حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ أَخْبَرَنَا أَيُّوبُ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِى مُلَيْكَةَ حَدَّثَتْنِى أَسْمَاءُ بِنْتُ أَبِى بَكْرٍ قَالَتْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا لِى شَىْءٌ إِلاَّ مَا أَدْخَلَ عَلَىَّ الزُّبَيْرُ بَيْتَهُ أَفَأُعْطِى مِنْهُ قَالَ
"أَعْطِى وَلاَ تُوكِى فَيُوكِى عَلَيْكِ."

Bize Müsedded, ona İsmail, ona Eyyüb, ona Abdullah b. Ebu Müleyke, ona da Esma bt. Ebu Bekir (ra) rivayet etmiştir: Rasulullah'a (sav) dedim ki: Ey Allah'ın Rasulü, benim, kocam Zübeyr'in evine getirdiğinden başka benim hiçbir malım yok, ondan verebilir miyim?
"Ver! Cimrilik yapma, sonra sana da cimrilik yapılır," buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Zekât 47, /396