Öneri Formu
Hadis Id, No:
11208, D001799
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ قُدَامَةَ بْنِ أَعْيَنَ وَعُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ قَالاَ حَدَّثَنَا جَرِيرُ بْنُ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِى وَائِلٍ قَالَ قَالَ "الصُّبَىُّ بْنُ مَعْبَدٍ كُنْتُ رَجُلاً أَعْرَابِيًّا نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمْتُ فَأَتَيْتُ رَجُلاً مِنْ عَشِيرَتِى يُقَالُ لَهُ هُذَيْمُ بْنُ ثُرْمُلَةَ فَقُلْتُ لَهُ يَا هَنَاهُ إِنِّى حَرِيصٌ عَلَى الْجِهَادِ وَإِنِّى وَجَدْتُ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ مَكْتُوبَيْنِ عَلَىَّ فَكَيْفَ لِى بِأَنْ أَجْمَعَهُمَا قَالَ اجْمَعْهُمَا وَاذْبَحْ مَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ. فَأَهْلَلْتُ بِهِمَا مَعًا فَلَمَّا أَتَيْتُ الْعُذَيْبَ لَقِيَنِى سَلْمَانُ بْنُ رَبِيعَةَ وَزَيْدُ بْنُ صُوحَانَ وَأَنَا أُهِلُّ بِهِمَا جَمِيعًا فَقَالَ أَحَدُهُمَا لِلآخَرِ مَا هَذَا بِأَفْقَهَ مِنْ بَعِيرِهِ. قَالَ فَكَأَنَّمَا أُلْقِىَ عَلَىَّ جَبَلٌ حَتَّى أَتَيْتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فَقُلْتُ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّى كُنْتُ رَجُلاً أَعْرَابِيًّا نَصْرَانِيًّا وَإِنِّى أَسْلَمْتُ وَأَنَا حَرِيصٌ عَلَى الْجِهَادِ وَإِنِّى وَجَدْتُ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ مَكْتُوبَيْنِ عَلَىَّ فَأَتَيْتُ رَجُلاً مِنْ قَوْمِى فَقَالَ لِى اجْمَعْهُمَا وَاذْبَحْ مَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ وَإِنِّى أَهْلَلْتُ بِهِمَا مَعًا. فَقَالَ لِى عُمَرُ رضى الله عنه هُدِيتَ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صلى الله عليه وسلم."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Kudame b. A'yen ve Osman b. Ebu Şeybe, onlara Cerir b. Abdulhamid, ona Mansur, ona Ebu Vâil'in şöyle dediğini rivayet etti: "Ed-Dabbî b. Mabed dedi ki: Ben Bedevi ve Hıristiyan bir Arap'tım. İslam'a girdim. Aşiretimden Hudeym b. Sermele denilen bir adamın yanına gittim, ona be adam! Ben gerçekten cihad etmeyi çok isterim, bununla birlikte haccın ve umrenin bana farz olduğunu gördüm, bu ikisini birlikte nasıl yapabilirim, dedim. O onları beraber yap ve kolayına gelen bir kurban kes, dedi. Ben de birlikte her ikisini niyet ederek ihrama girdim. el-Uzeyb denilen yere vardığımda, ben her ikisi için telbiye getirmekte iken Selman b. Rabia ile Zeyd b. Sûhân karşıma çıktı. Onlardan biri diğerine: Bu kişi devesinden daha iyi bir anlayış sahibi değildir, dedi. Ben bu sözleri duyunca üzerime bir dağ yıkılmış gibi oldum. Nihayet Ömer b. Hattab'ın yanına gittim, ona: Ey müminlerin emiri, ben Hıristiyan bedevi bir Arap'tım, İslam'a girdim, cihad etmeyi de çok arzu eden birisiyim. Diğer taraftan da haccın da umrenin de bana farz kılınmış olduğunu gördüm. Kavmimden bir adamın yanına gittim. O bana; her ikisini bir arada yap ve kolayına gelen bir kurbanlık kes, dedi. Ben de her ikisini niyet ederek ihrama girdim, dedim. Ömer (ra) bana: Sen peygamberinin (sav) sünnetine hidayet bulmuş oldun dedi."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Menâsik 24, /421
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Subey b. Mabed et-Tağlibî (Subey b. Mabed)
3. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
4. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
5. Ebu Abdullah Cerir b. Abdulhamid ed-Dabbî (Cerir b. Abdülhamid b. Cerir b. Kurt b. Hilal b. Ekyes)
6. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Hac, Hacc-ı kıran
Hac, Hacc-ı temettu
Umre