Öneri Formu
Hadis Id, No:
13662, İM001234
Hadis:
حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِىٍّ الْجَهْضَمِىُّ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دَاوُدَ مِنْ كِتَابِهِ فِى بَيْتِهِ قَالَ سَلَمَةُ بْنُ نُبَيْطٍ أَنْبَأَنَا عَنْ نُعَيْمِ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنْ نُبَيْطِ بْنِ شَرِيطٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عُبَيْدٍ قَالَ أُغْمِىَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ - أَوْ لِلنَّاسِ - » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ إِنَّ أَبِى رَجُلٌ أَسِيفٌ فَإِذَا قَامَ ذَلِكَ الْمُقَامَ يَبْكِى لاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ غَيْرَهُ . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبُ يُوسُفَ أَوْ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَ فَأُمِرَ بِلاَلٌ فَأَذَّنَ وَأُمِرَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَجَدَ خِفَّةً فَقَالَ « انْظُرُوا لِى مَنْ أَتَّكِئُ عَلَيْهِ » . فَجَاءَتْ بَرِيرَةُ وَرَجُلٌ آخَرُ فَاتَّكَأَ عَلَيْهِمَا فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَنْكُصَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ أَنِ اثْبُتْ مَكَانَكَ ثُمَّ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى جَلَسَ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ حَتَّى قَضَى أَبُو بَكْرٍ صَلاَتَهُ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُبِضَ . قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لَمْ يُحَدِّثْ بِهِ غَيْرُ نَصْرِ بْنِ عَلِىٍّ .
Tercemesi:
Bize Nasr b. Ali el-Cahdamî, ona Abdullah b. Davud, kendi kitabından ve kendi evinde, ona Seleme b. Nubayt, ona Nuaym b. Ebu Hind, ona Nubayt b. Şerît, ona Salim b. Ubeyd’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) hastalığı sırasında bayıldıktan sonra ayıldı ve:
-Namaz vakti geldi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Sonra bayıldı, arkasından ayıldı.
-Namaz vakti girdi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de söyleyin, cemaate namaz kıldırsın. Sonra bir daha bayıldı, tekrar ayıldı, yine:
-Namaz vakti girdi mi? dedi. Onlar evet dediler. O:
-Bilal’e emredin, ezan okusun, Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe dedi ki:
-Benim babam oldukça yufka yürekli bir adamdır. O yerde duracak oldu mu ağlar ve kendisini tutamaz, başkasına emretsen olmaz mı? dedi. Sonra bir daha bayıldı ve ayıldıktan sonra:
-Bilal’e söyleyin ezan okusun, Ebu Bekir’e söyleyin cemaate namaz kıldırsın. Şüphesiz sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz, buyurdu. Bunun üzerine Bilal’e söylendi, o da ezan okudu, Ebu Bekir’e de söylendi, o da cemaate namaz kıldırdı. Daha sonra Rasulullah (sav) (kendisinde) bir hafiflik hissetti ve:
-Bana dayanacağım birisine bakınız, dedi. Berîre ve bir başka adam geldi, onlara dayandı. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istedi. Rasulullah (sav) ona:
-Yerinde kal, diye işaret etti sonra Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir namazını bitirinceye kadar Ebu Bekir’in yanında oturdu. Daha sonra Rasulullah’ın (sav) ruhu kabz olundu.
Ebu Abdullah dedi ki: Bu garip bir hadistir. Bunu Nasr b. Ali’den başkası tahdis etmemiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Salim b. Ubeyd el-Eşca'î (Salim b. Ubeyd)
2. Ebu Seleme Nübeyt b. Şerît el-Eşcei (Nübeyt b. Şerît b. Enes)
3. Nuaym b. Ebu Hind el-Eşca'î (Nuaym b. Nu'man b. Eşyem)
4. Ebu Firas Seleme b. Nübeyt el-Eşcei (Seleme b. Nübeyt b. Şerît b. Enes)
5. Abdullah b. Davud el-Hureybî (Abdullah b. Davud b. Amir b. Rabi')
6. Sağîr Ebu Amr Nasr b. Ali el-Ezdî (Nasr b. Ali b. Nasr b. Ali b. Sahban b. Übey)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,