخْرُجِى حَمِيدَةً وَأَبْشِرِى بِرَوْحٍ وَرَيْحَانٍ وَرَبٍّ غَيْرِ غَضْبَانَ فَلاَ يَزَالُ يُقَالُ لَهَا ذَلِكَ حَتَّى تَخْرُجَ ثُمَّ يُعْرَجُ بِهَا إِلَى السَّمَاءِ فَيُفْتَحُ لَهَا فَيُقَالُ : مَنْ هَذَا فَيَقُولُونَ : فُلاَنٌ . فَيُقَالُ : مَرْحَبًا بِالنَّفْسِ الطَّيِّبَةِ ، كَانَتْ فِى الْجَسَدِ الطَّيِّبِ ادْخُلِى حَمِيدَةً ، وَأَبْشِرِى بِرَوْحٍ وَرَيْحَانٍ وَرَبٍّ غَيْرِ غَضْبَانَ . فَلاَ يَزَالُ يُقَالُ لَهَا ذَلِكَ حَتَّى يُنْتَهَى بِهَا إِلَى السَّمَاءِ الَّتِى فِيهَا اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ وَإِذَا كَانَ الرَّجُلُ السُّوءُ قَالَ اخْرُجِى أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْخَبِيثَةُ كَانَتْ فِى الْجَسَدِ الْخَبِيثِ اخْرُجِى ذَمِيمَةً وَأَبْشِرِى بِحَمِيمٍ وَغَسَّاقٍ . وَآخَرَ مِنْ شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ . فَلاَ يَزَالُ يُقَالُ لَهَا ذَلِكَ حَتَّى تَخْرُجَ ثُمَّ يُعْرَجُ بِهَا إِلَى السَّمَاءِ فَلاَ يُفْتَحُ لَهَا فَيُقَالُ : مَنْ هَذَا فَيُقَالُ : فُلاَنٌ . فَيُقَالُ : لاَ مَرْحَبًا بِالنَّفْسِ الْخَبِيثَةِ كَانَتْ فِى الْجَسَدِ الْخَبِيثِ ارْجِعِى ذَمِيمَةً فَإِنَّهَا لاَ تُفْتَحُ لَكِ أَبْوَابُ السَّمَاءِ فَيُرْسَلُ بِهَا مِنَ السَّمَاءِ ثُمَّ تَصِيرُ إِلَى الْقَبْرِ » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Şebâbe (b. Sevvâr el-Fezârî), ona (Ebu Hâris Muhammed) b. Ebu Zi’b, ona Muhammed b. Amr b. Atâ, ona Said b. Yesâr, ona da Ebu Hureyre’nin (ra) rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
“Ölmek üzere olan kişinin yanına melekler hazır bulunurlar ve bu kişi, salih biri olursa ona şöyle derler; ‘Ey güzel bedende bulunan güzel nefis! Övgüye mazhar olarak bedenden çık. Huzur, güzel rızık, öfkeli olmayan bir Rab’la müjdeler olsun sana!’ Ruhu çıkıncaya kadar da kendisine böyle söylenmeye devam edilir. Sonra da ruhu, semaya doğru yükseltilir. Semanın kapıları kendisine açılır ve oradaki melekler; ‘Kim bu?’ diye sorarlar. Ruhu getiren melekler; ‘Falancadır.’ diye cevap verirler. Bunun üzerine kendisine; ‘Güzel bedende bulunan güzel nefis! Merhaba! Övgüye mazhar olarak gir. Huzur, güzel rızık, öfkeli olmayan bir Rab’la müjdeler olsun sana!’ Allah azze ve cellenin arşının bulunduğu semaya varıncaya kadar kendisine bu sözler söylenmeye devam edilir. Ölmek üzere olan bu kişi, kötü biri olduğunda ise ölüm meleği ona; ‘Ey pis bedende bulunan pis ruh! Yerilmiş olarak çık o bedenden. Kaynar su, irin ve bunlara benzer çeşitli azaplarla müjdeler olsun sana!’ der. Bedenden çıkıncaya kadar kendisine bu sözler söylenmeye devam edilir. Sonra semaya doğru yükseltilir ancak ona sema kapıları açılmaz. Semadaki melekler; ‘Kim bu?’ diye sorarlar. Onlara; ‘Falancadır.’ şeklinde cevap verilir. Bunun üzerine ona; ‘Pis bedende bulunan pis nefse merhaba olmaz. Yerilmiş olarak geri dön. Çünkü semanın kapıları sana asla açılmayacaktır.’ denilir. Bunun üzerine o ruh, semadan geri gönderilir ve kabrine döner.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Zühd 31, /690
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Hubab Said b. Yesar (Said b. Yesar)
3. Ebu Abdullah Muhammed b. Amr el-Amiri (Muhammed b. Amr b. Ata b. Ayyaş b. Alkame)
4. İbn Ebu Zi'b Muhammed b. Abdurrahman el-Amiri (Muhammed b. Abdurrahman b. Muğîre el-Kureşî el-Âmirî)
5. Ebu Amr Şebabe b. Sevvar el-Fezarî (Şebabe b. Sevvar)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
İman, Esasları, Melekler
İnsan, iyi-kötü
KTB, İMAN
KTB, ÖLÜM
Ölüm, esnasında ve sonrasında insan