أَخْبَرَنَاهُ أَبُو نَصْرِ بْنُ قَتَادَةَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ : مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ زَكَرِيَّا حَدَّثَنَا أَبُو الْفَضْلِ : أَحْمَدُ بْنُ سَلَمَةَ الْبَزَّازُ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَعْيَنَ حَدَّثَنَا مَعْقِلٌ فَذَكَرَهُ بِنَحْوِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمُ بْنُ الْحَجَّاجِ فِى الصَّحِيحِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ شَبِيبٍ يَعْنِى عَنِ الْحَسَنِ ، وَرَوَاهُ أَبُو سُفْيَانَ عَنْ جَابِرٍ بِخِلاَفِ مَا رَوَاهُ أَبُو الزُّبَيْرِ.

Bize Ebû Nasr b. Katâde, ona Ebû'l-Hasan Muhammed b. Ahmed b. Zekeriya, ona Ebû'l-Fadl Ahmed b. Seleme el-Bezzâz, ona el-Hasan b. Muhammed b. A'yun, ona da Ma'kıl aynı manada bir hadis rivayet etti.
Bunu Müslim b. el-Haccâc Sahîh'te Seleme b. Şebîb'in el-Hasan'dan rivâyeti şeklinde tahric etmiştir. Ayrıca Ebû Süfyan'ın da Cabir'den, Ebû'z-Zübeyr'in rivâyetine muhalif bir rivayeti vardır.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 395, 1/254