حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانٍ عَنْ حَفْصَةَ بِنْتِ سِيرِينَ عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ أَمَرَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ نُخْرِجَهُنَّ فِى يَوْمِ الْفِطْرِ وَالنَّحْرِ . قَالَ قَالَتْ أُمُّ عَطِيَّةَ فَقُلْنَا أَرَأَيْتَ إِحْدَاهُنَّ لاَ يَكُونُ لَهَا جِلْبَابٌ قَالَ « فَلْتُلْبِسْهَا أُخْتُهَا مِنْ جِلْبَابِهَا » .

Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Üsâme, ona Hişam b. Hassân, ona Sîrin kızı Hafsa, ona Ümmü Atiyye rivayet ederek dedi ki: Rasulullah (sav) bizlere onları fıtr (ramazan bayramı birinci) günü ile Nahr (kurban bayramı birinci) günü çıkarmamızı emretti. (Ravi) dedi ki: Ümmü Atiyye dedi ki: Biz:
-Eğer onlardan birisinin bir üst elbisesi (cilbâbı) yoksa (ne yapsın?) dedik. O:
-Kız kardeşi ona giyinmek üzere kendi cilbâbından versin, buyurdu.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 165, /211