حَدَّثَنَا عَلِىٌّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ قَالَ عَمْرٌو كَانَ هَا هُنَا رَجُلٌ اسْمُهُ نَوَّاسٌ ، وَكَانَتْ عِنْدَهُ إِبِلٌ هِيمٌ ، فَذَهَبَ ابْنُ عُمَرَ - رضى الله عنهما - فَاشْتَرَى تِلْكَ الإِبِلَ مِنْ شَرِيكٍ لَهُ ، فَجَاءَ إِلَيْهِ شَرِيكُهُ فَقَالَ بِعْنَا تِلْكَ الإِبِلَ . فَقَالَ مِمَّنْ بِعْتَهَا قَالَ مِنْ شَيْخٍ ، كَذَا وَكَذَا . فَقَالَ وَيْحَكَ ذَاكَ - وَاللَّهِ - ابْنُ عُمَرَ . فَجَاءَهُ فَقَالَ إِنَّ شَرِيكِى بَاعَكَ إِبِلاً هِيمًا ، وَلَمْ يَعْرِفْكَ . قَالَ فَاسْتَقْهَا . قَالَ فَلَمَّا ذَهَبَ يَسْتَاقُهَا فَقَالَ دَعْهَا ، رَضِينَا بِقَضَاءِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لاَ عَدْوَى . سَمِعَ سُفْيَانُ عَمْرًا .

Bize Ali, ona Süfyan ona da Amr şöyle demiştir:

Burada adı Nevvâs olan ve hasta devesi bulunan bir adam vardı. İbn Ömer (ra) gitti ve adamın ortağından bu deveyi satın aldı. Sonra ortağı Nevvâs'a gelerek “biz bu deveyi sattık” dedi. Nevvâs “o deveyi kime sattın” dedi. Ortağı “şöyle şöyle nitelikteki bir ihtiyara sattım” dedi. Nevvâs “sana yazıklar olsun! Vallahi bu zat İbn Ömer'dir” dedi. Nevvâs hemen İbn Ömer'in yanına giderek “ortağım sana kusurunu bil­dirmeden hastalıklı deve satmış” dedi. İbn Ömer de “öyleyse deveni al götür” dedi. Nevvâs deveyi alarak sürüp gitmeye davrandığında İbn Ömer “deveyi götürme bırak, biz Rasulullah'ın (sav) hükmüne razıyız, hastalık bulaşıcı değil” dedi.

Süfyan bu hadis Amr'dan işitmiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 36, 1/604