حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ
"أَنَّ جَمِيلَةَ كَانَتْ تَحْتَ أَوْسِ بْنِ الصَّامِتِ وَكَانَ رَجُلاً بِهِ لَمَمٌ فَكَانَ إِذَا اشْتَدَّ لَمَمُهُ ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِيهِ كَفَّارَةَ الظِّهَارِ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona da Hişam b. Urve şöyle nakletmiştir:
"Cemile (Huveyle bt. Mâlik) isimli kadın, Evs b. Samit'in nikahı altında bulunmaktaydı. Evs, kadınlara aşırı ilgi duyan bir adamdı. Bu ilgisi artınca eşine zıhâr yaptı. Bunun üzerine Allah Teâlâ zıhâr kefaretini inzâl buyurdu."

---

Açıklama: (لمم) Lemem kelimesi genellikle delilik ve cinnet olarak tercüme edilmiş ve Evs'in bu cinnet halinde zıhar yaptığı söylenmiştir. Ancak Hattâbî bu ifadeyi sözlük manasında da ifade edilen kadınlara aşırı ilgi olarak yorumlamıştır. Zira cinnet hali olsaydı kefaretin gerekmeyeceğini ifade etmiştir. (Hattâbî, Meâlimü's-sünen, III, 254) Bu anlamda Evs'in zıhar yapma sebebinin kendisine zarar veren bu ilgisini azaltmaya yönelik olduğu anlaşılmaktadır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /515