Öneri Formu
Hadis Id, No:
10147, B001368
Hadis:
حَدَّثَنَا عَفَّانُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ أَبِى الْفُرَاتِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِى الأَسْوَدِ قَالَ قَدِمْتُ الْمَدِينَةَ وَقَدْ وَقَعَ بِهَا مَرَضٌ ، فَجَلَسْتُ إِلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ - رضى الله عنه - فَمَرَّتْ بِهِمْ جَنَازَةٌ فَأُثْنِىَ عَلَى صَاحِبِهَا خَيْرًا فَقَالَ عُمَرُ - رضى الله عنه - وَجَبَتْ . ثُمَّ مُرَّ بِأُخْرَى فَأُثْنِىَ عَلَى صَاحِبِهَا خَيْرًا ، فَقَالَ عُمَرُ - رضى الله عنه - وَجَبَتْ . ثُمَّ مُرَّ بِالثَّالِثَةِ ، فَأُثْنِىَ عَلَى صَاحِبِهَا شَرًّا فَقَالَ وَجَبَتْ . فَقَالَ أَبُو الأَسْوَدِ فَقُلْتُ وَمَا وَجَبَتْ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ قُلْتُ كَمَا قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « أَيُّمَا مُسْلِمٍ شَهِدَ لَهُ أَرْبَعَةٌ بِخَيْرٍ أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّةَ » . فَقُلْنَا وَثَلاَثَةٌ قَالَ « وَثَلاَثَةٌ » . فَقُلْنَا وَاثْنَانِ قَالَ « وَاثْنَانِ » . ثُمَّ لَمْ نَسْأَلْهُ عَنِ الْوَاحِدِ .
Tercemesi:
Bize Affân b. Müslim, ona Davud b. Ebu Furat, ona Abdullah b. Büreyde, ona da Ebu Esved'in naklettiğine göre o şöyle demiştir:
Bir gün Medine'ye gittim. O sırada salgın hastalık çıkmıştı. Ömer b. Hattab'ın (ra) yanında oturuyordum. O esnada bir cenaze geçti ve insanlar onu hayırla yad ettiler. Bunun üzerine Ömer b. Hattab (ra) "Vacip oldu!" dedi. Daha sonra başka bir cenaze geçti. İnsanlar onu kötülüğüyle yad ettiler. Bunun üzerine Ömer (ra) "Vacip oldu!" dedi. Sonra üçüncü bir cenaze geçti. Onu da insanlar kötülüğüyle yad ettiler. Ömer de yine"Vacip oldu!" dedi. Ben de "Ey müminlerin önderi! Ne vacip oldu?" dedim. O da "Rasulullah'ın (sav) dediğini dedim. O (sav) 'Dört kişinin iyi biri olduğuna şahitlik ettiği müslüman cennete girer' buyurdu. Biz de 'Ya üç kişi şahit olursa?' diye sorduk 'Üç kişi şahit olursa da cennete girer.' buyurdu. Biz bu sefer 'Ya iki kişi şahit olursa?' dedik. O (sav) da 'İki kişi şahit olursa da cennete girer.' dedi. Ancak bir kişinin şahitliğini sormadık." dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Cenâiz 85, 1/457
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Esved ed-Düeli (Zâlim b. Amr b. Süfyan b. Cendel b. Ya'mer b. Hıls b. Nüfâse b. Adiy b. ed-Düil)
3. Abdullah b. Büreyde el-Eslemî (Abdullah b. Büreyde Husayb b. Abdullah b. Hâris b. el-A'rec b. Sa'd b. Rezzâh b. Adi b. Sehm b)
4. Davud b. Ebu Fürat el-Eşcei' (Davud b. Ebu Bekir b. Ebu Fürat)
5. Ebu Osman Affân b. Müslim el-Bahilî (Affân b. Müslim b. Abdullah)
Konular:
Cenaze, hakkındaki şahitliğin önemi
Cenaze, Şahitlik, kişinin cemaatte görülmesi imanına şahitliği gerektirir