حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِيِّ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ، قَالَ: كُنْتُ أَدَعُ الصَّفَّ الأَوَّلَ هَيْبَةً لِعُمَرَ، وَكُنْتُ فِي الصَّفِّ الثَّانِي يَوْمَ أُصِيبَ، فَجَاءَ فَقَالَ: الصَّلَاةَ عِبَادَ اللَّهِ اسْتَوُوا، قَالَ: فَصَلَّى بِنَا، فَطَعَنَهُ أَبُو لُؤْلُؤَةَ طَعْنَتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا، قَالَ: وَعَلَى عُمَرَ ثَوْبٌ أَصْفَرُ، قَالَ: فَجَعَلَهُ عَلَى صَدْرِهِ، ثُمَّ أَهْوَى وَهُوَ يَقُولُ: وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَقْدُورًا، فَقُتِلَ، وَطُعِنَ اثْنَا عَشَرَ أَوْ ثَلاَثَةَ عَشَرَ، قَالَ: وَمَالَ النَّاسُ عَلَيْهِ، فَاتَّكأَ عَلَى خِنْجَرِهِ فَقَتَلَ نَفْسَهُ.

Bize Vekî, ona A'meş, ona İbrahim et-Teymî'nin rivayet ettiğine göre Amr b. Meymûn şöyle demiştir:

"Hz. Ömer'den çekindiğim için namazda birinci safı terk ediyordum. Ömer'e (suikast düzenlenip) yaralandığı gün ikinci saftaydım. Ömer gelip 'Ey Allah'ın kulları! Safları düzgün tutunuz' dedi. Sonra bize namaz kıldırdı. Ebu Lü'lü namaz esnasında onu iki ya da üç kere (hançer) sokarak yaraladı. Ömer'in üzerinde sarı bir elbise vardı. Onu göğsünün üzerine çekti. Elini kaldırarak 'Allah'ın emri kesinleşmiş bir hükümdür.' Ahzab 33/38 ayetini okudu. Ebu Lü'lüe Ömer ile beraber, on iki ya da on üç kişiyi daha hançerledi. İnsanlar Ebu Lü'lü'nin üzerine doğru yürüyünce hançerinin üzerine kapaklanıp kendini öldürdü."

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Meğâzî 38223, 20/595