Giriş

Bize Kuteybe, ona Ebu Avâne, ona Katâde, ona Şehr b. Havşeb, ona Abdurrahman b. Ğanem, ona da Amr b. Hârice şöyle rivâyet etmiştir:

Peygamber (sav), devesinin üzerinde hutbe veriyordu, ben de devenin boynunun altında idim. Deve geviş getirip yutarken salyası iki omuzumun arasına akmakta idi. Bu sırada Hz. Peygamber'i (sav) işittim, şöyle buyuruyordu:

"Allah her hak sahibine hakkını vermiştir. Dolayısıyla miras alacak olana vasiyet yoktur. Çocuk, yatağın sahibi olan erkeğe aittir. Zina edene ise recim vardır. Her kim, kendi öz babasından ve efendisinden bağlarını koparmak üzere, babasından başkasına 'babam budur' diye intisap ederse veya köle olan kimse kendi sahibinin dışındaki kimsenin efendisi olduğunu iddia ederse, Allah’ın laneti onun üzerine olur. Allah bu tür kimselerin ne tevbesini kabul eder ne de günahtan kurtulmak için vereceği fidyeyi."

Tirmizî'nin Ahmed b. Hasan’dan rivayet ettiğine göre Ahmed b. Hanbel “Şehr b. Havşeb’in hadislerine aldırmam” demiştir. Tirmizî der ki: Muhammed b. İsmail’e Şehr b. Havşeb hakkında sordum, “güvenilir kimsedir, İbn Avn onun hakkında ileri geri konuşmuş, ama sonra Hilâl b. Ebu Zeyneb ve Şehr b. Havşeb’den rivâyette bulunmuştur” dedi. Tirmizî der ki: Bu hadis hasen sahihtir.


    Öneri Formu
12290 T002121 Tirmizi, Vesaya, 5