Öneri Formu
Hadis Id, No:
13309, B001915
Hadis:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ - رضى الله عنه - قَالَ كَانَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ الرَّجُلُ صَائِمًا ، فَحَضَرَ الإِفْطَارُ ، فَنَامَ قَبْلَ أَنْ يُفْطِرَ لَمْ يَأْكُلْ لَيْلَتَهُ وَلاَ يَوْمَهُ ، حَتَّى يُمْسِىَ ، وَإِنَّ قَيْسَ بْنَ صِرْمَةَ الأَنْصَارِىَّ كَانَ صَائِمًا ، فَلَمَّا حَضَرَ الإِفْطَارُ أَتَى امْرَأَتَهُ ، فَقَالَ لَهَا أَعِنْدَكِ طَعَامٌ قَالَتْ لاَ وَلَكِنْ أَنْطَلِقُ ، فَأَطْلُبُ لَكَ . وَكَانَ يَوْمَهُ يَعْمَلُ ، فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ ، فَجَاءَتْهُ امْرَأَتُهُ ، فَلَمَّا رَأَتْهُ قَالَتْ خَيْبَةً لَكَ . فَلَمَّا انْتَصَفَ النَّهَارُ غُشِىَ عَلَيْهِ ، فَذُكِرَ ذَلِكَ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ ( أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ ) فَفَرِحُوا بِهَا فَرَحًا شَدِيدًا ، وَنَزَلَتْ ( وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ ) .
Tercemesi:
Bize Ubeydullah b. Musa, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona da Berâ (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Muhammed'in (sav) ashabından biri oruç tuttuğunda iftar vakti gelir de iftar(ını) yapmadan uyursa (sonraki günün) akşamına erene dek o gece ve (ertesi) gün yemek yiyemezdi. (İşte) Kays b. Sırme el-Ensârî de (Ramazan'ın bir günü) oruçlu idi. İftar (vakti) geldiğinde hanımına gelip ona, 'yanında yemek var mı?' dedi. (Hanımı), 'hayır! Ancak gidip senin için bakınayım' dedi. (Kays), gününü çalışarak geçirirdi. (Bundan dolayı) uykuya yenik düştü! Hanımı (Kays'ın) yanına geldi. Onu (uyur vaziyette) görünce 'mahrum olasıca!' dedi. (Ertesi günün) gündüz (vaktinin) yarısında (Kays), bayılıverdi. Bu (durum) Hz. Peygamber'e (sav) bildirildi de "oruç gecesinde kadınlarınıza yaklaşmak size helal kılındı" ayeti indi. (Müslümanlar bu ayetin inmesine) epeyce sevindiler. (Ardından da), "şafağın aydınlığı gecenin karanlığından ayırt edilinceye (tan yeri ağarıncaya) kadar yiyin, için" ayeti indi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Savm 15, 1/566
Senetler:
1. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
2. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
3. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
4. Ubeydullah b. Musa el-Absi (Ubeydullah b. Musa b. Bazam)
Konular:
Kur'an, Nüzul sebebleri
Oruç, İslamın ilk yıllarında