حَدَّثَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ عَنِ ابْنِ أَبِى زَائِدَةَ حَدَّثَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ:
"وَاللَّهِ مَا أَعْمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَائِشَةَ فِى ذِى الْحِجَّةِ إِلاَّ لِيَقْطَعَ بِذَلِكَ أَمْرَ أَهْلِ الشِّرْكِ فَإِنَّ هَذَا الْحَىَّ مِنْ قُرَيْشٍ وَمَنْ دَانَ دِينَهُمْ كَانُوا يَقُولُونَ إِذَا عَفَا الْوَبَرْ وَبَرَأَ الدَّبَرْ وَدَخَلَ صَفَرْ فَقَدْ حَلَّتِ الْعُمْرَةُ لِمَنِ اعْتَمَرْ. فَكَانُوا يُحَرِّمُونَ الْعُمْرَةَ حَتَّى يَنْسَلِخَ ذُو الْحِجَّةِ وَالْمُحَرَّمُ."

Bize Hennâd b. Serî, ona İbn Ebu Zâide, ona İbn Cüreyc ve Muhammed b. İshak, onlara Abdullah b. Tâvus, ona babası, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir:
"Vallahi Rasulullah (sav), sadece müşriklerin tatbikatlarını kaldırmak gayesiyle Hz. Aişe'ye Zilhicce ayında umre yaptırdı. Çünkü şu Kureyş kabilesi ve onların dinine uyan insanlar; (Hac yolculuğu sırasında develerin sırtında meydana gelen) yaralar iyileşip dökülen tüyleri yeniden çıktığı ve Safer ayı girdiğinde isteyene umre yapmak helâl olur diyorlardı. Onlar, Zilhicce ve Muharrem ayı geçmeden umre yapmayı haram sayarlardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 80, /461