وَمِنْهَا مَا أَخْبَرَنَا أَبُو سَعِيدٍ : يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْخَطِيبُ أَخْبَرَنَا أَبُو بَحْرٍ : مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ كَوْثَرٍ حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ أَخْبَرَنِى دَاوُدُ بْنُ صَالِحٍ التَّمَّارُ عَنْ أُمِّهِ : أَنَّ مَوْلاَةً لَهَا أَهْدَتْ إِلَى عَائِشَةَ صَحْفَةَ هَرِيسَةٍ ، فَجَاءَتْ بِهَا وَعَائِشَةُ قَائِمَةٌ تُصَلِّى ، فَأَشَارَتْ إِلَيْهَا عَائِشَةُ أَنْ ضَعِيهَا فَوَضَعَتْهَا وَعِنْدَ عَائِشَةَ نِسْوَةٌ ، فَجَاءَتِ الْهِرَّةُ فَأَكَلَتْ مِنْهَا أُكْلَةً - أَوْ قَالَ لُقْمَةً - فَلَمَّا انْصَرَفَتْ قَالَتْ عَائِشَةُ لِلنِّسْوَةِ : كُلْنَ. فَجَعَلْنَ يَتَّقِينَ مَوْضِعَ فَمِ الْهِرَّةِ ، فَأَخَذَتْهَا عَائِشَةُ فَأَدَارَتْهَا ثُمَّ أَكَلَتْهَا وَقَالَتْ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« إِنَّهَا لَيْسَتْ بِنَجَسٍ إِنَّهَا مِنَ الطَّوَّافِينَ وَالطَّوَّافَاتِ عَلَيْكُمْ ». وَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَتَوَضَّأُ بِفَضْلِهَا. وَرُوِىَ مِنْ أَوْجُهٍ أُخَرَ عَنْ عَائِشَةَ فِى مَعْنَاهُ وَفِيمَا ذَكَرْنَا كِفَايَةٌ.

Bu konudaki rivayetlerden biri de şudur: Bize Ebû Saîd Yahya b. Muhammed b. Yahya el-Hatîb, ona Ebû Bahr Muhammed b. el-Hasan b. Kevser, ona Bişr b. Musa, ona el-Humeydî, onaAbdülaziz b. Muhammed, ona Davud b. Salih et-Temmâr, ona da annesinin haber verdiğine göre; hanımefendisi Hz. Âişe’ye (ra) bir kedi tabağı hediye etmişti. Tabağı ona Hz. Âişe namaz kılarken götürmüş, Hz. Âişe de tabağı koymasını işaret etmiş ve o da tabağı bir yere koymuştu. O sırada Âişe’nin yanında başka kadınlar da vardı. Bir kedi gelip tabaktan bir lokma alıp yedi. Namazı bitirince Hz. Âişe (ra) yanındaki kadınlara “Hadi siz de yeyin!” dedi. Kadınlar, kedinin yediği taraftan yemekten çekindiler. Hz. Âişe tabağı alıp çevirdi, sonra da oradan yedi ve arkasından Rasûlullah (sav) şöyle buyurmuştur, dedi:
“Kedi necis değildir, o ancak sizin etrafınızda dolaşan erkek ve dişi yaratıklardandır.”
Ben, Rasûlullah’ın (sav) kendinin artığı olan su ile abdest aldığını görmüşümdür.

Bu manada Hz. Âişe’den değişik vecihlerle gelen başka rivayetler de vardır. Zikrettiklerimiz yeterlidir.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1181, 2/241